Het beste en het slechtste van Kazachstan-Nederland

Deel één van het tweeluik dat de Houdini-act is gedoopt is positief afgerond. Met een goal voor rust en een tweede er vlak na was de klus vrij simpel geklaard. Daar kon zelfs een klein offensiefje van de thuisploeg met een minuut of twintig voor de boeg en een goal in de laatste minuut (1-2) niet zoveel aan veranderen. Wij kozen zoals gebruikelijk de beste speler en de slechtste speler van het veld aan Nederlandse zijde. Puur op gevoel, zonder statistische onderbouwing.

Beste Oranjespeler: Wesley Sneijder

Oranje kwam met drie debutanten aan de aftrap die alle drie om uiteenlopende redenen een pluim verdienden. Allereerst Anwar El Ghazi. Niet alles wat de Barendrechter aanraakt is een garantie voor succes, verre van zelfs. Toch laat hij zich niet gek maken en probeert het keer op keer opnieuw, met als gevolg de assist bij de 0-1 van Georginio Wijnaldum. Dan Virgil van Dijk en Kenny Tete, twee van de vier verdedigers in één van de minst ervaren linies die Oranje ooit in het veld bracht. Het tweetal bleef overeind, zelfs toen de Kazachen voelden dat er kansen lagen en de aanval durfden te zoeken. Van Dijk iets meer dan Tete.

Toch was de grote man van de avond juist de man met de meest ervaring in het veld, Wesley Sneijder. Er is vreemde, bijna mythische kracht die werkt rondom de kleine Utrechter bij wedstrijden van zijn ploegen die echt ergens toe doen. Dat was al zo in 2003, toen een Schotse ruit kapot werd gespeeld, dat is nog altijd zo anno 2015 bij een wedstrijd als Kazachstan-Nederland. Sneijder voelde dat de wedstrijd snel op slot moest en spoorde zijn team aan in de eerste minuten na rust voor overrompeling van de tegenstander te gaan. Hetgeen het Nederlands elftal nog altijd in de race houdt voor een EK-ticket.

SLechtste Oranjespeler: Niet te bepalen

Niet iedereen was even goed, niemand zakte echt door het ijs. Daarom ditmaal geen slechtste man van het veld.