Opvallend verschijnsel is het hoge Australische gehalte dat de Ronde van Italië tot nu toe kent. De Australische formatie Orica-GreenEdge pakte drie dagzeges in de eerste anderhalve week: de ploegentijdrit, etappe zes (Michael Matthews) en etappe negen (Pieter Weening). Rijders van de ploeg droegen gezamenlijk ook nog eens zeven dagen de roze leiderstrui. Niet alleen de Oricaploeg is namens Australië succesvol. Nadat zij een week de leiding hadden gehad nam een andere Australiër het over: Cadel Evans (BMC). Tot slot won Michael Rogers van Tinkoff-Saxo etappe elf.
Veelwinnaars
Het aantal etappewinnaars is halverwege de Giro 2014 beperkt. Slechts vijf ploegen mochten de champagne ontkurken tot nu toe. Naast de eerder genoemde drie zeges van Orica-GreenEdge pakte Giant-Shimano de eerste twee massasprints met Marcel Kittel. Nacer Bouhanni (FDJ.com) profiteerde van het afstappen van de Duitser en won inmiddels ook drie sprints. Ook Diego Ulissi pakte twee dagzeges voor Lampre.
Daarmee zijn tien van de elf ritten benoemd. Zoals eerder al werd gezegd pakte ook Michael Rogers eindelijk de zo lang door hem begeerde etappezege in een grote ronde. Rogers is daarmee in vele opzichten de uitzondering die de regel bevestigd. Hij won veel te weinig in grote rondes voor een renner van zijn statuur, men is geneigd te denken dat zijn erelijst eerder uitpuilt van etappezeges en hij dus juist de veelwinnaar bij uitstek zou moeten zijn.
Valpartijen
De Ronde van Italië is nog voor het echte hooggebergte is begonnen al beroofd van een aantal klassementsrenners. Dan Martin (Garmin-Sharp) haalde zelfs de finish van etappe 1 niet waarmee hij ook zijn ploeggenoten, die op hem bleven wachten na zijn val, kansloos maakte.
Ook Joaquim Rodriguez is inmiddels uit de koers verdwenen. Vooraf kansrijk geachte renners als Nicholas Roche en Dani Moreno hebben al een achterstand van een half uur en oud-winnaar Michèle Scarponi zelfs al eenenveertig minuten. De gevolgen van de valpartijen zijn relatief groot. Dit komt mede omdat veel gevallen werd door toedoen van de weersomstandigheden. Vallen op gladde wegen heeft vaak grotere gevolgen.
Nederlanders en kanshebbers
Pieter Weening was al de laatste Nederlandse etappewinnaar in de Giro en heeft zichzelf nu tweevoudig opgevolgd. Met zijn ploeg Orica-GreenEdge won hij de ploegentijdrit en individueel won hij ook een etappe. Wilco Kelderman rijgt de top tien klasseringen aaneen en staat ook nog eens zevende in het algemeen klassement. Met zijn specialisme, de tijdrit, nog voor de boeg een prima uitgangspositie. Ook Wout Poels staat hooggeklasseerd, twaalfde, terwijl zijn voornaamste taak het ondersteunen van Rigoberto Uran is.
In de tweede helft van de Giro kan het momentum weleens van Australië naar Colombia opschuiven. Terwijl Julian Arrendondo de bergtrui probeert te veroveren lijken Nairo Quintana en Rigoberto Uran de voornaamste uitdagers van roze truidrager Cadel Evans, die nog altijd Australisch welvaren is in de ronde, te worden. Grappig feit: eerste roze trui drager Svein Tuft stond voorafgaand aan de tijdrit inmiddels laatste in het klassement.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten