Foto: Calciomercato24 op Flickr
Beste Lionel,
In de historie van het edele voetbalspel was hij een van de weinige spelers die zijn stempel drukte op liefst twee landskampioenschappen in één seizoen. Gezegend met een fluwelen linker en een intrinsiek bijna perfecte techniek. En dat moet Urby Emanuelson nu aanwenden voor een bikkelharde degradatiestrijd.
Want vandaag maakt Urby definitief een nieuwe, enigszins vreemde, stap in zijn carrière. Zoals eigenlijk alle stappen na Ajax op z'n minst opmerkelijk te noemen zijn. Had 'ie eindelijk zijn draai gevonden in Amsterdam, als dragende kracht van een ploeg die aan de vooravond stond van een jarenlange vaderlandse dominantie, verruilde hij alles wat hij had kúnnen hebben voor een onzeker bestaan bij Milan.
Tussen basis, bank en tribune, zoekende naar een positie omdat zijn manier van invulling van de linksbackpositie niet bepaald strookte met de Italiaanse wijze. Met het Nederlands elftal dat niet wist wat het met hem aan moest, om de hierboven vermelde reden. Dat niet hij, maar A-junior Jetro Willems de honneurs waarnam op het EK in Polen en Oekraïne, had de man met de meest fluwelen linker van het westelijk halfrond alleen al vanwege die merkwaardige clubkeuze volledig aan zichzelf te wijten.
En nu zat 'ie in Rome met een contract van één jaar op zak, met de optie voor nog twee erbij. Ook al geen logische stap, naar een ploeg die een veel strakker 4-3-3 hanteert en op de linkervleugel naast de falende grote naam Ashley Cole ook de Griekse gigant José Holebas heeft rondlopen. Maar waar Milan hem nog regelmatig speeltijd opleverde, liep het avontuur aan de boorden van de Tiber desastreus af: geen inschrijving voor de Champions League en slechts dankzij het feit dat in de Serie A elf wissels zijn toegestaan, kwam hij in de competitie namens Roma nog tot vijftien minuten (!), tussen het zeventien keer de bank warm houden door.
En nu dus naar Atalanta Bergamasca Calcio, de club die samen met Cagliari, Chievo en Empoli het gevecht voert om de salvezza, het lijfsbehoud, waarvoor de zeventiende plaats volstaat. De nerazzurri staan momenteel vijftiende.
Is het een manier om in de kijker te blijven van Oranje, met het oog op EURO 2016 in Frankrijk? Het is ten eerste de vraag of hij een basisplaats zal weten te veroveren in het doorgaans halfvolle Stadio Atleti Azzurri d'Italia. En dan, wat als Atalanta degradeert en Urby weer op zoek moet naar een andere club? Ongetwijfeld zal zaakwaarnemer Mino Raiola dan weer verschillende opties weten te creëren, maar wat is wijsheid?
Zover is het nog niet. Eerst wachten er voor de club uit Lombardije nog achttien spreekwoordelijke finales, waarvan de eerste komende zondag meteen in eigen huis tegen directe concurrent Cagliari. Het wordt erop of eronder. Counteren dat het een lieve lust is, terwijl messcherpe slidings een must zijn. Aan trainer Stefano Colantuono de taak om daarin een rol voor Urby te vinden.
En als die fluwelen linker maar vaak genoeg het hoofd van afmaker German Denis weet te vinden, is alles mogelijk...
Fijn sportweekend!
Wouter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten