zondag 4 oktober 2015

Column Eredivisie: Open deuren

Goed. Dat was het dan voor Ajax, de hoop op de ongekende luxe om PSV op acht punten achterstand te zetten. Maar hoe beslist de maandagse ochtendkranten en praatprogramma's ook zullen zijn in het trekken van allerlei voorbarige conclusies: die neemt men beter niet al te serieus. Als het niveau van het Nederlandse voetbal zich niet in haar beste periode bevindt, geldt dat al helemaal voor de vaderlandse lieden die daar verslag van doen.

Neem Ouasim Bouy. De talentvolle middenvelder van PEC Zwolle had zijn eerste doelpunt uit een moeizame vrije trap nog niet gemaakt of alle registers werden opengetrokken over zijn kortstondige periode in één team met Andrea Pirlo. De hijgerigheid kent geen grenzen meer. In de bloederige oorlog om de lezer (of kijker) is diezelfde lezer (of kijker) het grootste slachtoffer.

Waar is de tijd gebleven dat een televisiecommentator zelfs bij een werelddoelpunt op een wereldkampioenschap totaal onaangeroerd alleen maar 'Negrete, Aguirre, Negrete... en het staat 1-0' kon zeggen. In plaats daarvan regeert het opportunisme. Wie neemt SBS6 nog serieus als men daar, in een poging de kijkers alle ellenlange reclameblokken te laten uitzitten, blijft roepen dat er zoveel geweldige treffers van zoveel fantastische spelers te zien zijn. Na de commercials uiteraard.

Terug naar de Eredivisietopper van dit weekeinde. Je kunt veel grote woorden roeptoeteren over wat het verloop van deze Ajax-PSV nu zegt over de staat van het Nederlandse voetbal, of welke trend de huidige stand op de ranglijst (vijf koplopers binnen twee punten) blijkbaar heeft ingezet.

Dat 'we' het moeten hebben van veel ruwe talenten en weinig volgroeide sterren was al een tijdje bekend, net als de daardoor steeds wisselvalliger hoedanigheid van 's lands topploegen. Het competitieverloop is niet meer dan een gevolg van uitslagen van een hoop losstaande wedstrijden, hoe gretig ook de hordes cijferfetisjisten die in grafieken en tabellen willen persen.

Er blijven weinig open deuren meer over om in te trappen. Dan blijft de traptechniek van Andrea Pirlo inderdaad het laatste redmiddel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten