Ben Bril Memorial 2014 : De opmars van het Nederlandse boksen

Waar de rest van Nederland maandagavond scheldend en ergerend aan een historisch dieptepunt van het Nederlands elftal keek, dat met het schaamrood op de kaken afdroop na een 2-0 nederlaag in en tegen IJsland was ik samen met 1.400 man aanwezig bij een historisch hoogtepunt van het Nederlands boksen. De achtste en misschien wel laatste Ben Bril Memorial in de mooiste ambiance die het boksen kan krijgen, het Koninklijk Theater Carré. En wat alle bezoekers voorgeschoteld kregen was een ware galavoorstelling. Het zou een lange, maar vooral bijzonder spectaculaire avond worden.

Allereerst het feit dat de stichting Ben Bril Memoriam, na acht jaar zal ophouden te bestaan. De Ben Bril Memoriam werd destijds opgericht om het Nederlandse boksen nieuw leven in te blazen. Nu, acht jaar later, met een goede lichting talenten en twee wereldtitel gevechten op de affiche, werd er besloten op het hoogtepunt te stoppen. Er bestaat een kans dat er volgend jaar weer een Ben Bril Memorial wordt georganiseerd, maar niet meer in de huidige vorm.

Zacky Deriouch vs Youssef Chaikh

De openingspartij van de avond was er één tussen twee debutanten. Zacky Deriouch uit Den Bosch (dat erg goed vertegenwoordigd was), een trainingsmaatje van Harutjunjan, tegen de jonge Amsterdammer Youssef Chaikh, die op het laatste moment de vervanger was van Radwan Boeka. Het was duidelijk een partij tussen twee debutanten, want beide boksers gingen wild in de aanval. Verdedigen leek voor beide partijen geen optie en het was al snel duidelijk dat de partij de vier voorgeschreven rondes niet zou halen. In de tweede ronde konden we de eerste knock-out van de avond noteren toen Chaikh hard tegen het canvas ging waarop scheidsrechter Chris Dijkstra de strijd staakte.

Joos Poulinho vs Suriel Hooker

Een rematch van hun partij op de Ben Bril Memoriam van vorig jaar. Vorig jaar werd de strijd gestaakt door een vermeende kopstoot van Hooker, waardoor Poulinho de strijd moest opgeven. Dat Poulinho uit was op revanche was duidelijk, want hij begon explosief. Aan het einde van tweede ronde ging Hooker tegen het canvas en haalde maar ternauwernood de bel. Echter kwam Hooker toch weer sterk terug. Beide boksers smijten met hun krachten, wat er toe leidt dat het een ware slijtageslag wordt. Karakter houdt beide op de been en na de achtste ronde krijgen beide boksers een staande ovatie. Poulinho wint overtuigend op punten.

Gian Carlo Liesdek vs Nabil Lahouari

Één van de grootste Nederlandse talenten Gian-Carlo Liesdek staat tegenover een sterke Belg. Liesdek is duidelijk de meer technisch begaafde en de snellere van de twee, maar weet dit niet in zijn voordeel te gebruiken. In de derde ronde loopt Liesdek tegen een stoot van de Belg aan, waardoor hij zijn eerste knock-down uit zijn carrière moet incasseren. Hierna komt Liesdek sterk terug en het lijkt op een beslissing op punten aan te komen, maar in de allerlaatste seconden van de wedstrijd geeft Lahouri een vernietigende hoek en gaat Gian-Carlo Liesdek zwaar knock-out. Hij komt snel bij, maar het is wel zijn eerste nederlaag als prof.

Michael van der Heijden vs Mouhamed Sder

De positieve verrassing van de avond was voor mij toch wel Michael van der Heijden. Ik had hem nog nooit in actie gezien, maar werd zeker niet teleurgesteld. De jonge Brabander stak veel energie in de wedstrijd, echter gaf de tot maandagavond ongeslagen Belg Sder goed partij. In de vijfde ronde schakelde van der Heijden een tandje bij wat resulteerde in een knock-down van de taaie Belg. In de zese ronde ging van der Heijden door en het was een wonder dat de Belg overeind bleef. De uitslag was duidelijk en van der Heijden won eenvoudig op punten.

Henri van Opstal vs Michael Obin

Waarschijnlijk de minste partij van de avond. Van Opstal (van huis uit een kickbokser) kwam goed uit de startblokken maar kon de Ugandese Zweed nooit echt in de problemen brengen. Van Opstal was de meer actieve bokser. Zonder echt te imponeren versloeg hij Obin unaniem op punten.

Gevorg Khatchikian vs Ahmed El Ghoulbzouri

De eerste van twee titelgevechten was bijzonder spannend. Nederlander Khatchikian liet er geen gras over groeien en klapte er meteen bovenop. Echter na enkele ronden nam de Belg El Ghoulbzouri het heft in handen. Khatchikian was op sommige momenten nogal slordig, miste vaak met zijn uppercut, waardoor zijn verdediging vaak open kwam te liggen, waardoor El Ghoulbzori hem enkele rake klappen kon verkopen. In het tweede deel van de partij kwam Khatchikian toch weer sterk terug, omdat hij door had dat hij achter stond op punten. In de twaalfde en laatste ronde gaven beide boksers nog alles. Vooral Khatchikian wilde het niet op punten laten aankomen, wat resulteerde in een explosieve hoek, waarop de Belg neer ging. Hij stond wel op, maar de scheidsrechter besloot het gevecht te stoppen. De eerste kampioen was een feit. Khatchikian, die zelf toegaf dat hij geen beste partij had gebokst, is de nieuwe WBF Middengewicht kampioen.

Rafik Harutjunjan vs Ilya Prymak

Inmiddels was het al middernacht geweest, maar iedereen bleef zitten, omdat de hoofdpartij nog moest gaan beginnen, want Nederlander Harutjunjan was de absolute publiekslieveling. Bij zijn binnenkomst werd er rondom gezwaaid met Armeense vlaggen (Hij is geboren in Armenië) en werd tijdens de partij ook door de fans tweetalig aangemoedigd (Nederlands en Armeens). Harutjunjan begon voortvarend en leek er kort werk van te willen maken. Zijn Oekraïense tegenstander had het moeilijk met het hoge tempo van de man uit Vught. Echter na twee daverende ronden, gaf Prymak goed partij. Harutjunjan, die bijna een kop kleiner was dan zijn tegenstander, had moeite om door de gesloten dekking van zijn tegenstander te komen. Beide boksers plaatsten knallende bodyshots in een enerverende partij. In de zevende ronde leek het onheil toe te slaan, toen Harutjunjan acht tellen kreeg en daarna nogmaals neerging, door een onrechtmatige stoot van de Oekraïner. Harutjunjan toonde echter zijn leeuwenhart en vocht keihard terug, wat resulteerde in een enerverend slotstuk. Harutjunjan was de technisch betere, maar Prymak had ook harde stoten in huis. Aan het einde van de elfde ronde ontplofte Carré, toen Prymak tegen het canvas ging na een rake stoot van Rafik. In de twaalfde en laatste ronde was het een zee van geluid en gaven beide boksers alles wat ze nog in zich hadden, wat resulteerde in een daverend applaus en een staande ovatie voor beide boksers. Het was twaalf rondes lang een waar titanengevecht geweest dat in de handen werd gelegd van de juryleden. Zij riepen Harutjunjan uit tot winnaar echter lagen de scores vlak bij elkaar. De tweede Nederlandse wereldtitel was een feit.

Een ongekende succesvolle avond voor het Nederlandse boksen, waar het publiek een avond lang heeft kunnen genieten van goede en competitieve partijen. Met natuurlijk als klap op de vuurpijl de twee Nederlandse wereldtitels. Het boksen in Nederland is aan een opmars bezig en jongens als Khatchikian en Harutjunjan lijken klaar voor een internationale doorbraak. Het Ben Bril Memorial heeft er voor gezorgd dat het Nederlandse boksen weer op de kaart is gezet. Laten we hopen dat dit zo blijft.

Ik weet het, onbekend maakt onbemind, maar het grotendeel van de Nederlandse media heeft geen oog voor de Nederlandse successen in het boksen. Sites als nu.nl, Spitsnieuws en zelfs NOS Teletekst, maken geen enkele melding van de Nederlandse wereldtitels. Slechts de website van NOS Sport wist iets te melden. Erg jammer en ik hoop dat dit in de recente toekomst zal veranderen. Tot die tijd staat in ieder geval vast dat Sportpreview wel blijft berichten over de prestaties van de Nederlandse bokstalenten.