De vijf beste Nederlandse wielrenners van het tweede halfjaar

Met De Ronde van Peking en Parijs-Tours nog voor de boeg is de UCI World Tour al beslist. Alberto Contador stapt niet meer op en Simon Gerrans kan Alejandro Valverde niet meer achterhalen. Beste Nederlander volgens de puntentelling is Bauke Mollema op plek zeventien. Wij zien dat echter anders. In navolging van de veel gelezen eerste editie kiezen wij de top vijf van de tweede helft van het seizoen.

5. Lars Boom

Je zou het al bijna vergeten maar de tweede helft van het wielerjaar begon met de imposante zege van Lars Boom in de Touretappe naar Arenberg. Hoewel Boom dit seizoen verder eigenlijk iets te weinig grote uitslagen voor een renner van zijn statuur boekte maakt deze zege alles goed. In de Eneco Tour liet Boom zich nog wel van zijn beste kant zien maar dat bleek net te weinig voor de eindoverwinning. Na de Paris-Roubaix-overwinning van Niki Terpstra is de overwinning van Boom, op dezelfde steentjes, de grootste overwinning die Nederland in de afgelopen tien jaar op wielergebied heeft geboekt.

4. Sebastian Langeveld

Langeveld was verantwoordelijk voor de laatste Nederlandse overwinning in het eerste half jaar. Dat die koers door een Nederlander gewonnen ging worden was te verwachten, het ging om het Nederlands Kampioenschap. Langeveld trok de goede lijn echter door met een sterke Tour de France en een aardige Eneco Tour. Omdat zijn zege op de NK zo imposant was verdient hij een plek in onze top vijf.

3. Robert Gesink

De grootste overwinning die Gesink boekte was zijn terugkeer in het peloton. Nadat in april bekend werd dat de Achterhoeker een ingreep aan zijn hart moest ondergaan zag het er even somber uit. Gesink kwam echter op topniveau terug, eerst met een goede Ronde van Polen, daarna met een nog betere Vuelta a Espana. Hoewel Gesink intrinsiek nog altijd de beste renner in het Nederlandse peloton is moet de liefhebber het voorlopig met deze ereplaatsen doen. Gezien het startpunt van Gesink dit jaar is zijn prestatie een stuk groter dan het normaal gesproken zou zijn.

2. Bauke Mollema

Hoewel hij het zelf niet zo zal zien reed Mollema opnieuw een prima Tour de France. Afgezien van de slottijdrit reed hij namelijk van begin tot einde in de voorste gelederen. Dat hij dat niet met dezelfde bravoure deed als een jaar geleden betekent niet dat de prestatie ook een stuk minder was. Veel renners die een grotere rol dan hij werden toegedicht waren namelijk al afgehaakt op dat moment. Bovendien hadden de Franse talenten dit jaar het momentum dat de Nederlanders een jaar eerder hadden. Ook in de Clasica San Sebastian was Mollema van hoog niveau. Als Valverde niet zo gewiekst was als hij is had Mollema voor de zege gesprint.

1. Tom Dumoulin

Na het eerste half jaar zetten we hem nog op plaats vijf. In het tweede seizoensdeel werd echter pas goed duidelijk tot hoeveel Dumoulin in staat is. Tweede plaatsen in tijdritten in de Rondes van Zwitserland en Frankrijk, op een haar na de zeges in de Tour of Alberta en de GP Quebec missen en een fantastische podiumplek op het wereldkampioenschap tijdrijden. Bovendien reed hij ook een prima Tour de France. Grote kans dat Dumoulin de komende jaren de Nederlandse troef wordt in de klassiekers en op het wereldkampioenschap.

Eervolle vermeldingen

De eervolle vermeldingen gaan naar drie renners. Pim Ligthart, die veruit de meeste aanvalskilometers van alle renners in de Vuelta a Espana reed en daarmee een plek in de selectie van Lotto-Belisol voor de ploegentijdrit afdwong. Ook Dylan van Baarle, die in de Ronde van Groot-Brittannië zijn eerste grote zege boekte als profrenner en ook direct onderdeel werd van de WK-selectie, moet genoemd worden. Tot slot Lieuwe Westra die als knecht van Vicenzo Nibali tot grote hoogten steeg en zonder meer een bijzonder aandeel had in de Touroverwinning van de Siciliaan. Desondanks was het net niet voldoende om bij de beste Nederlandse wielrenners te worden geschaard.