Waarom Tim Wellens het Belgisch wielrennen redt

Tim Wellens won vandaag bij de derde beklimming van La Redoute zijn allereerste wedstrijd als wielerprof. De etappezege in de zesde etappe van de Eneco Tour betekent dat zijn rekening dan eindelijk is geopend. Toch is de jonge Belg de redder van het Belgisch wielrennen. Het wielerland bij uitstek heeft namelijk last van een off-generation.

Philippe Thijs, Sylvere Maas, Briek Schotte, Rik van Steenbergen, Rik van Looy, Eddy Merckx, Roger de Vlaemink, Johan Museeuw, Tom Boonen, Philippe Gilbert, als er één natie is die in de afgelopen eeuw ieder decennium meer dan één toprenner wist af te leveren dan is het België. Het fietsen zit onze zuiderburen in het bloed. De wielercultuur is er zo ver doorgevoerd dat er in België in een jaar meer koersdagen dan werkdagen zijn. Toch was in de afgelopen maanden lichte verontrusting te horen in de stemmen van de Belgische volgers en coryfeeën. De opvolgers voor Tommeke, Phil en VDB waren namelijk nog niet opgestaan. En de tijd begon te dringen. De Belgische zegekar bleef namelijk opvallend arm gevuld.

Dat daarbij juist 2014 het jaar was waarin al het Nederlands potentieel, dat jarenlang bleef steken bij de laatste stap, ineens wel tot volle wasdom kwam deed daarbij extra pijn. De Belgen zagen Nederlandse Niki de fakkel in de Vlaamse klassiekers overnemen van hun Tommeke voordat Sep Vanmarcke dat kon doen. Ze zagen Hollandse Moreno meer sprints winnen dan hun Michael van Staeyen. Onze Tom-Jelte stak vaker zijn handen in de lucht in de World Tour dan hun Greg van Avermaet. Ook zagen zij dat er geen Belgisch equivalent was voor Wilco Kelderman. Terwijl de jaren langzaamaan beginnen tellen voor Jürgen Van Den Broeck staat er geen opvolging klaar.

Sprintershoop

Heel even werd de hoop van Vlaanderen in Tom van Asbroeck gelegd. De 24-jarige Van Asbroeck bleek namelijk bijzonder bedreven in het verzamelen van ranglijstpunt voor de Europe Tour, het niveau onder de World Tour. Hij raapte zelfs zoveel punten bijeen dat hij de leiding pakte in de UCI-stand van deze Europe Tour. Als de klassiekers en klassementen voorlopig geen optie waren, dan maar de strijd met de grote sprinters aangaan. Want juist dat ontbrak in recente jaren. Belgische ploegen Omega Pharma-QuickStep (Cavendish) en Lotto-Belisol (Greipel) moesten het doen met buitenlandse veelwinnaars.

Wel was er een jonge generatiegenoot van Van Asbroeck die best aardig de bergen over kon. Deze Tim Wellens werd in mei tot twee keer toe tweede in een bergetappe in de Giro. De afgelopen jaren kwam het vaker voor dat de knechten van Van Den Broeck in Italië een dag boven zichzelf uitstegen. Langzaam maar zeker bleek Wellens toch de renner te zijn waar de Belgische fans om gebeden hadden. Hij liet vooral in de kweekvijver van België, de Waalse Ardennen, zien waar hij toe in staat is.

Zo werd hij tweede in de enige geaccidenteerde etappe van de Ster-ZLM Toer, hetgeen hem ook een tweede plek in het eindklassement opleverde. Hij viel aan in de Luik-Bastenaken-Luik etappe van de Ronde van Wallonië maar zag zijn coup in het zicht van de haven mislukken. Het was allemaal opmaat naar zijn gloriemoment van vandaag. De dag waarop hij de etappezege pakte en de leiderstrui mocht aantrekken in een World Tour wedstrijd. België haalt opgelucht adem, de toekomst is verzekerd.