Weet je wat sport zo mooi maakt? Je kunt er zo lekker bij wegdromen. Je kunt iemand zien winnen op televisie of in het stadion om vervolgens die situatie te herbeleven met jezelf of jouw held in de plaats van de echte winnaar. Het overkwam mij gistermiddag weer eens. Ik keek Parijs-Tours en zag een oranje-gekleurde toekomst.
Voor wie het niet gezien heeft zal ik even een korte samenvatting geven van hetgeen gebeurde. De laatste grote wielerkoers van het seizoen begon volgens gebruikelijk protocol. Een groepje 'vluchters van de dag' ging vrijwel direct na de start op avontuur. Kleine vissen van zwakke ploegen als La Pomme Marseille, Big Mat Auber 93 en Topsport Vlaanderen roken hun kans op fifteen minutes of fame en grepen hem. Geheel volgens plan liepen zij uit om uiteindelijk op een minuut of vijf voorsprong voor het peloton te geraken.
Parijs-Tours is een uitgelezen kans voor de sprinters om voor de winst te gaan. Dus geheel volgens protocol werd de voorsprong vervolgens weer, zeer afgemeten, ingelopen met als doel om twee tot drie kilometer voor de finish de onbekende renners in de kraag te vatten. Daar ging het mis. Twee van de zeven avonturiers wisten namelijk uit de greep van de grote groep te blijven: de bekende Fransman Thomas Voeckler en de minder bekende Belg Jelle Wallays. Dit verhaal zou het vertellen niet waard zijn had Wallays van Topsport Vlaanderen niet gewonnen. Een droom op zich. Wie goed naar de vertraagde beelden kijkt ziet het ongeloof op de als een dolleman met zijn armen zwaaiende Wallays. De onbekende renner die tot grootse daden kwam.
Wie kijkt naar Topsport Vlaanderen ziet een clubje enthousiaste wielergekken die de sport in eigen land willen bevorderen. Renners als Sep Vanmarcke, Jan Bakelants, Thomas de Gendt, Pieter Serry en Ben Hermans zetten er hun eerste stappen in het profwielrennen. Met als doel door te groeien naar World Tour niveau. Het volgende 'product' staat al klaar, Tom van Asbroeck won dit jaar de Europe Tour en rijdt volgend jaar voor onze eigen TeamLottoNL ploeg. Het geheel wordt geleid door oud-renners als Hans de Clercq en Walter Planckaert.
Winnen in Parijs-Tours is veruit het meest indrukwekkende wat de ploeg ooit heeft gedaan. Een blik op de erelijst leert namelijk dat de zeges vooral worden gevierd in koersen als de Internationale Wielertrofee Jong maar Moedig, Omloop van het Houtland Lichtervelde, Antwerpse Havenpijl en GP van de Stad Geel. Wedstrijden waar de enige camera's die van de bewaking in de supermarkt zijn. Ver buiten de spotlights.
Wie op de website van het nieuw geformeerde Roompot Orange Cycling kijkt leest onder het kopje Onze Missie: Wij willen de Nederlandse wielersport op een hoger plan brengen en wij willen jonge Nederlandse coureurs motiveren en inspireren om vanuit een topsportbenadering het optimale uit hun talenten te halen. Wat je kunt opvatten als min of meer een één op één kopie van wat Topsport Vlaanderen met Vlamingen doet.
Toen ik Wallays zag gaan sloeg het dagdromen toe. Ik zag Berden de Vries, Ivar Slik en André Looij in het koningshuisoranje van Roompot Orange Cycling. Ze staken hun handen in de lucht, een woedende 'TiTi' Voeckler sloeg achter hen van frustratie op zijn stuur. Het was de Amstel Gold Race, Luik-Bastenaken-Luik of misschien wel Parijs-Roubaix. Orange won, Oranje won. Ik wil daarom alle twintig mannen die de kleuren van Nederlands jongste wielerformatie komend seizoen verdedigen één ding meegeven. Sluit iedere training af met het YouTube filmpje van Wallays. Prent de beelden in je hoofd en droom van jezelf in zijn plaats.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten