maandag 4 augustus 2014

Lionel's weekvisie: Ik praat er niet meer over

Beste Wouter,

We hadden ze nog zo gewaarschuwd. En toch trapten ze er stuk voor stuk in. Ik heb besloten er niets meer over te zeggen, vanaf nu lijd ik in stilte. Ik praat nog liever met je over het WK vlakwater. Aan jou de vraag: 'weet jij over welke sport ik het dan heb?' Het gaat dan natuurlijk over kanovaren. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik niets, maar dan ook echt helemaal niets, van deze sport weet.

Waar we het wel over kunnen hebben: De Ronde van Polen en de Ronde van Denemarken. Vorig jaar leverde dit namelijk een Nederlandse dubbelslag op. Pieter Weening kwam van de klassementsrenners het beste door de afsluitende tijdrit in Polen en mocht onverwacht de hoogste trede van het podium bestijgen. De jonge Wilco Kelderman daarentegen domineerde in Denemarken en gebruikte ook een tijdrit als kroon op het werk. Achteraf bezien was dit min of meer het startschot van de Hollandse zegereeks die sindsdien voortduurt.

Dit jaar liggen de kaarten wel enigszins anders. In Polen liggen voor titelverdediger Weening, maar ook voor Wout Poels en Robert Gesink, weldegelijk kansen op de eindzege. Het duo moet het echter wel opnemen tegen de jonge honden Rafal Majka en Fabio Aru. Dit duo raakte in een fascinerende tweestrijd om de witte trui in de Giro d'Italia, nipt gewonnen door Aru die ook een etappezege boekte. Wel moet gezegd worden dat deze strijd alleen maar gestreden werd bij de gratie van de echte beste jongere Nairo Quintana die direct bij zijn eerste deelname de Giro dan ook gewoon won en derhalve dus de echte winnaar van het jongerenklassement. De jonge Pool Majka ging daarna doodleuk verder door als invaller voor Roman Kreuziger in de Tour de France twee etappezeges en de bolletjestrui voor zich op te eisen.

In Denemarken is de Belkinformatie dit jaar afwezig. Zelfs al zou Kelderman willen, dan is hem dus de kans om zijn titel te verdedigen ontnomen. Maar niet getreurd, Kelderman zit weldegelijk op de fiets. In één van mijn favoriete koersen de Tour of Utah. Een koers zo onbekend in Nederland dat de NOS hem zelfs niet in de weekagenda op de sportpagina's van teletekst opneemt. Om je een idee te geven: zeven dagen koers, zeven bergetappes, waarvan vijf tot de absolute buitencategorie behoren en twee bergop finishen. Veel plezier heren renners.

Is er dan nog iets anders wat we kunnen bespreken zodat we het hete hangijzer kunnen ontwijken? Het PGA Championship misschien? Ik wil daarbij de aandacht even vestigen op Rory McIlroy. Voor golf begrippen is McIlroy al een glamourboy, dus kun je nagaan hoe de rest van de sportwereld tegen hem aan kijkt. Hij heeft echter na twee fenomenale toernooien de nummer 1 positie op de wereldranglijst op Adam Scott herovert en gaat nu op voor zijn derde op een rij, waaronder dus twee Majors. Ik kijk er naar uit!

Ik hoor eind deze week weer van je,



Lionel

Geen opmerkingen:

Een reactie posten