Ha die Lionel,
Wat moet ik zeggen? Het was niet al te best, wat twee van onze vaderlandse vaandeldragers op voetbalgebied hebben getoond deze week. Een imcompleet Feyenoord had beter gemoeten tegen het meer ervaren Besiktas en PSV liet zich bij vlagen overrompelen door een Oostenrijke tweededivisionist. Kortom: niets nieuws onder de zon waar het aankomt op de voorrondewedstrijden van de Europese bekertoernooien.
Feyenoord-directeur Martin van Geel merkte terecht op dat vorig jaar mét - een bovendien al ingespeelde - Graziano Pellè ook niet lukte om de Russische laagvlieger Kuban Krasnodar opzij te zetten. Ook gaven nu de twee bejubelde talenten Tonny Vilhena en Jean-Paul Boëtius niet thuis. Daar kun je niet eens tegenop kopen. In mijn optiek lag het, zowel in het geval van Feyenoord als in dat van PSV, aan een gebrek aan scherpte. Het ruikt en oogt als zomeravondvoetbal, maar dat is zo bedrieglijk als de pest: het gaat namelijk meteen om de knikkers. Sterker: deze wedstrijden zijn eerder een verlengstuk van het vorige seizoen dan een begin van het huidige.
Dat geldt ook voor de Johan Cruijff Schaal, een prijs waar onterecht zeer denigrerend over wordt gedaan. Er is elk jaar opnieuw gesteggel over de organisatie, over wel of geen ingewikkelde vervoersverplichting voor de supporters (waar Ajacieden logischerwijs geen last van hebben, zoals in Rotterdam bij de bekerfinale Feyenoorders dat bijkomend voordeel hebben), en ga zo maar door. Terwijl het bijvoorbeeld dit seizoen, aanstaande zondag om precies te zijn, een historische wedstrijd wordt voor PEC Zwolle. Of weet jij uit je hoofd al hun veroverde Supercups op te noemen? Dacht ik al.
Als ik een gouden idee had dat de Johan Cruijff Schaal voor eens en voor altijd ook maar een fractie van het aanzien van zijn naamgever zou kunnen bezorgen, zou ik niets liever hebben gedaan dan het met u als trouwe lezer gedeeld hebben en met jou als goede vriend in de eerste plaats. Het concept blijf ik alleraardigst vinden: een voetbalfeest met veel aandacht voor JC's Foundation en grote delen van de tribunes bevolkt met amateurelftallen die zich kampioen van hun afdeling mochten noemen, alsmede vele vrijwilligers van de KNVB, zonder wie er absoluut geen voetbal zoals in de huidige vorm mogelijk zou zijn.
Maar ik had het over scherp beginnen aan een seizoen. Laat dat probleem nu de afgelopen jaren bij uitstek ook op Ajax van toepassing zijn geweest. Wat dat betreft zijn er nu geen excuses, maar slechts zaken om naar uit te kijken. Voor het eerst sinds tijden heeft Frank de Boer namelijk een complete en fitte selectie tot z'n beschikking en raakte hij behalve de wellicht overbodig geworden Siem de Jong niemand kwijt. De doorgaans kritische jeugdvolgers zeggen hun vingers al bij voorbaat af te likken bij de Amsterdamse aanvalslinie: de jonge talenten Robert Muric, Arek Milik, Richairo Zivkovic, Ricardo Kishna en de veelbelovende groeibriljant Anwar El-Ghazi staan te popelen om te kunnen ontploffen. Laat ik het zo zeggen: dat Zwolle weer met 5-1 wint is niet 1, 2, 3 mijn verwachting.
Voor de wielerliefhebbers en ieder ander met nog na-ijlende Tourkoorts staat er zaterdag ook weer iets moois op het menu: de Clásica San Sebastián. Het agressief glooiende landschap in Baskenland is traditioneel het eerste weekend na de Ronde van Frankrijk een schitterend podium voor eenieder die zich wil revancheren. Op het explosieve parcours kun je alle kanten op qua type renner en vanwege de nivellering aan de top ontstaan er nooit grote verschillen. Het maakt tactisch rijden mogelijk en controleren moeilijk. Om maar eens een aantal potentiële winnaars op te noemen: Philippe Gilbert, Peter Sagan, Alejandro Valverde, Zdenek Stybar, Greg Van Avermaet... Let trouwens ook op Orica-Greenedge, die met Michael Albasini, Simon Gerrans en de gebroeders Adam en Simon Yates meerdere interessante pionnen kunnen uitspelen.
Ik hoor je na het weekend weer!
Groetjes,
Wouter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten