Het beste en het slechtste van Southampton-Vitesse

Al op voorhand was duidelijk dat het krachtverschil tussen Southampton en Vitesse groot zou zijn. Desondanks kregen de Arnhemmers dertig minuten de tijd om te laten zien wat ze kunnen. Daarna vond Southampton het genoeg, bij rust stond het 2-0, bij het eindsignaal 3-0. Toch kon dat de spelers van Peter Bosz nauwelijks kwalijk genomen worden. Zoals gewoonlijk kozen wij de beste en de slechtste speler aan Nederlandse zijde, puur op gevoel, zonder statistische onderbouwing.

Beste Vitesse-speler: Isaiah Brown

Positief opvallen in je eerste grote optreden voor een club, dat kan nooit slecht zijn. Toch is het niet heel vreemd dat achttienjarige Isaiah Brown aardig voor de dag komt bij Vitesse. De huurling van Chelsea was international onder 16 en onder 17 en maakte in ieder geval tot de zomer deel uit van de onder 19 ploeg van de FA. Bovendien speelde hij op zijn zestiende al twee wedstrijden op het hoogste niveau in zijn thuisland, één voor zijn opleidingsclub West Bromwich Albion en één voor Chelsea. Geen geringe wapenfeiten in een land waar men vooral van volwassen spelers lijkt te houden. Om te zeggen dat Brown de redder van Vitesse was vanavond gaat te ver maar zijn optreden deed in ieder geval uitkijken naar meer.

Slechtste Vitesse-speler: Rochdi Achenteh

Wanneer het verschil in sterkte tussen de twee ploegen zo groot is als vanavond het geval was is het altijd moeilijk een zwakke broeder aan te wijzen. De vraag is immers: vertekent het beeld door de krachtsverhoudingen of speelt de man in kwestie echt slecht? In het geval van Rochdi Achenteh waren alle kenners het er over eens dat het laatste het geval was. De back speelde weliswaar op een wat onwennige plek maar leek daardoor ook alle basisprincipes van de voetbalsport direct vergeten. Als klap op de vuurpijl kreeg Achenteh een strafschop tegen zich gefloten die in 99 andere gevallen nooit gegeven zou worden. Noem het de Wet van Murphy.