Hij is pas 25 jaar. In de wielerwereld nog altijd een leeftijd waarop je in aanmerking komt voor het jongerenklassement. En toch loert het gevaar dat zijn beste dagen al achter hem liggen. Komt het goed met Peter Sagan?
De manier waarop hij de kopgroep uit het zicht zag verdwijnen in de Strade Bianche was veelzeggend. De echte slag moest nog geslagen worden in de finale maar de Slowaak hing al voorovergebogen over zijn fiets, het hoofd tegen de borst ten teken van overgave. Terwijl voormalige mindere goden als Diego Rosa, Daniel Oss en Nathan Haas nog altijd geloofden bij de besten te horen getuige hun plek in diezelfde kopgroep. Nog niet zo heel lang geleden stonden deze renners nog in de schaduw van 'de nieuwe Merckx'.
Is hij het kwijt?
Sagan werd heel snel, heel groot. Zo won hij in 2010 etappes in Parijs-Nice, de Ronde van Romandië en de Tour of California in zijn eerste jaar in de World Tour. Een jaar later won hij al drie etappes en het puntenklassement van de Ronde van Spanje, uitzonderlijk voor een Slowaak en al helemaal voor een 21-jarige. Als hij zich in 2012 ook nog eens in een tijdbestek van een goede maand in de top vijf van zowel Milaan-San Remo, de Ronde van Vlaanderen als de Amstel Gold Race weet te rijden is zijn kostje gekocht. En als hij in 2013 grote wedstrijden naar zijn hand kan zetten is iedere liefhebber overtuigd. Als Sagan nu al bij de grote mannen hoort, wat kan hij dan als hij straks echt volwassen is?
De eerste scheuren in Sagans tot dan toe zorgvuldig opgebouwde imago komen echter aan het eind van datzelfde topjaar 2013. In de GP Quebec domineert de Slowaak met zijn Cannondale-ploeg tot de laatste vijfhonderd meter de koers. Hij is zo sterk, zo denkt men, dat hij op drie kilometer van de meet nog een kleine ontsnapping eigenhandig teniet doet, de sprint kan wel schriftelijk worden afgedaan, het Wonder op wielen gaat winnen. De inspanning moet hij echter keihard bekopen. Als hij de sprint, zijn handelsmerk, aangaat blaast hij zichzelf op. Robert Gesink, die bekend staat als 'Strijkplank eerste klasse' verslaat hem en in de uitslag doemen nog acht renners voor Sagan op, die tiende wordt. Omdat hij drie dagen later zijn fout rechtzet door de GP Montreal te winnen lijkt er dan geen vuiltje aan de lucht. Een foutje is menselijk en zeker voor een jonge renner.
Totdat Sagan voor het eerst in 2014 weer bij de Europese wielerliefhebbers in beeld komt. Het is de dag van Strade Bianche 2014. Na de voor deze koers gebruikelijke afvalrace blijven de Slowaak en zijn Poolse evenknie Michal Kwiatkowski samen over in de straten van Siena. Een zekerheidje, zo denkt men. Totdat Kwiatkowski zijn eerste, en enige, versnelling plaatst. Sagan breekt direct en wordt op negentien seconden tweede. Weliswaar boekt hij binnen twee weken na deze nederlaag twee World Tour zeges maar zijn echte vorm vindt hij niet meer terug. Zo gaat de Tour de France voor het eerst in drie jaar voorbij zonder etappezege en pakt hij ook in de Vuelta A Espana geen enkele dagwinst. Op het wereldkampioenschap is hij geen moment in beeld.
Het Boasson-Hagen syndroom
Het verhaal doet denken aan dat van die andere 'nieuwe Merckx'. De jonge Noor Boasson-Hagen was in zijn tijd als 'wielerjongere' ook schier onklopbaar. Het destijds in oprichting zijnde Team Sky, dat vooral goede sier wilde maken als opleidingsinstituut voor Britse renners, haalde hem maar wat graag binnen. Inmiddels is hij al anderhalf jaar zonder profzege. Zijn laatste overwinning buiten zijn thuisland Noorwegen dateert zelfs van augustus 2012 (klassementen niet meegerekend, in dat geval oktober 2012). Boasson-Hagen mag dan als jongere bijna veertig keer als eerste over de meet zijn gekomen in zijn loopbaan, zijn volwassen status heeft hem inmiddels uit de World Tour doen vallen. Dit jaar zoekt hij zijn heil bij de Afrikaanse procontinentale ploeg MTN-Qhubeka.
Het Boasson-Hagenscenario is niet uit de lucht gegrepen voor Sagan. De laatste keer dat hij zijn wiel als eerste over de meet drukte was tijdens het Slowaaks kampioenschap van 29 juni 2014, bijna negen maanden geleden. De laatste zege buiten zijn thuisland dateert van twee weken eerder, de derde etappe van de Ronde van Zwitserland. De Terminator heeft dringend behoefte aan een goede zege, zo niet, dan kan hij over een jaar wel eens in de eerste divisie van de wielrennerij actief zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten