We gaan terug naar 25 september 2014. Met een zogenaamde game winning walk off hit tegen Baltimore Orioles in zijn laatste at-bat in Yankee Stadium, na ruim twee decennia bij de New York Yankees, stopt Derek Jeter als honkbalprof. Hij speelt twee dagen later nog een laatste uitwedstrijd in Boston, en dan is het definitief over. Niet alleen voor hem maar voor een heel tijdperk in het honkbal. America's pastime gaat namelijk al jaren gebukt onder een dalende populariteit. Honkbal is niet meer zo hip.
Dat de mannen die opereren op de diamond minder tot de verbeelding spreken dan ooit is vooral te zien buiten het stadion. Schraapte Jeter nog jaarlijks zo'n negen miljoen dollar aan sponsorinkomsten bijeen, en werd hij vaak genoemd als de meest invloedrijke sportman van het land, heden ten dage is het met een vergrootglas zoeken tot men Mike Trout (de huidige nummer één van honkballand) in diezelfde lijstjes tegenkomt. Zijn marktwaarde staat totaal niet meer in verhouding tot zijn prestaties op het veld. Zeker niet wanneer die langs de lat van een heel contingent footballers, voetballers en vooral basketballers wordt gelegd. En dan te bedenken dat buiten Trout geen enkele honkballer nog tot de verbeelding van de jeugd lijkt te spreken. Sorry Clayton, sorry Giancarlo, sorry Buster en vooral, sorry Bryce.
De mythe die Kris Bryant is
Niet alleen de marktwaarde van de sterren is dalende, ook de bezoekersaantallen zijn enigszins teruggelopen. Kwamen rond 2006 nog zo'n tachtig miljoen bezoekers naar de wedstrijden, afgelopen jaar werd zelfs de 75 miljoen niet gehaald. Het is slechts te danken aan de steeds hogere opbrengst uit media-contracten dat de sport financieel nog altijd groeiende is. De vraag is, wanneer men voorgaande feiten onder ogen ziet, voor hoe lang nog? Afgelopen seizoen keken al meer mensen naar de openingswedstrijd van de NFL dan naar de finale van de World Series van de MLB.
Enter Kris Bryant, de 23-jarige derde honkman die tot zijn eigen ongenoegen de afgelopen tijd zijn debuut bij de grote jongens maar niet mocht maken. Hoe goed hij ook met zijn bat was tijdens Spring Training, de seizoensvoorbereiding, het management zag hem liever nog even in de opleidingsklasse die de Minor League is acteren. Tot vandaag. Zojuist barstte een bom van nucleaire proporties in de Amerikaanse honkbalmedia. Mike Olt is geblesseerd geraakt, Chicago Cubs heeft Kris Bryant als vervanger opgeroepen. The Future is Now kopt MLB.com, het huismedium van de bond. En toen had alleen de speler in kwestie zelf nog maar een cryptische tweet de wereld in gestuurd:
Today I got to tell my family that my dream is coming true. Can't really put into words what that feels like. So excited for this journey!
— Kris Bryant (@KrisBryant_23) April 17, 2015
Dat Bryant wordt opgeroepen is niet zo gek, de Cubs presteren eigenlijk minder dan dat iedereen bij de club verwacht had. De blessure van Olt komt het management van de club eigenlijk wel goed uit, nu kan het mooi zijn eigen fout herstellen. Bovendien pakte Cubs door met hem op het opleidingsniveau te beginnen mooi nog even een extra contractjaar mee (een ingewikkelde regel die niet binnen deze context is uit te leggen).
De verlosser
Het zegt iets dat honkballers uit de gehele league, ook zij die uitkomen voor andere clubs, Bryant direct feliciteerden met zijn promotie. Zoals er ook op het MLB-hoofdkantoor in New York een gejuich zal zijn opgegaan. Bryant lijkt de man die nodig is om uit het slop te komen. De afgelopen twintig jaar ging de MLB van spelersstaking naar dopingschandaal naar bedenkelijk gedrag van zijn sterren naar nog een dopingschandaal. De homerunrecords die werden neergezet bleken allemaal met behulp van prestatiebevorderende middelen te zijn verwezenlijkt. Honkballers waren niet langer aanraakbaar.
Bryant sloeg tijdens Spring Training negen homeruns in 'officiële' oefenwedstrijden en nog eens twee in 'niet-officiële' duels. Niemand van de gevestigde orde kwam ook maar in de buurt van die cijfers. Het maakt van Bryant de man waar iedereen die de sport een warm hart toedraagt zo vurig op hoopt. Een speler die op natuurlijke, eerlijke wijze, prestaties kan neerzetten die vergelijkbaar zijn met die van de grote sterren uit het verleden. Met zijn makkelijk te verkopen, jongensachtige uiterlijk is hij bovendien ook nog eens de marketingtool waar men zo naarstig naar op zoek was. The future is now.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten