Rekeningen vereffenen. Geen sport waarin het zoveel invloed kan hebben op de uitslag als in het wielrennen. Voor je het weet zit je in de kopgroep met een renner die je onlangs nog geflikt hebt. Weg winstkansen. Een andere keer dien je als kanonnenvoer voor de grote bazen. Weg gele droom.
Rekeningen vereffenen. Geen renner die er zoveel te innen heeft als Lars Boom. De Noord-Brabander heeft nogal wat krediet uitgedeeld de afgelopen jaren. Te beginnen met het meest recente. Afgelopen vrijdagavond raakte Boom, al of niet terecht, in het middelpunt van een blufspel tussen de hogere machten van het wielrennen. De nauwelijks functionerende MPCC aan de ene kant, de keer op keer falende UCI aan de andere kant, zijn ploegbaas en werkgever Astana aan de derde zijde en Lars die slechts aanschoof om de pokertafel te completeren.
Het kwam erop neer dat Lars faalde voor een, niet geheel waterdichte, bloedtest. 'Dan mag Boom niet starten', zo wilde de MPCC. 'Dan gaan wij een Marco Vanotti inzetten', zo klonk het vanuit Kazachstan. 'Ja maar dat mag niet', zo dwarsboomde de UCI. Het eindresultaat? Lars Boom eindigde gisteren als drieëntwintigste in de tijdrit, zeer uit zijn doen gebracht en ver verwijderd van zijn gedroomde gele trui.
De volgende rekening. 14 augustus 2013, Eneco Tour. Finishen op één van de Deltawerken zoals we vandaag gaan doen is geen noviteit. Het peloton deed het bijvoorbeeld al eens in de Eneco Tour van 2013. Aan de voet van de Brouwersdam lag één man alleen op kop, de in blakende vorm verkerende Lars Boom. Op de streep, halverwege de Brouwersdam, steekt een gewezen wereldkampioen veldrijden beide armen jubelend in de lucht, ten teken dat hij de dagzege heeft gepakt, Zdenek Stybar. Stond daar nog een rekeningetje open? We zullen het nooit helemaal zeker weten. Tijd voor revanche, tijd om rekeningen te vereffenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten