Ook speelronde drie van het wereldkampioenschap zit erop. Het aantal deelnemers is gehalveerd. Voor de derde keer maken we op Sportpreview.nl een tussenbalans op.
Allereerst is de trend van het moment dat alle reserves -en bij sommige teams de coachingstaf- om bij iedere goal het veld in te rennen. In een tijd waarin steeds nieuwe regels worden opgesteld om het spel sneller te maken moet hier absoluut tegen worden opgetreden. Overigens geldt dit natuurlijk ook voor de Nederlanders, die net zo hard mee doen aan de mannenstapels die na iedere goal gevormd worden.
Azië blijkt het zwakste voetbalcontinent. Dat Iran het moeilijk zou krijgen was verwacht. De Iraniërs hebben zich goed verdedigd en hadden bijvoorbeeld pech tegen Argentinië met een verliespartij in blessuretijd. Ook van Australië, waar de grote wederopbouw in volle gang is, werd niet veel verwacht. Zuid-Korea en Japan, van oudsher de beste landen van het continent, vielen we tegen. De Japanse selectie stond voor het toernooi, net als in 2010, als zeer talentvol gezien. Opnieuw viel de ploeg zwaar tegen, een laatste plaats in de poule met Ivoorkust, Griekenland en Colombia -eigenlijk landen van gelijke sterkte- zegt daarin heel veel.
Tot slot valt het op dat het spel ineens ontzettend is verhard. De gestrekt been overtredingen waren niet van de lucht (Antonio Valencia, Steven Defour), Frankrijk-Ecuador leek op een wedstrijd Free Fight met flinke elleboogstoten (Sakho, Giroud) en Luis Suarez nam nog maar eens een hap uit een tegenstander. Het toernooi mag dan vol leuke wedstrijden zitten, het mag allemaal wel iets strakker geleid worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten