Beste Lionel,
Je brief van afgelopen maandag was de spijker op de spreekwoordelijke kop. Waar mijn wensenlijstje door de omstandigheden bij de familie Gesink (ook namens Sportpreview veel sterkte!) definitief in stukken gescheurd kon worden, kreeg jij angstaanjagend nauwkeurig gelijk wat betreft Oranje. In Tsjechië weten ze het nu ook: kansloos ben je echt helemaal nooit. Laten we hopen dat komende week in de Champions League ook een Tsjechië-Nederland scenario geschreven kan worden in Amsterdam, maar ik waag me voorlopig niet meer aan verlanglijstjes.
Al blijft één prangende hoop permanent aanwezig: dat er - waar ook ter wereld - zoveel mogelijk monden gesnoerd worden. Grote monden die van toeten noch blazen weten, maar wel menen zich het recht toe te mogen eigenen om wie dan ook maar te schofferen of te bekritiseren. Wielerfans die zelf hooguit de fiets pakken als ze willen drinken, maar wel met een bak chips op schoot afgeven op Robert Gesink en (nu al) Wilco Kelderman. Die Chris Froome en Alberto Contador ongeloofwaardig vinden, alle specifieke aspecten van de wielersport doodleuk negerend.
En tijdens de verhitte laatste uren van de transferzomer kookte menig voetbalsupporter ook over. De overstap van Kenneth Vermeer bijvoorbeeld: de doelman die mijns inziens een geweldige aanwinst is voor de Eredivisie, want eindelijk staat ook Nederlands beste lijnkeeper gewoon weer elk weekeinde onder de lat, deed menig zelfverklaard Ajax-fan schuimbekken van woede. De nieuwe middenvelder Niki Zimling was ook al volledig afgefikt voordat in Mainz überhaupt de fax al ontvangen was.
Het is mede hierom dat de KLM Open daarmee zo perfect contrasteert. De golfsport staat in ons land na voetbal en tennis op de derde plaats qua ledenaantallen, maar ik heb niet de indruk dat hele huishoudens gezellig klaar zitten voor de Masters of de Ryder Cup, laat staan dat dit weekend miljoenen Nederlanders de verrichtingen van Joost Luiten en co op de voet zullen volgen met een schaal bitterballen binnen handbereik.
Uiteraard is het in Zandvoort een vrolijke drukte van belang, maar rondom de greens op de Kennemer overheerst de serene rust van stilte en concentratie. Open monden van bewondering voor een perfecte afslag, in plaats van ontzetting over een slechte pass. Ook de altijd deftig geklede zonnekleppendragers falen weleens op een niet te missen kans, maar je hoort er nooit iemand over toeteren. Geen 'tsjongejonge, op dit niveau moet zo'n bal er toch in!?' of 'wát een ongelooflijke slappeling is het ook, zeg!', voorafgegaan of gevolgd door één of meerdere krachttermen.
Vooropgesteld blijft dat het mooie van sport ook het vuur is dat het kan veroorzaken, zowel binnen als buiten de lijnen, op de tribune of gewoon 's ochtends bij het openslaan van het sportkatern. Maar we hebben met z'n allen ook weleens een spiegel nodig. Alleen daarom al is het de moeite waard om dit weekend eens in te schakelen om te checken of die ruimtereis eruit gaat (een hole-in-one op de vijftiende, wie o wie?) of om te zien of wereldtopper Joost Luiten zijn gemiste invitatie voor Team Europa kan wegpoetsen met een historische titelprolongatie. Voorlopig (we schrijven donderdagavond) ziet dat er goed uit. Net als die oase van goed burgerschap achter de hekjes.
Je weet dus al waar mijn focus ligt dit weekend. Het wekelijkse chagrijn over een bal op de paal of een ongeloofwaardige versnelling op een racefiets lees ik ongetwijfeld wel op Twitter.
Ik hoor je maandag!
Wouter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten