Met nog maar veertien speelronden te gaan begint de competitie al aardig in de plooi te vallen, maar er zijn altijd opvallende ontwikkelingen. Serie A-kenner en specialist Wouter Pennings zet de zaken ordentelijk op een rijtje.
Hoe nu verder met Parma?
De nieuwe eigenaar kwam tot dusver geen enkele belofte na, de spelers zijn hun geduld verloren en tot overmaat van ramp werd het thuisduel van zondag tegen Udinese van het programma gehaald. Zeggen dat Parma FC op sterven na dood is, is het understatement van het jaar. De spelers zijn officieel gerechtigd om transfervrij op te stappen, maar de selectie heeft andere zaken aan het hoofd: het behouden van de eigen waardigheid staat daarbij met stip bovenaan.
Leuk en aardig namelijk, dat er links en rechts gewerkt wordt om de club in ieder geval het seizoen te kunnen laten afmaken (anders is in elk geval een doorstart in de Serie B onmogelijk), maar als we aanvoerder Cristiano Lucarelli moeten geloven is dit alles vooral in het belang van een ordentelijk verloop van de Serie A. ‘Ik ben bereid om met de club van mijn hart af te dalen naar de Serie D, maar Parma moet wel beschermd worden.’ Een machtsmiddel om dat af te dwingen ontbreekt in ieder geval niet: ‘Wij zijn er klaar voor om, als we het gevoel hebben dat we niet serieus genomen worden, tijdens de eerstvolgende wedstrijd na tien minuten van het veld te stappen.’
De spelersgroep denkt trouwens pas als laatste aan de eigen openstaande salarissen. ‘Het gaat om die honderden gezinnen die duizend euro per maand verdienen. Wij voetballers redden ons wel’, was Lucarelli duidelijk over de prioriteiten. De selectie van de Ducali zal er daarom niet om malen om met eigen vervoer naar de wedstrijden te gaan. Iets dat overigens al geldt voor de jeugdteams, zoals de door Hernan Crespo getrainde beloften. De Argentijn kreeg van Sampdoria-voorzitter Massimo Ferrero al steun toegezegd om de wedstrijd van komend weekeinde, in Genua, te garanderen.
Komt de sprint van Inter toch nog op tijd?
Voelen ze in Napels, zachtblauw Rome en Florence al nattigheid? De strijd om de op deze plaats al zo vaak aangehaalde derde plaats lijkt zich nu weliswaar te hebben ontvouwd tussen Napoli, Lazio en Fiorentina, met eerstgenoemde met de beste papieren, maar het lijkt opletten geblazen voor Inter. De Nerazzurri, op tien punten achterstand van Napoli, wonnen inmiddels hun drie laatste wedstrijden, waarvan twee op vreemde bodem, en lijken definitief hun draai onder trainer Roberto Mancini te hebben gevonden.
De zege op bezoek bij Cagliari betekende maandagavond dat de trainer uit Jesi zijn voorganger Walter Mazzarri eindelijk achterhaalde qua puntengemiddelde dit seizoen. Beide oefenmeesters pakten 1,45 punt per wedstrijd. Volgens Mancini is de gang van zaken volstrekt logisch en zou de ploeg onder Mazzarri nu zelfs meer punten hebben gehad, redeneerde de vroegere aanvaller: ‘Wij hebben veel dingen veranderd, het vergt tijd om die in te passen.’ Mazzarri op zijn beurt hekelde nog maar eens zijn ontslag. ‘Dat was vanwege omgevingsfactoren, niet technische. Met mij zou Inter de derde plaats wel hebben gehaald.’
M’baye Niang, de langverwachte doorbraak?
Het was in de wintermaanden van het seizoen 2012/2013. Van een komst van Mario Balotelli naar Milan leek in de verste verte geen sprake. Niet alleen omdat Silvio Berlusconi zelfs op politieke bijeenkomsten, zowel off als on the record, riep dat hij geen rotte appels in de kleedkamer wilde. Maar vooral omdat Milan zijn eigen Balotelli al leek te bezitten: M’baye Niang. Niet alleen gezegend met dezelfde flegmatieke stijl, hetzelfde kapsel, dezelfde fratsen (zoals veel te hard rijden zonder rijbewijs en bij aanhouding beweren dat hij Bakaye Traoré was, een toenmalige ploeggenoot die wel oud genoeg was), maar bovenalles hetzelfde natuurtalent.
De toen pas zeventienjarige Fransman had zelfs een tijdje een basisplaats samen mét de uiteindelijk toch gekomen Supermario, maar een definitieve explosie liet lang op zich wachten. Ook dit seizoen gaf Filippo Inzaghi de inmiddels 20-jarige jongeling maar mondjesmaat speeltijd en dus kwam het in januari tot een verhuur aan het Genoa van de innig met Adriano Galliani bevriende voorzitter Enrico Preziosi.
En dáár, in zowel de luwte van een provincieclub als de schijnwerpers van een rol als basiskracht, lijkt Niang zich als een vis in het water te voelen. Twee doelpunten produceerde hij reeds in de Serie A en dinsdag was hij ook positief aanwezig in de stadsderby met Sampdoria (1-1). Uit zijn assist opende Iago Falque al na een kwartier de score in de Derby della Lanterna, en ook nadien was het naar hartenlust counterende enfant terrible een luis in de pels van de vijandelijke defensie. Maar we hebben aan Balotelli wel gezien dat één zwaluw nog lang geen zomer maakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten