Cuba, 1938
Cuba was het allereerste Caribische land dat deelnam aan een wereldkampioenschap. Dat was bijzonder te noemen omdat de Cubanen pas sinds 1930 over een nationaal elftal beschikten. Cuba plaatste zich dan ook voor het toernooi omdat alle Zuid- Midden- en Noord-Amerikaanse landen zich terugtrokken voor het wereldkampioenschap. De Amerika's waren verbolgen over het feit dat Europa -na Italië 1934- voor de tweede maal op rij een wereldkampioenschap kreeg toegewezen. En zo kon het kleine Cuba naar het grote wereldkampioenschap.
De Cubanen speelden drie wedstrijden in twee speelronden in Frankrijk. Dat kwam omdat de eerste wedstrijd in een replay eindigde na een doelpuntrijk duel (3-3) met Roemenië. Cuba won vervolgens de replay met 2-1. Zweden-Cuba tweede ronde eindigde in een 8-0 nederlaag.
De laatste twintig jaar is Cuba langzaam aan een opmars bezig in de voetbalwereld. Na tweede plaatsen in de Caribische kampioenschappen van 1996, 1999 en 2005, werd het toernooi in 2012 gewonnen. sinds 1994 zijn de Cubanen op de FIFA-ranking van plek 175 naar plek 90 opgeklommen. De successen staan weer even op een laag pitje. In oktober 2013 verdwenen vier selectiespelers na een wk-kwalificatieduel in Canada. De nationale onder 20 selectie nam in 2013 deel aan het wk in Turkije.
Nederlands-Indië, 1938
Nederlands-Indië kwam op dezelfde manier als de andere debutant in 1938, Cuba, binnen op het toernooi. Omdat Japan en de Verenigde Staten zich in de kwalificatie terugtrokken was de Nederlandse kolonie direct geplaatst. Ook na de onafhankelijkheid heeft Indonesië de kwalificatie geen vervolg weten te geven.
Met Nederlands-Indië en Nederland op het toernooi had enige competitievervalsing kunnen ontstaan. De selectie van Nederlands-Indië werd gevormd door spelers die lid waren van de Nederlands-Indische Voetbal Unie. Kort gezegd, de link met Nederland was groot. Beide landen hadden zelfs hetzelfde volkslied, het Wilhelmus. Loting wees uit dat bezetter en kolonie elkaar in de tweede ronde konden treffen. Het bleef voor Nederlands-Indië (en voor Nederland op het bewuste toernooi) echter bij één wedstrijd, 6-0 verlies tegen Hongarije.
Nederlands-Indië was ooit het eerste land dat zich voor een WK plaatste. Tegenwoordig is Indonesië nummer 157 op de FIFA-Ranking. Indonesië worstelt vooral met het feit dat het land meerdere voetbalbonden in het land heeft die maar heel moeilijk tot samenwerking komen waardoor de beste voetballers verdeeld zijn en niet allemaal in de nationale ploeg uitkomen.
Wales, 1958
Veel spelers van Welshe komaf worden vaak gemist op het toernooi. Zo speelde Ryan Giggs nooit een WK-wedstrijd en missen we in 2014 Gareth Bale en Aaron Ramsey. Dat komt omdat Wales simpelweg meestal maar één of twee volwaardige profs herbergt en wordt aangevuld met top-amateurs.
Toch is ook Wales één maal op het wereldkampioenschap geweest. In 1958 nam het op twee na oudste voetballand deel aan het WK in Zweden. Ook Wales kwam via een enigszins schimmige kwalificatieroute op het eindtoernooi terecht. Omdat Israël niet geaccepteerd werd door een groot aantal landen besloot de FIFA dat Israël een play-off tegen, het eigenlijk al uitgeschakelde, Wales moest spelen. Wales won en ging naar Zweden.
De mannen uit Wales hielden het geheel ook prima in evenwicht één overwinning, drie gelijkspelen en een nederlaag met een doelsaldo 4-4. Destijds waren zij het eerste land dat de poulefase overleefde zonder een wedstrijd te winnen, driemaal een gelijkspel was voldoende.
Zaire, 1974
De Democratische Republiek COngo heette ooit Zaïre en nam onder die naam in 1974 één keer deel aan het WK. Zaïre leed de op een na grootste nederlaag ooit op een wereldkampioenschap. Joegoslavië was met 9-0 te sterk. Zaïre was destijds het eerste 'echte' Afrikaanse team op het wereldkampioenschap. Een rol die altijd voor Zuid-Afrika en Noord-Afrikaanse landen was weggelegd tot dan toe.
Één speler trok de aandacht naar zich toe tijdens het toernooi. In de wedstrijd met Brazilië liep verdediger Mwepu Ilunga uit de muur bij een vrije trap om de bal weg te schieten. Op zich niet bijzonder, ware het niet dat de vrije trap nog niet genomen was. Het voorval deed commentatoren zich afvragen of de Afrikanen wel bekend waren met de regels van het spel. Ilunga zou later verklaren dat de actie als politiek protest tegen de situatie in zijn thuisland was bedoeld. Zaïre ging na drie verloren wedstrijden naar huis, doelsaldo 0 voor 14 tegen.
Na de glorieperiode van eind jaren '60 tot midden jaren '70, met niet alleen WK-deelname maar ook twee keer eindwinst in de Afrika Cup, zakte Zaïre weg. Tegenwoordig staat de Democratische Republiek Congo op plek 87 van de FIFA-Ranking. Wat wel opvallend is: de grootste club van het land, TP Mazmebe, won in 2010 en 2011 de Afrikaanse Champions League en was in 2010 de eerste Afrikaanse club die de finale van het wereldkampioenschap voor clubteams bereikte.
Koeweit, 1982
Koeweit werd wereldberoemd na zijn enige deelname aan een wereldkampioenschap in 1982. Dat lag meer aan de prins van de Koeweiti's dan aan de selectiespelers. In de wedstrijd tegen Frankrijk kwam de prins namelijk het veld op om zijn team naar binnen te dirigeren.
Nadat Alain Giresse de 4-1 voor Frankrijk binnenschoot ontstond commotie. Volgens het kamp Koeweit was er gefloten en hoorde het spel stil te liggen. De arbitrage keurde het doelpunt echter goed. Nadat de prins zijn protest inzet draait men de beslissing echter terug. Later wint Frankrijk alsnog met 4-1.
Eind jaren '90 kende Koeweit een sterke periode. Het land hoorde volgens de FIFA bij de beste 25 van de wereld (24e op de ranglijst). Tegenwoordig staat Koeweit op plek 105 van de FIFA-Ranking. Koeweit wint wel regelmatig de onderlinge strijd met de oliestaten. De Gulf Cup of Nations werd in 2011 voor de tiende keer veroverd. Na twintig edities is dat dus exact de helft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten