We beginnen met een disclaimer. De wielersport is weliswaar een teamsport, toch zijn de teams totaal anders ingericht dan de genoemde sporten in de lead van dit verhaal. In de wielrennerij kun je namelijk geen wissels inzetten. De zes tot negen man die in een wedstrijd worden opgesteld moeten het doen en raakt een ploeg een mannetje kwijt dan moet je dus simpelweg met één man minder verder. Bovendien kun je niet in elke wedstrijd dezelfde ploeg opstellen omdat wedstrijden elkaar overlappen. De ideeën uit bijvoorbeeld het boek Moneyball van Michael Lewis (naar de filosofie van honkbalmanager Billy Beane) zijn dus niet één op één te kopiëren.
De wielersport is bovendien veel meer afhankelijk van niet beïnvloedbare factoren. Zo is het speelveld nimmer hetzelfde en spelen weersomstandigheden een grote rol. Regen maakt een kasseienwedstrijd als Parijs-Roubaix of de Ronde van Vlaanderen tot een andere strijd dan een voorjaarszon doet. Met deze verschillen in het achterhoofd gaan we aan de slag om toch de ideale selectie samen te stellen.
Enkele UCI World Tour 2015 spelregels
In de komende seizoenen worden de regels waaraan ploegen die deelnemen aan de World Tour moeten voldoen enigszins aangetrokken. Zo moeten de ploegen over twee jaar (2017) uit twee delen bestaan. In plaats van één topteam van dertig renners moet de ploeg tweeëntwintig renners van het hoogste niveau en acht ‘talenten’ die op het één na hoogste niveau gaan uitkomen onder contract hebben staan. Op dit moment mag een World Tour team echter nog gewoon bestaan uit dertig renners naar keuze.
De kalender van 2015 bestaat uit achtentwintig wedstrijden, vijftien eendagskoersen en dertien etappewedstrijden. De eerste wedstrijddag is op 20 januari als de Australische Tour Down Under van start gaat. De World Tour eindigt met de Ronde van Lombardije op 4 oktober. In tegenstelling tot de afgelopen drie edities maakt de Ronde van Peking geen deel meer uit van de World Tour cyclus.
De individuele punten van de beste vijf renners van een ploeg tellen voor het ploegenklassement. Dit betekent dat de de ploeg met de meeste punten theoretisch niet de eindwinnaar van het seizoen hoeft te worden. Bovendien worden in elke wedstrijd een aantal wildcards uitgedeeld aan Procontinentale en Continentale ploegen, de tweede en derde divisie van de wielersport. Dit betekent dat per jaar veertig tot vijftig renners punten verdienen die nooit worden uitgekeerd omdat zij wel aan de wedstrijd maar niet aan het klassement van de UCI World Tour deelnemen.
Punten worden als volgt verdeeld:
Beelden: WikipediaVoorgaande winnaars
We vervolgen het onderzoek met een analyse van eerdere winnaars. We richten ons daarbij alleen op de afgelopen vier edities van de World Tour. De zes uitgaven van de Pro Tour tellen niet mee. Dit was weliswaar een nagenoeg gelijke cyclus van wedstrijden die de World Tour voor ging, de wisselingen in de deelnemende wedstrijden was te groot. Zo telden de grote ronden een aantal keer niet mee en verdween de Ronde van Duitsland na een aantal seizoenen. De lijst van winnaars ziet er als volgt uit:
Individueel
2014 Valverde
2013 Rodriguez
2012 Rodriguez
2011 Gilbert
Teams
2014 Movistar
2013 Movistar
2012 Tean Sky
2011 Omega Pharma-Lotto
Nog zonder de totale lijst van winnaars en verliezers van de wedstrijden door te nemen is te concluderen dat goed presteren in een grote, drieweekse ronde een belangrijke rol speelt in de eindoverwinning en dat twee topklasseringen nagenoeg zeker de eindzege betekent. Zo won Bradley Wiggins de Tour de France van 2012 en pakte Chris Froome er de tweede plek. Nairo Quintana won de Giro d’Italia in 2014 waarna zijn kopman Alejandro Valverde zowel in de Tour de France als de Vuelta A Espana bij de top vijf eindigde. In beide jaren werd de ploeg waarvoor de mannen uitkwamen eindwinnaar van de World Tour. Opvallend is verder dat de ploeg van de individuele winnaar niet per definitie ook het ploegenklassement won, naast Phillipe Gilbert won ook Omega Pharma-Lotto het klassement in 2011 en afgelopen jaar was er de dubbelslag voor Alejandro Valverde en Movistar.
Het eerste jaar van de UCI World Tour blijkt in zijn geheel een uitzonderlijk jaar. Omega Pharma-Lotto wint dit jaar het ploegenklassement terwijl het slechts één renner bij de beste twintig van de individuele ranking heeft staan, winnaar Gilbert. Ter vergelijking, het dan nog bestaande Leopard heeft maar liefst drie renners bij de eerste twintig en Liquigas, Team Sky en Lampre ieder twee. De eerst volgende Lotto-renner vinden we pas terug op plek 32, sprinter Andre Greipel.
Gilbert verzamelt zijn punten (718) door te winnen in Amstel Gold Race (80), Waalse Pijl (80), Luik-Bastenaken-Luik (100), Clasica San Sebastian (80), GP Quebec (80), 3e in Milaan-San Remo (70), 9e in Tirreno-Adriatico (4), 9e in RVV (10), ereplaatsen etappes TdF (46), 2e Eneco our (80), 3e in Montreal (50), 8e in Lombardije (20), en drie etappes in kleine rittenkoersen (18).
Gilbert is eigenhandig verantwoordelijk voor tweederde van het puntentotaal van Lotto. De overige punten komen op conto van Greipel (132), Van Den Broeck (125), Roelandts (66) en Jelle vanendert (60). Samen 1101 punten. Hiermee is het maximum van vijf bereikt.
In 2012 is alles totaal anders. Het zijn de hoogtijdagen van Team Sky. De Britse ploeg heeft zelfs meer renners bij de top twintig van het individuele klassement staan (6) dan worden meegeteld voor het ploegenklassement (5). De sterkhouder is Tour de France winnaar Bradley Wiggins die met 601 punten tweede wordt achter Joaquin Rodriguez. Wiggins verzamelt zijn punten als volgt: Eindklassement Tour (200), twee etappes (40), eindklassementen Parijs-Nice, Criterium de Dauphine en Ronde van Romandië (samen 300), vier etappezeges (samen 24), overige ereplaatsen in etappes (37).
Team Sky zag verder Christopher Froome (zevende, 376), Edvald Boasson-Hagen (elfde, 317), Rigoberto Uran (vijftiende, 199) en Michael Rogers (zeventiende, 194) punten scoren voor een totaal van 1687 punten. Tel daar nog tachtig punten van het WK ploegentijdrit bij op en het totaal komt op 1767. maar liefst 666 meer dan Omega Pharma-Lotto een jaar eerder.
De Movistarjaren
De Spaanse Movistar formatie heeft de afgelopen twee edities van het wielerspektakel op haar naam geschreven. De eerste keer, 2013, is daarbij het opvallendst. Allereerst staat Alejandro Valverde met zijn 540 punten slechts op de derde plaats van het podium. Anderzijds heeft Movistar wel maar liefst drie renners in de top tien van het eindklassement met naast Valverde ook Nairo Quintana (achtste, 366 punten) en Rui Costa (negende, 352). Met de 186 punten ven Benait Intxausti, de 86 van Javi Moreno en de 70 punten van de ploegentijdrit in Firenze komt Movistar op 1610 punten.
in 2014 wintValverde het individuele klassement (686) en staat ook Quintana opnieuw bij de beste tien (zevende, 346). Ook Intxausti (119) scoort opnieuw punten. Met Jon Izagirre 105, Juan Jose Lobato (74) en de Ploegentijdrit (110) komt de Spaanse ploeg op 1440 punten.
Conclusie
Uit de vier lijstjes is één ding direct op te maken, goede ronderenners zijn een absolute must. Slechts in het eerste jaar gaf een goede ronde niet de doorslag. Daarbij moet aangetekend worden dat in meer dan één wedstrijd gepresteerd moet worden. De Tour de France levert weliswaar 200 punten op, met minder dan zeshonderd punten voor minimaal één renner in de ploeg kom je er niet.
Dit betekent dat de speerpunt van de winnende ploeg een ronderenner met veel koersdagen moet zijn, mogelijk kan dat nog één keer Aljenadro Valverde of Joaquin Rodriguez zijn. Meer voor de hand liggend zijn echter Alberto Contador, Christopher Froome, Nairo Quintana. Nieuwe namen in dit kader zijn Fabio Aru, Rafal Majka, Thibaut Pinot en Romain Bardet.
Naast de kopman moet ook de tweede man een goede etappewedstrijdvorm etaleren. Mocht Romain Bardet zijn groei van de afgelopen twee jaar doorzetten en dit jaar definitief bij de top aansluiten, dan heeft zijn ploeg AG2R kansen. Het heeft namelijk ook Carlos Betancur, Jean-Christophe Peraud en Domenico Pozzovivo onder contract die allen in de top van de klassementen kunnen nestelen. Ook Movistar maakt opnieuw goede kans. Met Valverde en Quintana is al twee jaar succes geboekt. Movistar heeft de succesformule van 2013 en 2014 nog een jaar kunnen vasthouden. De derde topfavoriet is Team Tinoff-Saxo. Met Alberto Contador en Rafal Majka heeft het twee renners in huis die in staat moeten zijn om de prijzen te strijden. Het duo weet zich in de rug gesteund door Roman Kreuziger en heel misschien ook door de oude meester Ivan Basso.
Een gevaarlijke outsider is Cannondale-Garmin. De fusieploeg heeft vele renners die al eens hoge ogen gooiden in één van de drie grote rondes: Ryder Hesjedal, Andrew Talansky, Dan Martin en Tom Danielson. Bovendien gaat de Colombiaan Janier Acevedo aan zijn tweede jaar bij de World Tour formatie beginnen. In het geval twee van hen zijn beste prestatie neerzetten is de Italiaans/Amerikaanse ploeg in staat de World Tour te winnen. Ook Team Sky kan tot de outsiders worden gerekend. Nadat Wiggins in 2012 de Tour de France won en zijn topniveau kwijtraakte konden de Britten hun absolute top niet meer halen. Met Froome als speerpunt is de de zwarte trein al aardig op weg. Het is echter wel afhankelijk van Richie Porte, Sergio Henao, Leopold König en Peter Kennaugh. Één van de renners van dit viertal zal een podiumplek moeten behalen in een grote ronde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten