Tijdrit Californië: Phinney of Wiggins?

In de waaieretappe van gisteren naar de Californische hoofdstad Sacramento etaleerde Taylor Phinney zijn blakende vorm. De bijna 24-jarige Amerikaan staat op een kruispunt in zijn carrière en vandaag, en alleen vandaag, moet hij richting kiezen. De oude vos Bradley Wiggins kan hem daarbij dwars zitten. De vraag die speelt: Phinney of Wiggins?

Taylor Phinney ging ooit door het leven als Baby Lance. Bij de junioren en espoirs won Phinney alles wat er te winnen viel, tijdritten, keienklassiekers en etappekoersen. Het zou slechts een kwestie van tijd zijn voor Phinney de fakkel van, toen nog, volksheld Lance Armstrong zou overnemen. Phinney was de grote man en Team USA zou dankzij hem nog vele jaren regeren over wielerland. De schok was dan ook groot toen hij uit de beschermde boezem van Team Livestrong, Amrstrongs opleidingsteam, kroop en bij concurrent BMC tekende. Het zegt iets over wie de jongeling is.

Phinney is inmiddels aan zijn vierde profjaar bezig en na een aardig begin met een aantal kleine zeges, een nog beter tweede jaar met een tijdritoverwinning in de Giro d'Italia, een roze trui en een zilvere medaille op het wk tijdrijden in Valkenburg, viel zijn derde jaar als prof behoorlijk tegen. Één zege, in Polen, is eigenlijk te weinig voor een talent. Daar doen ereplaatsen in klassiekers niets aan af, zesde worden is immers niet wat men van Phinney hoopt en verwacht, ongeacht de grootte van de wedstrijd.

Phinney, talent af

In 2014 komt Phinney voor het eerst niet meer in aanmerking voor jongerenklassementen. Dat betekent ook dat hij door de buitenwereld als een volwassene beoordeeld moet worden. En dus moet hij gaan winnen. Dat deed hij dan ook. In een deelnemersveld vergelijkbaar met een wereldkampioenschap, met Fabian Cancellara, Adriano Malori en Tony Martin, won Phinney de tijdrit, en daarmee het eindklassement, in de Ronde van Dubai. Een koers die vroeg in het seizoen door velen wordt gebruikt om warm te draaien voor het echte werk.

In Californië is het deelnemersveld minder sterk dan in Dubai maar het podium wel hoger, de koers was immers ooit onderdeel van de World Tour. Phinney moet nu dus zijn talent gaan verzilveren. Daarbij moet hij afrekenen met een oude geslepen vos. Die vos is Bradley Wiggins. Sir Brad deed in 2011 en 2013 wat Phinney in 2012 deed, zilver pakken op het wk. In 2012 sloeg hij het wereldkampioenschap over. Dat mocht ook, hij had immers Olympisch tijdritgoud en de Tour de France op zijn naam geschreven. Dit jaar wil hij nog een laatste keer proberen alsnog wereldkampioen tegen de klok worden. Daarmee lijkt hij de ideale sparringpartner voor de Amerikaan.