Een jongeman in een wit tenue met oranje accenten tikt de bal beheerst opzij, naar een in dezelfde uitrusting uitgedoste ploeggenoot. Dit nadat de aangever de bal eerst eens rustig onder de voet door heeft gehaald, eens in alle sereniteit om zich heen heeft gekeken en tevreden geconstateerd heeft dat zijn aanstaande handeling de zaken niet in gevaar gaat brengen. De ontvanger van het leren speeltuig herhaalt vervolgens dit ritueel met een angstaanjagende precisie.
Het is ze niet kwalijk te nemen. Nederlandse voetballers worden nu eenmaal zo opgeleid. Door coaches die als speler idem dito hebben leren denken en vervolgens tijdens hun trainerscursus dat idee in de lesboeken bevestigd hebben gekregen.
Waar dan ook in de Twaalf Provinciën een nieuwe trainer wordt aangesteld, in welke competitieafdeling dan ook - altijd klinken er diezelfde woorden. 'We gaan verzorgd voetbal spelen.' Positiespel als geheim (?) wapen tegen het vermaledijde counteren dat tegenwoordig iedereen in Europa doet. Er zit iets in, en zeker niet alleen als cynisch marketinginstrument. Maar dan moet het wel een middel blijven, in plaats van te verworden tot een doel op zichzelf.
Nederland is een land dat als het niet wint de grachten vol laat lopen en zichzelf uitroept tot de morele winnaar. Een land dat is gaan geloven in haar eigen superioriteit waar het aankomt op voetballogica. Real Madrid kan dan op enig moment wel de beste ploeg ter wereld zijn, maar men hanteert geen opbouw van achteruit en dat kan dus niet de bedoeling zijn. Ajax krijgt iedere keer dat het in de Champions League van het veld wordt gepoetst complimenten voor de verzorgde manier van spelen. Zie je nu wel dat dit de enige weg is?
Laat ze met zijn allen dus maar lekker aanklooien van de zomer, daar in Frankrijk. Wij bouwen wel weer op naar het WK van twee jaar later. Van achteruit, uiteraard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten