Beste Lionel,
Er komt maar geen einde aan het gezeur. Het gemekker over goed en fout, het gejammer over moreel juist en ethisch verantwoord. Ik heb het natuurlijk over de wielersport, die zo graag het braafste jongetje van de klas wil zijn, dat er júist van een smetteloos imago niets terecht komt. Mijn moeder gaf me al van jongs af aan de wijze raad: nooit wrijven in een vlek.
Laten we eerlijk zijn met elkaar: professionele sport bestaat bij de gratie van spektakel, van grote heldendaden, van heroïsche gevechten op leven en dood. Bedrijven betalen enorme bedragen om zich een deel van de magie te kunnen toeëigenen. Het volk wil namelijk gladiatoren zien. En of een sportwedstrijd nu op gravel, tussen kurken of in de sneeuw wordt gehouden: het draait altijd om winst of verlies.
Waarom er dan nu weer zo’n heksenjacht plaatsvindt op wielerploeg Astana en wetenschapper Michele Ferrari, die een verboden samenwerking met elkaar hebben, is mij vanuit het oogpunt van de wielerwereld een volstrekt raadsel. Dat de Italiaanse sportarts, specialist op het gebied van alles dat met fysieke prestaties te maken heeft, levenslang tot persona non grata is verklaard is te wijten aan de USADA, en in feite een gevolg van de verbeten jacht op Lance Armstrong.
Goed, Astana krijgt een laatste kans van voorzitter Brian Cookson. ‘Nog een dopinggeval kan ze fataal worden’, sprak de Brit donderdag dreigend. De Kazachstaanse formatie wordt onder een vergrootglas gehouden, al is het de vraag hoe groot haar speelruimte werkelijk is. Ferrari mag niet met renners samenwerken, op straffe van drie maanden schorsing van de betreffende atleet. Die werd in enkele gevallen trouwens keurig in de maanden november tot en met januari opgelegd, precies wanneer de competitie toch al stil lag.
Maar dat gemiep over ethiek dus. Ik vind de jongens van Team Giant (volgend seizoen Giant-Alpecin) sympathieke gasten, maar het irriteert me mateloos dat Marcel Kittel en co. telkens weer worden opgevoerd als de nieuwe generatie. Waarin alles anders maar toch vooral beter is. Maar bovenal heb ik de pest aan dat badinerende toontje van de leiding van die ploeg. ‘De sprint is de discipline waarin je het makkelijkste schoon kunt winnen.’ Slim gezien en ook chapeau voor de uitvoering, maar ondertussen is het vooral een ander (lees: de klimmers, tijdrijders en eendagsrenners) omlaag praten ten gunste van jezelf. Kijk ons eens goede mensen zijn.
Het mooie aan wielrennen is juist, dat je met braaf en lief en aardig zijn geen meter opschiet. Het is naaien of genaaid worden, dat zit nu eenmaal in de sport opgesloten door het feit dat je voordeel hebt van het rijden in iemands rug. Degene die zijn neus teveel in de wind steekt, is verloren. De regels zijn er om slim gebruik van te maken. Het klassement is niet voor niets gebaseerd op het in zo min mogelijk tijd afleggen van het parcours. Een professional wordt ervoor betaald om prestaties te leveren en is het aan zichzelf verplicht om alles eraan te doen om zijn contract veilig te stellen. Het inschakelen van professionele begeleiding is daarvan een belangrijk onderdeel. Dat vervolgens ook die specialist financieel belang heeft bij goede resultaten als gevolg van zijn aanpak, ligt voor de hand.
En Michele Ferrari heeft altijd gedaan waar hij voor betaald is en is altijd goed betaald voor wat hij gedaan heeft. De dottore uit Ferrara was een pionier op het gebied van trainingsmethoden, voeding en vooral het in kaart brengen van parameters. Hij denkt simpelweg in getallen. Hoeveelheden gemeten in lactaat, eiwitten, vetten, wattages, hartslag, trainingsuren, percentages intensiteit (lento, medio, soglia en supersoglia), lichaamsgewicht, uithouding, VO2max, enzovoort.
Dat er dingen zijn gebeurd die zowel reglementair als wettelijk (denk aan belastingontduiking via ingewikkelde routes naar Zwitserse bankrekeningen, waarbij de wielrenners op slinkse wijze een deel van hun portretrecht gebruiken) zaken niet helemaal volgens het boekje zijn gegaan, wil ik best geloven. Maar gun jezelf eens een blik op zijn website www.53x12.com en je zult zien dat hier boven alles een vakman aan het werk is. Stellen dat Ferrari simpelweg zijn renners opvoerde, is voorbijgaan aan de vele uren studie die de fysioloog in zijn werk heeft zitten. Zelf beschouwt hij dat trouwens als een compliment. Beweren dat Ferrari de sport veel schade heeft berokkend is echter vooral een belediging aan jezelf als kijker.
Maar goed, de verangelsaksisering van het wielrennen werkt dit allemaal in de hand. Het moet allemaal eerlijk en transparant en de inkt van het ene ethische charter is nog niet opgedroogd of er moet weer een ander convenant worden ondertekend. Je kunt beter meteen de regels veranderen. Laat de mensen thuis maar stemmen. Wie komt er het meest betrouwbaar over de streep? Eens kijken hoe lang het duurt voor iemand daar een valsspeelmethode voor heeft bedacht.
Ik spreek je maandag weer.
Groet,
Wouter Pennings
Geen opmerkingen:
Een reactie posten