Beste Wouter,
Vol goede moed schrijf ik je een extra brief. De zaterdagen voor De Klassieker zijn voor Feyenoorders als ik namelijk altijd het lekkerst. Op de dag voor de apocalyps is alles nog mogelijk. Feyenoord heeft De Klassieker op geen enkele andere dag zo vaak gewonnen als op zaterdag. Jammer dat ze hem nooit op zaterdag spelen.
Op de dag voor dè dag maak ik altijd een lijstje. Een opsomming van alle redenen waarom 'we' morgen met de drie punten uit Amsterdam vertrekken. Klaassen doet niet mee, dat centrum van ze is slap, Lexie draait lekker, Vilhena is getergd, Clasie boezemt angst in en Vermeer is de man. Met de veldbezetting aan beide kanten zit het dus wel goed. Het is alweer negen en een half jaar geleden, we zijn in redelijke vorm en we zijn op ons best als we uit de underdogpositie moeten vechten. Ook de psychologische factoren zitten mee. Kazim komt los, Dammers breekt door en Boëtius is weer top, zelfs de gunfactor is in ons voordeel. Dit kan niet misgaan.
Dan dringt de realiteit door. Dat het allemaal nog steeds niet zo best is in Rotterdam-Zuid wordt al vier jaar een beetje verbloemd. Onder Ronald Koeman deden we het in de eredivisie, behalve op de beslissende momenten, best leuk. Met Fred Rutten is er eindelijk weer eens wat te juichen in Europa maar ook daar zullen we sterven in schoonheid. Dat de basis elf echter maar twee, en met een beetje goede wil misschien drie, jongens herbergt die bovengemiddeld goed kunnen voetballen zegt heel veel. Bovengemiddeld maar nog altijd geen echte top. Leuk dat Lexie lekker draait maar wie is die Lex nou eigenlijk? En Kazim, denk je echt dat hij er nu ineens wel drie maakt? Vast niet.
De zondagen van De Klassieker zijn voor Feyenoorders zoals ik altijd het vervelendst. Op de dag van de apocalyps zijn alle verhoudingen weer duidelijk. Alle lijstjes kunnen weer in de prullenbak, niets kwam uit. Dat centrum had geen kind aan Kazim, Lexie raakte geen knikker en Clasie kwam niet aan spelverdelen toe. Het was weer eens een zondag zoals zovelen. Ik denk dat ik volgend jaar niet meer kijk.
De voetbaldooddoener onder de voetbaldooddoeners, de klassieker is een wedstrijd op zich, stelt ook al niet meer op het gemak. Vroeger geloofde ik daar nog wel in, in die onvermoede krachten die los konden komen. Tegenwoordig weet ik dat David tegen Goliath slechts op papier werd uitgevochten. We hebben het gezien, eerder dit seizoen. In de heenwedstrijd domineerde mijn Feyenoord van seconde één tot en met minuut zesennegentig. Uitslag? 0-1. In de eredivisie blijft Calimero altijd klein.
En toch zal het deze zondag anders zijn, Lexie is in vorm, van Clasie worden ze bang en Vermeer is de man. Dat centrum bakt er niks van en jouw VDB is vast niet zo goed als je me wilt doen geloven. Ik zet het bier vast koud. Zaterdagen voor De Klassieker, altijd lekker.
Veel plezier morgen!
Ik spreek je maandag,
Lionel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten