Alfredo DiStefano is niet meer. De 88-jarige Argentijnse Spanjaard is overleden aan de gevolgen van een hartaanval. DiStefano was één van slechts twee spelers die betrokken was bij de vijfvoudige Europa Cup I-winst van zijn club, Real Madrid. DiStefano was in zijn tijd al een 'Galactico'.
Geen speler heeft zoveel faam vergaard op clubniveau als DiStefano. Waar Pelé en Maradona hun grootste successen op het wereldkampioenschap vierden en Cruyff niet alleen als club en interlandvoetballer maar ook als coach zijn sporen verdiende is Alfredo DiStefano eerst en vooral het boegbeeld van Real Madrid.
Dat DiStefano geen echte glansrijke carrière als international heeft gehad komt door het vreemde verloop ervan. In zijn jonge jaren speelde hij in de Argentijnse competitie voor River Plate. Het was ook daar, toen hij als tiener al kampioen werd met River waar hij op zijn eenentwintigste zijn eerste uitverkiezing als international verdiende. Voor Argentinië uiteraard. In zijn zes wedstrijden met de ALbiceleste scoort hij ook zesmaal.
Wisseltruc
Daarna begint de grote wisseltruc. DiStefano, nog altijd spelend voor River Plate in zijn thuisland speelt hij twee interlands voor Colombia. Colombia is ook het land waar hij naartoe vlucht om voor Millionarios te spelen, de grootse club van het land. Ook hier wordt hij meerdere malen landskampioen. Het is ook bij Millionaros waar het oog van Santiago Bernabeu op DiStefano valt. Als Real Madrid wordt weggespeeld door Millionarios, of eigenlijk door DiStefano, in een oefenwedstrijd.
Wat volgt is de inmiddels beroemde ruzie tussen River Plat, Millionaros, Real Madrid en FC Barcelona (dat de Argentijnse Colombiaan ook wil inlijven). Het eindresultaat is een contract bij Real Madrid. En een Spaans staatsburgerschap. DiStefano mist daardoor wel opnieuw het wereldkampioenschap. In 1954 wordt hij namelijk door de FIFA nog niet toegelaten.
Bij de Spaanse nationale ploeg speelt DiStefano nog eens 31 interlands en scoort daarin 23 keer. Vanaf 1961 is het over met zijn interlandloopbaan. DiStefano is dan inmiddels 35 jaar. Hij hoeft dan inmiddels al niet meer te vrezen, met Real Madrid heeft hij Europa dan net vijf jaar op rij zo gedomineerd dat de UEFA alweer overweegt het toernooi tussen de landskampioenen van Europa weer af te schaffen.
Galactico
DiStefano scoort in alle vijf de finales waarin hij deelneemt. Zijn finest beleeft hij in 1960. Tegen Eintracht Frankfurt wordt misschien wel de grootste demonstratie op clubniveau ooit gegeven. De Duitsers worden met 7-3 naar huis gestuurd. DiStefano maakt drie goals, zijn compaan voorin Ferenc Puskas (de Europese equivalent van DiStefano) maakt de andere vier goals.
Waarin in het begin van de eenentwintigste eeuw alle supersterren van het internationale voetbal naar Madrid werden gelokt en Los Galacticos genoemd werden was DiStefano de eerste echte Galactio. In een elftal met klinkende namen als Ferenc Puskas, Raymond Kopa, Jose Santamaria, Francisco Gento, Canario en Hector Rial. Die (Kopa uitgezonderd) allemaal hun Zuid-Amerikaanse identiteit verruilden voor de Spaanse.
Tot ver na 2000 is DiStefano clubtopscorer van Real Madrid in La Liga. Ook is hij tot 2005 Europees topscorer aller tijden. Beide titels raakt hij kwijt aan wat velen zien als zijn reïncarnatie, Raul Gonzalez. Met Madrid wint hij acht landstitels, wat zijn totaal op veertien brengt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten