Topsporters zetten soms prestaties neer waarvan we jaren later pas leren begrijpen hoe opmerkelijk ze zijn. Tien van die prestaties op een rij.
Marcelo Rios, nummer 1 zonder Grand Slam
Marcelo Rios bereikt in maart 1998 de eerste plaats op de wereldranglijst. Hij was destijds de derde speler in de geschiedenis die zowel nummer 1 bij de junioren als nummer 1 op de ATP-tour bereikte. Dat was echter niet de meest bijzondere prestatie. Rios was en is de enige speler die op de hoogste trede van de tenniswereld stond zonder ooit een grand slam te winnen. Hij haalde zelfs maar één keer de finale, op de Australian Open van 1998, vlak voor hij nummer 1 werd. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Rios op zijn 27e stopt met professioneel tennis vanwege een rugblessure die hem op dat moment al drie jaar parten speelde, Rios was dus ver voor zijn topjaren helaas al uitgedoofd. Wie weet waar hij toe had kunnen reiken.
Wim Vansevenant, drie keer laatste
De Tour de France is waarschijnlijk de enige plek in de professionele sportwereld waar eer te behalen is aan een laatste plaats. Wie laatste wordt in het algemeen klassement kan daar namelijk veel geld aan verdienen na afloop. In de traditionele rondjes om de kerk die tot een maand na afloop van 's werelds grootste wielerwedstrijd avond na avond plaatsvinden hebben namelijk maar wat graag de rode lantaarn aan de start. Wim Vansevenant begreep dat als geen ander en presteerde het dan ook drie keer op rij laatste te worden. Dat is geen toeval meer. Vansevenant haalde dan misschien fysiek niet het beste uit zichzelf, tactisch bleek hij sterk te kunnen koersen. Zijn drie laatste plekken waren ook nog eens opvolgend 2006, 2007 en 2008.
Jan Lammers, overal en allround
Het is iets wat schaatsers beheersen. Een trucje wat tienkampers in de atletiek presteren. En coureur Jan Lammers kan het ook, bovengemiddeld presteren op verschillende disciplines. Lammers is zelfs waarschijnlijk de man die in de meeste disciplines is uitgekomen van alle autocoureurs wereldwijd. Formule 1, Indycar, Dakarrally, 24 uur van Le Mans, Formule 3000, British Touringcar, de lijst blijft maar langer worden. Of van alle markten thuis zijn zo verstandig is in de autosport is de vraag. Buiten een overwinning (1988) en een tweede plaats in de 24 uur van Le Mans behaalde Lammers in de grote raceklassen weinig echt grote resultaten. Wat zijn prestatie er overigens niet minder om maakt.
Fabien Barthez, twee keer hoogste podium
Als doelman was de Fransman Fabien Barthez een kleurrijk figuur. Zo liet hij zich als doelman van de nationale ploeg altijd bij de aftrap op zijn kale hoofd zoenen door aanvoerder Laurent Blanc. Het duo was bijgelovig en was ervan overtuigd dat de ploeg wereldkampioen in 1998 werd vanwege de zoen. Barthez stond 17 jaar in het doel en werd niet alleen wereldkampioen maar ook Europees kampioen met Frankrijk en werd met zijn clubs kampioen in Frankrijk en Engeland. Na zijn voetbalcarrière is Barthez autocoureur geworden. Het duurde zeven jaar maar afgelopen weekend bereikte hij ook in die sport het hoogste podium, Barthez nam op zijn 41e voor het eerst deel aan de 24 uur van Le Mans. Winnen deed hij (nog) niet. Opmerkelijk was het wel.
Mickey, Dave en Dave
Topsporters zijn in hun jeugdjaren vaak uitblinkend in meerdere sporten. De meesten, vooral Europeanen maken halverwege hun tienerjaren een keuze in welke sport ze zich bekwamen. In de Verenigde Staten werkt het anders. Sommige jongens kunnen zelfs profcontracten tekenen in meerdere disciplines. Eind jaren zestig en begin jaren zeventig waren er drie jongens kort na elkaar die de keuze hadden om elk van de grote drie in te gaan, American Football, basketbal en honkbal. Mickey McCarty koos in 1968 voor een carrière in football bij Kansas City Chiefs. Daarvoor wees hij Chicago Bulls (NBA basketbal), Cleveland Indians (MLB honkbal en Dallas Chaparalls (ABA basketbal af. Dave Logan wees als scholier een aanbod van de honkballers van Cincinnati Reds af, hij ging eerst studeren. Na zijn studie kon hij kiezen, basketbal bij Kansas City Kings of football bij Cleveland Browns. Het werd het laatste. Dave Winfield was de enige van de drie die niet voor football koos. Logisch aangezien hij als student football als enige sport juist niet speelde. Minnesota Vikings viel daardoor af. Ook de basketballers van Atlanta Hawks (NBA) en Utah Stars (ABA) vielen af. Winfield werd honkballer bij San Diego Padres.
Ludi Dierckxsens, het leven begint bij 30
De leeftijd waarop andere topsporters zich bewust worden dat de carrière over niet al te lange tijd ten einde loopt was de leeftijd waarop het voor de Belg Ludo Dierckxsens begon. De loodgieter tekende op zijn dertigste zijn eerste profcontract. Alle successen van Dierckxsens kwamen dan ook pas toen hij al een ruime dertiger was, zo won hij zijn eerste (en enige) Touretappe en behaalde hij top 10-plaatsen in het beroemde tweeluik Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix op zijn 37e. Dierckxsens beleefde een carrière van tien jaar en hing op zij veertigste zijn fiets aan de wilgen.
TP Mazembe, de enige
Het mondiale voetbal is een Europees en Zuid-Amerikaans feestje. Zo was er sinds 1930 pas één halve finalist op het wereldkampioenschap die van een ander continent kwam (Zuid-Korea, 2002) en gingen alle finales van het WK voor clubteams tussen Europa en Zuid-Amerika. Allemaal, behalve één. In 2010 was er een Afrikaans team uit Democratische Republiek Congo die voor opschudding zorgde door eerst de Mexicaanse en daarna de Braziliaanse afgevaardigde uit te schakelen. TP Mazembe, weliswaar één van de meest succesvolle clubteams van het Afrikaanse continent versloeg Pachuca en International en presteerde daarmee wat geen enkel Afrikaans team ooit deed, om de prijzen spelen. Dat Internazionale, met bijvoorbeeld Wesley Sneijder, veel te sterk was (3-0) deed er daardoor al niet meer toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten