De rode kaart van Garrincha, het einde van goed sportmanschap

Als er één gebeurtenis op dit WK de aandacht heeft getrokken dan is het wel het Suarezmoment. Een kwestie die draait om sportmanschap. Het vervolg van het toernooi wordt gespeeld zonder de spits van Uruguay. Te beginnen met Brazilië-Chili, het gastland tegen de dark horse. Een wedstrijd met relevante geschiedenis. Zeker als we Suarez en sportmanschap in gedachten houden.

In 1962 werd het zevende wereldkampioenschap voetbal georganiseerd in Chili. Het gastland had destijds, net als nu, een Sanchez die de show stal. Leonel Sanchez was in de vorm van zijn leven en was vastbesloten zijn land voor eigen publiek wereldkampioen te maken. De publiekslieveling sloeg in de groepsfase een tegenstander neer maar ontsnapte aan uitsluiting. Sanchez maakte tot aan de halve finale vier goals, één meer dan zijn grote rivaal.

Die rivaal luisterde naar de naam Garrincha. Na het wegvallen van Pelé, al in de tweede wedstrijd, moest Garrincha de eer van de titelverdediger hoog houden. Hij leidde zijn ploeg naar de halve finale waarin het gastland en de titelverdediger elkaar troffen.

Rode kaart
In die halve finale trok Brazilië aan het langste eind. Mede door twee goals van Garrincha won Brazilië met 4-2. Veel belangrijker nog is wat er in de 83e minuut gebeurde. De troetelbeer van Brazilië kreeg rood. Na constante aanslagen op zijn benen ging hij verhaal halen bij de scheidsrechter. Die was echter niet gediend van deze 'brutaliteit' en stuurde Garrincha van het veld. Rode kaarten werden destijds nog niet uitgedeeld.

Het vervolg is opmerkelijk. Waar tegenwoordig straffen worden uitgedeeld aan de hand van televisiebeelden en gele en rode kaarten juist niet kunnen worden teruggedraaid, was het in 1962 precies omgedraaid. De FIFA vond Garrincha te zwaar bestraft en geeft hem clementie. De meest technisch vaardige speler van zijn generatie kan daardoor in de finale meespelen.

Dat Garrincha mee kan spelen is de verdienste van de Braziliaanse bond. In de jaren '40 en '50 was goed sportmanschap het hoogste goed. Om die reden werd Garrincha ook uitgesloten. De Braziliaanse bond weet de FIFA te overtuigen dat Garrincha werd geprovoceerd door het thuispubliek. Volgens heeft het niets met het sportmanshart van hun sterspeler te maken, dat zit op de juiste plaats.

Nog opmerkelijker misschien wel is dat tegenstander Tsjechoslowakije geen protest aantekent. Het gaat zelfs nog verder. Garrincha wordt topscorer, krijgt een plek in het WK-elftal en wordt zelfs gekozen door zijn collega's tot de beste speler van het toernooi. Voor het eerst is goed sportmanschap niet langer het grootste goed en dat zal het daarna ook nooit meer zijn. Luis Suarez zit inmiddels thuis en hoeft niet op clementie te rekenen.