Voorbeschouwingen zijn saai en in overvloed. Om te ontkomen aan de standaard lijstjes van drieëntwintig, het palmares van de deelnemers en een overzicht van de speelsteden geeft sportpreview.nl het geheel de komende tijd een twist. Elf spelers die niet naar het wereldkampioenschap gaan bijvoorbeeld.
Maarten Stekelenburg, Nederland
Vier jaar geleden stond Stekelenburg nog in het doel tijdens de finale van een wereldkampioenschap. Stekelenburg blijkt uitzonderlijk vroeg gepiekt te hebben voor een keeper. Waar andere doelverdedigers pas echt toppers worden na hun dertigste verjaardag is Stekelenburg sinds zijn achtentwintigste al aan een neerwaartse spiraal bezig. Dit jaar belandde hij zelfs op de bank bij een degradant. Nog voor de definitieve selectie van Nederland bekend is is in ieder geval zeker dat Stekelenburg niet bij de 23 hoort.
Gregory van der Wiel, Nederland
Een andere oranjeklant die vier jaar geleden nog basisspeler was en nu niet eens de selectie heeft gehaald is Gregory van der Wiel. De zesentwintigjarige vleugelverdediger leek na ruim een jaar afwezigheid toch nog Brazilië te gaan halen. Het noodlot sloeg echter toe. Een knieblessure houdt hem aan de kant en Van der Wiel besloot de eer aan zichzelf te houden en zich preventief af te melden.
Josip Simunic, Kroatië
Simunic mist het wereldkampioenschap om behoorlijk dubieuze reden. De Kroaat vond het een goed idee om plaatsing voor het mondiale eindtoernooi met de fans te vieren middels een aantal racistische leuzen. De fans vonden dat ook een prima idee en beantwoordde hun held. De FIFA en het CAS waren minder gecharmeerd van Simunic en besloten hem uit te sluiten van het toernooi.
Timmy Simons, België
Even werd gevreesd dat de Belgen uit angst wilden teruggrijpen op het oude systeem.Marc Wilmots had echter tijdig door dat het oude systeem de Belgen veertien jaar buiten de eindronden had gehouden. De terugkeer van routinier Simons in de nationale ploeg werd daarom tegen gehouden ten faveure van het toetreden van twee aanvallende toptalenten Divock Origi en Adnan Januzaj.
Ashley Cole, Engeland
Ashley Cole speelde 107 interlands voor Engeland en had er daar graag nog minimaal drie aan toegevoegd. Bondscoach Roy Hodgson dacht daar echter anders over. Chelseaverdediger Cole mag wel naar Brazilië maar alleen als toerist. Cole (33) heeft daarop direct besloten dat het dan ook maar definitief bij 107 caps moet blijven en heeft bedankt voor de nationale ploeg van Engeland.
Thiago Alcantara, Spanje
Thiago Alcantara was de grote motor achter de winst van het Europees kampioenschap voor spelers tot 21 jaar in Israel in 2013. Bondscoach Vicente Del Bosque had gehoopt dat de jongeling van Bayern München die rol ook op zich kon gaan nemen in Brazilië zodat Xavi enigszins ontlast kon worden. Thiago is echter dit seizoen vaker geblesseerd dan fit geweest en is ook niet op tijd terug voor het eindtoernooi.
Michael Carrick, Engeland
Niet alleen Ashley Cole werd slachtoffer van de verjongingsdrang van Roy Hodgson. Ook de voormalige vedetten van Manchester United moeten hun dramajaar bekopen met het mislopen van het wereldkampioenschap. De jongelingen van Everton, Southampton, Liverpool en Arsenal krijgen de voorkeur boven bijvoorbeeld vaste keus van weleer Michael Carrick.
Samir Nasri, Frankrijk
Passeren en passeren zijn twee verschillende dingen. Je kunt te oud worden in de ogen van een bondscoach. maar je kunt ook te koppig zijn. Samir Nasri is liever boos op zijn coach dan aanwezig op het hoogste podium. Didier Deschamps en de middenvelder van Manchester City krijgen hun geschillen niet bijgelegd en daarop besloot Deschamps om Nasri dan maar gewoon thuis te laten.
Gareth Bale, Wales
's Werelds allerduurste voetballer is niet op het wereldkampioenschap om één reden en alleen die ene reden: zijn landgenoten zijn niet goed genoeg. Bale is eigenlijk de opvolger van die andere vleugelflitser uit Wales, Ryan Giggs. Wales brengt per generatie één topspeler voort en dat is de weinig om bij de beste zestien van Europa te behoren. Bale zal daarom vanaf de bank in Madrid moeten toekijken hoe vrijwel al zijn teamgenoten het er wel vanaf brengen in Zuid-Amerika.
Zlatan Ibrahimovic, Zweden
De Zweedse virutoos keerde terug bij de nationale ploeg van Zweden om nog één keer een wereldkampioenschap mee te maken. Die missie faalde jammerlijk. Om het eindtoernooi te bereiken moest als laatste hindernis namelijk die andere wereldster uit Europa worden gevloerd, Cristiano Ronaldo. Ronaldo bleek beter in staat zijn tien metgezellen bij de hand te nemen en Zlatan zit daarom thuis. Nou ja, thuis, als we de foto's mogen geloven zit de spits al in Brazilië te wachten tot de rest komt.
Carlos Tevez, Argentinië
Tevez is de Nasri van Zuid-Amerika. Waar Nasri en Deschamps niet door één deur kunnen lukt het Tevez en Sabella zelfs niet om op hetzelfde continent te vertoeven. Alejandro Sabella riep Tevez zelfs nog nooit op sinds zijn aantreden twee jaar geleden en lijkt vast van plan de interlandloopbaan van de spits te knakken. Dat Tevez in Italië topscorer van de landskampioen is doet niet ter zake.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten