Voetbal wordt vaak de grootste sport van de wereld genoemd, toch is de helft van de landen met de grootste plaatselijke bevolking niet aanwezig. Ook als we kijken naar oppervlakte is het karig, acht van de twintig grootste landen sturen een team naar het WK. Hoe je het ook bekijkt, het grootste deel van de wereld is er niet bij.
China
Nu is het anno 2014 niet heel erg anders dan op de andere negentien WK's. Het grootste land ter wereld, bevolkingstechnisch, China ging maar één keer naar het wereldkampioenschap, in 2002. De Aziaten waren bij het enige WK op hun continent bijna net zo snel vertrokken als dat ze kwamen. Na drie redelijk kansloze nederlagen zaten de Chinezen weer in Shanghai, Peking en Harbin.
Waarom voetballen de 1,36 miljard Chinezen allemaal zo slecht? Men wijt het graag aan communisme, echter, zowel de grote leider Mao Zedong als meer recente leiders als Deng Xiaoping speelden het spel zelf. De grote leiders waren niet perse tegen de ontwikkeling van het spel. Dat Chinezen nooit de top hebben bereikt ligt aan de voetbalinfrastructuur. In die zin is de communistische benadering wel schuldig aan het collectief voetbalfalen. De Chinese methode van doorselecteren vanaf de geboorte werkt misschien goed in turnen, zwemmen, atletiek en tafeltennis, in teamsporten moet naast individueel talent ook groepsdynamiek ontstaan. Hetgeen niet te selecteren viel. Coaching, tactische scholing en teamwork zijn onderontwikkeld in China.
India
Het één na grootste land, bevolkingsgewijs, is India. De Indiërs doen het nog slechter dan China. Nooit nam India deel aan het wereldkampioenschap voetbal. Wat vreemd is voor één van de grootste koloniën van de bakermat van de sport, Engeland. Tegelijkertijd zit daar ook de verklaring. India nam namelijk twee andere sporten over van het moederland: hockey en, vooral, cricket.
India is echter aan het terugvechten. De huidige I-League moet binnenkort plaatsmaken voor de Super League, een competitie gemodelleerd naar de succesvolle cricket en hockey Leagues die de afgelopen jaren zijn ontwikkeld. Grote sterren, meestal al op hun retour, komen voor veel geld korte tijd plaatselijke teams versterken om de ontwikkeling van de Indiase talenten te versnellen. Die talenten ontwikkelen zich binnenkort ook op een andere manier. In 2017 is India gastheer van het WK voor spelers tot 17 jaar en mag voor het eerst een team afvaardigen naar een mondiaal eindtoernooi.
Voorlopig blijft nummer 3, Amerika het grootste land op het wereldkampioenschap. Maar bedenk je dat de Amerikanen, die voor de vijfde keer op rij aanwezig zijn, twintig jaar geleden op dezelfde manier als India begonnen, met de MLS en 'oude mannen'. Er gloort hoop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten