Dit weekend wordt de zogenaamde 'Class of 2014' geïntroduceerd in de Amerikaanse honkbal Hall of Fame in Cooperstown, New York. Zes spelers worden voortaan tot de groten van de sport gerekend. Een traditie. Waarom heeft het voetbal geen Hall of Fame? En als die wel bestond misten opvallende namen dan de boot?
Het selectieproces voor de Class of 2014 had enige voeten in aarde. Voormalige sterren als Mark McGwire, Sammy Sosa en Barry Bonds waren voor het eerst volgens de regels verkiesbaar. Het waren echter ook de mannen die aan het begin van de eenentwintigste eeuw lange straffen kregen opgelegd vanwege de Balco-affaire, de grootste dopingzaak die de MLB ooit kende. Veel ingewijden zagen daar een reden in de heren niet op het formulier te zetten. Probleem was echter dat de regels daarin niet voorzagen.
Het is interessant om de regels om in de MLB Hall of Fame te komen te bekijken en te spiegelen aan het Europese en Nederlandse voetbal. Regel 3A, wie komen voor verkiezing in aanmerking, moeten we wel direct negeren. Die regel zegt dat een speler maximaal twintig jaar geleden en minimaal vijf jaar geleden actief moet zijn geweest. Aangezien er geen UEFA OF KNVB Hall of Fame bestaat zou dat betekenen dat iedereen van Abe Lenstra via Johan Cruyff tot Marco van Basten buiten de boot zou vallen. Voor het gemak doen we alsof de Hall of Fame wel al die jaren heeft bestaan.
Lees het hele artikel in MyJour: hier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten