Met Juventus als koploper, met Roma als naderende achtervolger, beleeft het Italiaanse voetbal een kortstondige periode van rust. Toch gebeurde er kort voor de jaarwisseling nog genoeg voor een wekelijkse update, vanzelfsprekend van de hand van Serie A-pleitbezorger en -deskundige Wouter Pennings.
De transfer van het jaar
In Italië wordt de winterse transferperiode ook wel de mercato di riparazione genoemd. Repareer de gemaakte fouten tijdens de zomerse markt of maak heel wat kapot is gegaan, door blessures of vormverlies. Nu maakt Adriano Galliani heel wat fouten, maar ze herstellen kan de nestor van de spelershandel als geen ander. De man die al sinds 1979 één van de belangrijkste zakenpartners is van Silvio Berlusconi en in 1986 als vanzelfsprekend diens voornaamste bestuurder werd bij Milan, sloeg ook deze winter weer een slag van jewelste: hij haalde gratis een speler op voor wie hij een half jaar eerder nog een bod van een miljoen of tien zag worden afgeslagen. In ruil bovendien voor een half kreupele dertiger op z'n retour.
De speler in kwestie, Alessio Cerci, is op zichzelf een prima versterking voor het inzaghiaanse Milan, hoewel de pijlsnelle krullenbol vooral gedijt in een echte countertactiek. Het is echter vooral de manier waarop de transfer tot stand kwam die tot de verbeelding spreekt. De 27-jarige Cerci, opgeleid door Roma, gelanceerd als huurling bij Pisa, volwassen geworden bij Fiorentina en uiteindelijk doorgebroken bij Torino, koos van de zomer voor een transfer naar Atlético Madrid. Een opvallende move, gezien de warme belangstelling die Milan en Inter toen ook al in hem toonden.
Belangstelling die nooit over ging, getuige de saga die een half jaar later plaatsvond. Een meeslepend transferdrama, met als middelpunt een speler die bij de regerend kampioen van La Liga slechts één keer in de basis startte, nota bene in de beker. De twee rivalen uit Milaan roken hun kans, waarbij Milan een belangrijke troef in handen had: een zogeheten contropartito tecnico oftewel een andere speler als ruilmiddel. Fernando Torres. Kind van Atléti, worstelend in de Serie A. Naar verluidt spelend met een kapotte enkel, waarvoor geen tijd is hem te laten herstellen. Na een hoopgevend begin zakte El Niño ver terug en met slechts één doelpunt uit tien optredens verdween de gevallen topspits zelfs definitief uit beeld bij trainer Filippo Inzaghi.
Het was deze troef die Milan aan de winnende hand hielp. En Galliani zou Galliani niet zijn, als hij de zaak niet middels een ingenieuze constructie had vormgegeven. Torres was namelijk nog eigendom van Chelsea, dus die werd voor een paar miljoen definitief overgenomen. Op die manier kunnen de beide aanvallers gedurende achttien maanden met elkaar geruild worden, waarna - zo heeft Galliani plechtig beloofd - ook Cerci definitief zal worden vastgelegd. Eén en ander is nodig omdat de Italiaanse dribbelaar nog voor de helft eigendom is van een Qatarees investeringsfonds, één van de weinige transfermanieren die in Italië niet erkend worden.
De zaak leek op kerstavond al beklonken, maar toen begon de soap pas echt. Voor een akkoord zijn naast de clubs ook de handtekeningen van de betrokken speler benodigd. Waar Torres liever gisteren dan vandaag zou terugkeren naar zijn geliefde thuishaven, daar zou Cerci liever naar het Inter van Roberto Mancini verkassen. Die deed namelijk al achter de rug van werkgever Atlético om verwoede pogingen om de speler te verleiden tot een overgang naar de blauwzwarten. Tegen de regels, maar nog meer tegen het zere been van de overige betrokkenen, die uiteraard in woede ontstaken. 'Milan of een halfjaar op de bank', luidde het botte antwoord van de Spaanse topclub op de gang van zaken. Bovendien dreigden Los Colchoneros om Inter officieel aan te geven bij de UEFA. En dus: benvenuto Cerci, addio Torres.
Serie B: heb je nog geen rood, dan tel je niet mee
In tegenstelling tot de Serie A, is de Serie B wel precies op de helft. Eenentwintig van de 42 speelronden zijn achter de rug, en wat opvalt is het grote gat dat het nietige Carpi (daar hadden we het al eerder over) heeft geslagen: negen punten voorsprong heeft de club die nog nooit op het hoogste niveau uitkwam. Dat geldt overigens ook voor achtervolger Frosinone, dat op gelijke hoogte staat met degradant Bologna. En nummer vier Spezia kwam in 1925 voor het laatst uit in wat toen nog de Prima Divisione heette, de voorloper van de Serie A.
Voor praat over promotie en degradatie is het echter nog veel te vroeg. De nummers drie tot en met acht spelen aan het eind van het seizoen playoffs en het zegt genoeg dat het gat tussen de tweede en de vijftiende plaats (Bari) momenteel even groot is als de kloof aan kop.
Dat de Serie B zo onvoorspelbaar is, heeft mede te maken met het surrealistisch grote aantal rode kaarten. In 231 duels werd de onverbiddelijke sanctie al 125 keer uitgedeeld, wat neerkomt op ruim één kaart per twee wedstrijden. Speelronden 5 en 14 delen het laagterecord met 'slechts' driemaal rood, terwijl in de tiende en vijftiende speelweek liefst elf rode prenten werden getrokken. Afgelopen zondag kleurde de boel ook behoorlijk rood, met negen wegzendingen op de diverse velden. Zoals het duel Frosinone-Vicenza (1-0), dat eindigde in negen tegen negen.
Liefst 95 spelers ontvingen al één of soms ook meerdere keren rood, goed voor grofweg eenderde van het aantal gebruikte voetballers door alle 22 clubs tezamen. Maar om nu te zeggen dat de Serie B een onsportieve en grove competitie is? Het lijkt er niet op. De kaarten betreffen voor het overgrote deel dubbele boekingen, waarbij het merendeel ook in de slotfase van een wedstrijd viel.
Het is bovenal het resultaat van de verzengende spanning in de Serie B; uitslagen met meer dan één doelpunt verschil vormen absolute uitzonderingen. Van de 231 duels eindigden er namelijk liefst 175 in een gelijkspel of een marge van één. Exemplarisch voor de twee competitie van Italië is dit moment uit de afgelopen speelronde, waarbij een mee naar voren gekomen doelman (de 37-jarige Uruguyaan Nicolas Bremec van Vicenza) een tegenaanval onschadelijk maakt en dat moet bekopen met rood. Zijn tweede van het seizoen bovendien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten