Er was weer dusdanig veel te beleven op de verschillende Italiaanse campi dat het uitermate begrijpelijk is dat je niet alles hebt kunnen volgen. Een probleem zou echter geen probleem zijn als er geen oplossing voor bestond. En dus heeft erkend serieaoloog Wouter Pennings de boel weer samengevat in een degelijke roundup.
De tranen van Stephan El Shaarawy
Wie dacht er begin 2013 níet: nu is Milan vertrokken voor de komende jaren? De gevallen grootmacht uit Milaan werd op dat moment al een paar maanden bij de hand genomen door een twintigjarige dribbelaar, die met zijn karakteristieke doelpunten, steevast door naar binnen te trekken en vervolgens raak te vuren, de zaak hoogstpersoonlijk weer op de rit had gekregen. Toen ook nog zijn wispelturige generatiegenoot werd teruggehaald uit Engeland en zich vanaf het begin als een leider manifesteerde, leek een nieuw droomkoppel geboren: El Shaarawy-Balotelli.
Maar waar laatstgenoemde uiteindelijk toch niet al te waardevol bleek, zeker in zijn enige volledige seizoen in roodzwarte dienst, zouden de pakweg twintig maanden die erop volgden een regelrechte ramp worden voor de aanvaller met Egyptische roots. Stephan El Shaarawy, die bij Genoa en Padova al bekend stond als een immens talent, maakte in die periode namelijk geen enkel competitiedoelpunt. Na zijn laatste treffer, op 23 februari 2013 in de stadsderby tegen Inter, bovendien zijn enige goal aan de zijde van Balotelli, was El Shaarawy de eerste maanden vooral een knecht. Gedwongen om aan de zijlijn te blijven en loopacties te maken om ruimte te creëren voor de nieuwe vedette. Nummer 92 bleef herkenbaar aan z'n unieke hanenkam, maar liep er toch een beetje verloren bij. Een nieuw seizoen, nieuwe kansen? Juist niet voor de kersverse international, die zichzelf de hele jaargang 2013/2014 van de ene blessure in de andere zag belanden. Slechts zes potjes in de competitie kon 'ie opdraven en zijn enige wapenfeit van dat seizoen was de rake kopbal in Eindhoven, waar Milan de basis legde van de plaatsing voor de Champions League-groepsfase ten koste van PSV.
Ook dit seizoen was nog niet het zijne. De aanval van de wisselvallige ploeg van Filippo Inzaghi behoort tot de productiefste van het land, maar de veelvuldig als bankzitter fungerende El Shaarawy kwam nog niet in de boeken voor. Tot zaterdagavond, in het subtopduel met Sampdoria. Daar, uitgerekend in het stadion waar hij namens stadgenoot Genoa als zestienjarige debuteerde op het hoogste niveau, kwam eindelijk een einde aan een lange periode van droogte. Al vroeg in de wedstrijd, precies op die kenmerkende wijze: bal in de voet ontvangen op links, waar hij zich wat laat uitzakken. Indribbelen tot net voorbij de hoek van de zestienmeter, om vervolgens geplaatst de verre kruising te vinden achter oud-AZ'er Sergio Romero. Dat de rossoneri vervolgens slechts met 2-2 gelijkspeelden en op een nogal troosteloze achtste plaats staan, zal El Shaarawy voor nu een zorg zijn. Daarvoor biggelden de tranen iets te hard over de wangen, vlak na die bevrijdende uithaal.
Breekt Nico López eindelijk door?
Aan kwaliteit in de voorhoede heeft Hellas Verona wederom geen gebrek. Naast de nog altijd hongerige Luca Toni, die met z'n 37 lentes nog steeds tot de gevaarlijkste spitsen van het schiereiland behoort, heeft trainer Andrea Mandorlini ook de beschikking over ervaren aanvallers als Nenê, Javier Saviola, Bosko Jankovic en Juanito Gomez Taleb. Maar het meeste mag dit seizoen verwacht worden van een 21-jarig vlieggewicht.
Het verhaal van Nicolás Federico López Alonso, geboren op 1 oktober 1993 in de Uruguayaanse hoofdstad Montevideo, is typerend voor de gang van zaken in het Zuid-Amerikaanse voetbal. Als minderjarige, met zijn debuut in het eerste van Nacional al achter de kiezen, krijgt hij een door zijn ouders ondertekend contract bij de ex-club van onder meer Luis Suarez. Zaakwaarnemer Pablo Betancur is het er echter niet mee eens en weet de deal juridisch ongedaan te maken. Die acht geluk zoeken in Europa waardevoller en zodoende komt AS Roma in beeld, dat uiteindelijk toestemming krijgt voor een deal van één miljoen euro.
De kleine spits, vanwege zijn ietwat buitenproportionele voortanden ook wel bekend als Het Konijntje, rijpt eerst een half jaar bij de beloften, waar hij in twaalf duels (voornamelijk invalbeurten) liefst vijftien doelpunten laat noteren. Zijn debuut in het eerste, in de competitiewedstrijd tegen Catania, wordt meteen zijn finest hour bij de Romeinen. López valt in voor Francesco Totti en knalt in blessuretijd met een halve omhaal de gelijkmaker tegen de touwen. Het seizoen erop komt hij ook weinig aan bod bij Udinese, dat de helft van de eigendomsrechter vergaarde, maar maakt hij wel de treffer die het begin van het einde voor Clarence Seedorf bij Milan zou betekenen: de winnende in de kwartfinale van de Coppa Italia.
Begin dit seizoen verhuurden de twee eigenaren de beloftevolle Uruguayaan aan Verona, waar López vooralsnog trappelt van ongeduld. Doelpunten tegen Milan en Napoli waren met twee ruime nederlagen slechts voor de statistieken en tegen Inter begon hij zonder ook weer op de bank. De oude meester Toni zette de scaligeri snel op voorsprong, maar twee doelpunten van Italië's vice-topscorer Mauro Icardi brachten de thuisploeg in San Siro op koers voor de overwinning.
Een rode kaart van Gary Medel, die met zijn handsbal een strafschop veroorzaakte, bracht de ploeg van Walter Mazzarri echter in grote problemen. Toni zag zijn inzet nog gestopt worden door Samir Handanovic, die alweer zijn twintigste pingel pakte in de Serie A. De geelblauwen gingen vervolgens de resterende veertig minuten verwoed op zoek naar de gelijkmaker, die geheel op het conto van twee invallers zou komen. In de 81ste minuut kwamen Saviola en López gezamenlijk binnen de lijnen en amper tien minuten later bereidde de Argentijn het dodelijke schot van de Uruguayaan voor. Nico López, onthoud die naam.
En verder...
...vernederde koploper Juventus hekkensluiter Parma met een oorverdovende 7-0. Naast de Spanjaarden Fernando Llorente en invaller Álvaro Morata was ook Carlos Tévez goed voor twee goals. Vooral de eerste treffer van de Argentijn was van wonderbaarlijke schoonheid. Die solo, die vlak voor de middenlijn begon en na het uitschakelen van vier verdedigers op de rand van de zestien werd besloten met een raak schot, wordt in Italië vergeleken met vergelijkbare hoogstandjes van erkend specialisten als Maradona, Messi en Kaká.
...staat Napoli gewoon weer op de derde plaats. De ploeg van Rafa Benítez trok de goede vorm van de laatste weken door op bezoek bij Fiorentina, dat op haar beurt in het rechterrijtje bivakkeert. Gonzalo Higuaín scoorde in alweer zijn vierde competitieduel op rij en tekende voor de enige treffer van de wedstrijd.
...werden acht lange maanden van hard werken eindelijk beloond voor Kevin Strootman. De middenvelder van vice-koploper Roma mocht tien minuten voor tijd invallen toen het duel met Torino (3-0) al beslist was. De Oranje-international, die nog even moet wachten op zijn rentree bij de troepen van Guus Hiddink, kreeg een staande ovatie van het Stadio Olimpico bij zijn eerste speelminuten sinds 10 maart dit jaar, toen hij tijdens de wedstrijd tegen Napoli z'n voorste kruisband in de linkerknie afscheurde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten