zaterdag 29 november 2014

Derby du Rhône: De felste burenruzie van Frankrijk

Frans clubvoetbal geniet wereldwijd niet hetzelfde aanzien als het Engelse, Spaanse, Duitse en Italiaanse. Toch herbergt de Ligue 1 voldoende verborgen schatten. De grootste schat is de Derby du Rhône. Het duel tussen AS Saint Etienne en Olympique Lyon is één van de felste burenruzies van Europa.

Iedere voetbalfan jonger dan dertig jaar kan het zich waarschijnlijk moeilijk voorstellen; niet Lyon maar Saint Etienne is de echte voetbalhoofdstad van Frankrijk. Het was daar waar het Franse voetbal tot volle wasdom kwam, tot afgrijzen van de buren uit het veel grotere Lyon. Daar, aan de Rhône, werden sterren als Michel Platini en Laurent Blanc opgeleid. Daar waar Saint-Etienne de meest succesvolle club van de twintigste eeuw was, is Olympique Lyon dat tot op heden echter in de eenentwintigste eeuw. Zij brachten Karim Benzema en Florent Malouda voort. Het zijn enkele van de vele feiten die deze rivaliteit zo interessant maken. Juist de wisselende periodes van grote overmacht maakt dit duel tot een echte topper.

De strijd begint al in de vorige eeuw. Het valt daarbij op dat beide clubs in het vooroorlogse Frankrijk totaal geen rol spelen. Lyon, de stad van de handel, ligt bovendien slechts vijftig kilometer verwijderd van Saint Etienne, de stad van de mijnwerkers. Het is daarom des te opvallender dat de clubs, in tegenstelling tot vele andere historische derby's in Europa, pas voor het eerst in oktober 1951 tegen elkaar uitkomen. Het is ook om die reden dat het duel in alle competities bij elkaar net iets vaker dan honderd keer is gespeeld. Daarbij komt dat AS Saint Etienne regelmatig met degradatie te kampen heeft gehad. Zo werd de ploeg in 1957 kampioen, degradeerde, werd in '63 kampioen in de tweede divisie om vervolgens in '64 direct ook weer kampioen in de Ligue 1 te worden.

'Lyon zal voor eeuwig de buitenwijk zijn'
De regio Rhône-Alpes, waarin beide steden liggen, is de meest succesvolle voetbalprovincie van Frankrijk. Met tien titels voor ASSE en zeven voor l'OL blijft het zelfs Parijs en Marseille samen ruimschoots voor. Saint Etienne is nog altijd gedeeld koploper in de hoogste afdeling van Frankrijk als het gaat om het aantal gewonnen titels, hoewel het laatste kampioenschap alweer drieëndertig jaar geleden werd gevierd.

Het is des te opvallender dat de eerste titel van Lyon op dat moment nog eenentwintig jaar op zich zou laten wachten. Pas in 2002 wordt Lyon voor het eerst gekroond tot beste van Frankrijk. Om vervolgens een ongekende reeks van zeven titels op rij neer te zetten. Temeer opvallend omdat juist Lyon de hoofdstad van de regio is. Een feit dat ten tijde van de hoogtijdagen van Saint Etienne maar al te graag benadrukt wordt. De legendarische ASSE-voorzitter Roger Rocher (ooit zelf een mijnwerker in Saint Etienne) is nog altijd een cultheld onder supporters van de club. Zijn uitspraak: "In het voetbal zal Saint Etienne altijd de hoofdstad zijn en Lyon slechts een buitenwijk" is een lijfspreuk van de harde kern geworden.

Zwart geld dooft de strijd
Het is diezelfde Rocher die de streekderby voor lange tijd de strop om doet. De club die eerder nog de grootste Franse voetballer aller tijden, Michel Platini, heeft voortgebracht komt in het jaar na zijn laatste titel in grote problemen.

De voorzitter voelt al aan het begin van de jaren tachtig aan dat het verschil tussen arm en rijk in het voetballandschap van Europa een grote rol zal spelen. Hij richt daarom en slush fund op. In dit geheime potje, van niet aan de belastingdienst opgegeven inkomsten, zit twintig miljoen Franse francs. Het geld wordt tussen 1977 en 1982 gebruikt om diverse grote sterren, en mogelijk ook de coach, te behouden. Als de zaak echter aan het licht komt moet iedereen de club verlaten met als gevolg dat ASSE in 1984 degradeert naar de toenmalige Divison 2. Het duurt tot 2013 voordat de club weer eens een prijs pakt, als dan de Franse Coupe de la Ligue wordt gewonnen.

Eeuwige rivalen
Dat de Derby du Rhône veruit de meest tot de verbeelding sprekende streekrivaliteit van Frankrijk is komt vooral door de plek die de wedstrijd in de gemeenschap heeft. De eerder genoemde tegenstelling tussen arm en rijk is hier de belangrijkste brandstof voor. De door Saint Etienners als enigszins snobistisch omschreven Lyonse supporters menen op hun beurt dat Saint Etienne is gebouwd voor een bevolking van inteeltkinderen.

Het is zelfs in recente jaren tot een algeheel supportersverbod gekomen. Wedstrijden in lege stadions zijn meerdere malen het geval geweest. Tegenwoordig wil men supporters weer toelaten en ook vanavond zullen de tribunes bevolkt zijn. Nu de absolute toptijd van l'OL achter ons ligt en ASSE juist terug naar boven komt zal zich een fascinerende strijd ontspinnen.

Zo ging het vorig jaar:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten