Al wie wederom niet toekwam aan het in de gaten houden van het reilen en zeilen in de Serie A zij vergeven. Er gebeurde tijdens het afgelopen weekeinde weer het nodige in de wereld van het Italiaanse voetbal. Specialist en deskundige Wouter Pennings loodst je er in vogelvlucht langs.
Pirlo is er als je hem nodig hebt
Massimiliano Allegri en Andrea Pirlo, het was geen gelukkige combinatie. Bij Milan trekken ze nu nog de haren uit het hoofd van chagrijn, want de spelmaker werd in 2011 zomaar transfervrij aan Juventus gelaten. Trainer Allegri prefereerde immers types als Mark van Bommel en Massimo Ambrosini op diens positie.
Na het aantreden van Allegri als verrassende opvolger van Antonio Conte leken de dagen van Pirlo wederom geteld. De oude maestro had na het WK al bedankt voor de nationale ploeg (‘tenzij de bondscoach me nog nodig heeft’) en met De Oude Dame drie landstitels op rij veroverd. Alle speculaties ten spijt over een mogelijk vertrek, zelfs tot een terugkeer naar Milan aan toe, lacht het geluk de bianconeri meer dan ooit toe.
In de stadsderby van Turijn, de klassieke Derby della Mole tussen het gracieuze Juventus en het van oudsher volkse Torino, leek een 1-1 gelijkspel het verdict te worden en daarmee duur puntverlies voor de koploper, uitgerekend wanneer achtervolger Roma twee uur later diende aan te treden tegen Inter. Totdat de bal zes seconden voor het einde van de blessuretijd nog even bij de bebaarde stylist voor de voeten rolde. Met een kenmerkende uithaal, het speeltuig als altijd rakend met de voorste drie tenen, kwam het toch nog goed voor Allegri en de zijnen. Ambrosini en Van Bommel zullen het op televisie ongetwijfeld gezien hebben.
Osvaldo maakt vijanden, aflevering 782345
Je bent een heetgebakerde, tot Italiaan genaturaliseerde Argentijn, die goede wedstrijden geregeld afwisselt met hele beroerde en tussendoor nooit om een prikkelende uitspraak verlegen zit. Je bent nu als ex-romanista ook nog eens overgestapt naar één van de vijanden, het gehate Inter. En dat na ooit de supporters te hebben geprovoceerd van de allergrootste vijand, Lazio, dat dan weer op goede voet staat met de Milanezen. Een actie die nu nog meer gezien wordt als daad van achterbaksheid. Goedkoop de jeweetwel likken van hen die zich blauw betalen om jou af en toe een doelpuntje te zien maken in hun geliefde shirt, waarin jij je wekelijks hijst voor een meer dan royale gage. Dat doe je nu immers ook bij Inter, een club waar ze je zullen gedogen zolang je presteert. Maar waar ze nog niet in het minst onder de indruk zijn van hielenlikkers als jij.
Je bent Daniel Pablo Osvaldo. En je weet dat je nu, bij terugkeer in het Stadio Olimpico, ditmaal aan vijandelijke zijde, aan de beurt bent. Je dacht het nog af te straffen, met het maken van de gelijkmaker. De hele wedstrijd lang werd je beschimpt en bespot. Uitgefloten. Voor alles wat lelijk is uitgemaakt. En dan doe je wat je deed, omdat je nu eenmaal Osvaldo bent. Je laat je kennen. Je brengt de vinger bezwerend naar de lippen, terwijl je ogen vuurspuwen en je oren de inwendige stoomproductie nauwelijks aankunnen. Als ware je bezeten door de duivel zoek je ze op, die Curva Sud met hun ellendige gedrag. Maar je juichte te vroeg. Je oude ploeg strijdt zonder jou om de landstitel, terwijl jij met Inter in de grauwe middenmoot bivakkeert. Twee doelpunten, waaronder een prachtige vrije trap, van Miralem Pjanic bepalen de eindstand. Roma-Inter: 4-2. En jij, Osvaldo, hebt er nog maar wat vijanden bij.
(Daags na de wedstrijd doken overigens beelden op van een provocerend t-shirt dat de spits onder zijn shirt droeg, maar wijselijk niet toonde na zijn doelpunt. Het woord 'ancora' (alweer) was te lezen toen de aanvaller tijdens de wedstrijd even zijn gezicht afveegde met zijn shirt. Wellicht was de opdruk bedoeld voor een eventuele voorsprong, die echter nooit behaald werd. Vorig seizoen nog maakte Osvaldo eveneens in Olimpico in de 94ste minuut de winnende treffer tegen Roma, namens concurrent Juventus.)
En verder…
…dacht Sampdoria de derde plek te bemachtigen, maar vergat het dat er nog blessuretijd gespeeld moest worden tegen directe concurrent Napoli. De deze zomer nog door Feyenoord begeerde Colombiaan Duvan Zapata maakte daarin alsnog de gelijkmaker. De partenopei komen daarmee op de cruciale derde stek, gedeeld Genoa, stadgenoot en aartsvijand van Sampdoria. Het merkwaardige toeval wil dat de twee achtervolgers van Juve en Roma juist bevriende clubs en supportersgroepen zijn, sinds ze in 2007 middels een gelijkspel gezamenlijk promoveerden naar de Serie A.
…weet Lazio al drie keer op rij niet meer wat winnen is. De Romeinen leken de belangrijkste uitdager te worden in de strijd om de cruciale derde plaats, goed voor Champions League-playoffs. Verdediger Stefan de Vrij bewandelt daarentegen de omgekeerde weg. Weliswaar onbetwist een zekerheidje in het hart van de zachtblauwe verdediging wist de man uit Ouderkerk nog niet te overtuigen, tot de wedstrijd tegen Chievo. Het journaille roemde de libero zowel om zijn verdedigende als zijn aanvallende bijdrage, die nog bijna een treffer opleverde. Het bleef nu 0-0.
…voltooide Paulo Dybala een uniek kwartet. De 21-jarige spits van Palermo scoorde tegen het wederom verliezende Parma voor de vierde keer op rij en was daarmee in elke wedstrijd in november trefzeker. Voorzitter Maurizio Zamparini kocht de Argentijn twee jaar geleden voor liefst 12 miljoen en liet eerder dit seizoen al weten de spits nu ruim drie keer zoveel waard te vinden. En toen was de maand november pas net begonnen…
…gaf Milan-coach Filippo Inzaghi tegen Udinese zijn criticasters eindelijk eens hun zin door Fernando Torres buiten de basis te laten en Marco van Ginkel en Pablo Armero juist eindelijk (weer) eens te laten beginnen. Het resultaat gaf hem na vier keer puntverlies op rij gelijk: 2-0, terwijl het kwintet scheids- en lijnrechters niet kon verhinderen dat een volledig de lijn gepasseerde bal van Adil Rami slechts een spookdoelpunt bleef.
…was er in Milan-kamp echter meer beroering om de doelpunten van twee jeugdspelers genaamd Christian en Daniel. De twee broertjes waren trefzeker in respectievelijk het hoogste jeugdteam en de lichting pupillen uit 2001. Hoewel de jongste wel een aardige toekomst wordt voorspeld had de commotie vooral te maken met het feit dat ze kleinzonen zijn van de legendarische oud-speler en –trainer Cesare Maldini. Dat komt weer doordat ze het kroost zijn van diens zoon Paolo. Het hangt van deze twee pubers af of het rugnummer 3 ooit weer op een roodzwart shirt te zien zal zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten