Dat Manhoef zich vanavond in San Diego opnieuw vertoont op een fight card van Bellator toont de veelzijdigheid van de man uit Paramaribo aan. Eerder dit jaar schreven we namelijk nog over zijn kansen tegen de belg Filip Verlinden op kickboksevenement Glory 17. Een wedstrijd die Manhoef verloor na jurybeslissing. Een maand later verloor hij ook zijn laatste kickbokswedstrijd tot op heden. Tijdens het international Fighting Championship viel Manhoef ten prooi aan Cesar Cordoba.
Manhoef, inmiddels 38, leek zich te moeten voorbereiden op zijn pensioen. Kickboksen is hem al langere tijd niet gunstig gezind. De vele verliezen in de in Nederland populairste vorm van professionele vechtsport weet hij echter aan de andere kant van de oceaan goed te maken met winstpartijen in een hele ander vorm van combatsport: de MMA ontmoetingen van Bellator.
Verschil tussen Glory en Bellator
Voor een leek is het misschien allemaal hetzelfde. Toch is de wereld van de combatsport verdeeld in een aantal kampen. Zo is er de eerder genoemde en in Nederland populaire Glory World Series. Glory heeft min of meer de failliete inboedel van K1 overgenomen. Dit betekent dat Nederlandse grootheden als Sam Schild, Robin van Roosmalen en in eerste instantie ook Remy Bonjasky de afgelopen twee jaar van de partij waren bij het rondreizende circus van Glory. Net als Badr Hari, Hesdy Gerges en Gökhan Saki (allen met een Nederlandse achtergrond) in deze klasse uitkomen. Op 21 juni zagen we Manhoef op de fight card van Glory 17 staan.
De Glory World Series zijn kickboksevenementen. Dit betekent dat er stoten uitgedeeld mogen worden en dat er trappen gegeven mogen worden. Onder bepaalde voorwaarden komt ook de knie in het spel bij een gevecht. Wat niet mag is het zogenaamde grondgevecht waarbij vechters elkaar al worstelend en afklemmend te lijf gaan. Dit is direct ook het grootste verschil met Bellator, een MMA-evenement. Bij Bellator-avonden mag namelijk wel het grondgevecht worden aangegaan. Een in Nederland iets bekendere equivalent van Bellator is de UFC.
De opmars van Manhoef
Nederlandse vechters laten zich nog niet zien in de topranken van de MMA bonden. Zijn de landgenoten niet meer weg te denken uit het kickboksen, bij de Mixed Martial Arts spelen 'we' nog geen grote rol. Slechts Alistair Overeem, die titels veroverde bij DREAM en Strikeforce, kon een aardig robbertje meevechten. Overeem stond zelfs op de nominatie om de grote man van UFC te worden totdat hij positief testte bij een dopingtest. Komende maand (zaterdag 13 december om precies te zijn) staat Overeem weer eens in de ring tegenover Stefan Struve, ook een landgenoot.
Anders is het voor Manhoef. De Surinaamse Nederlander, die al 38 is inmiddels, heeft het kickboksen en de MMA altijd gecombineerd. Toch is de Mixed Martial Arts in recente jaren zijn steeds meer zijn sterke kant gebleken. Dit jaar is hij bijvoorbeeld nog ongeslagen. Zijn vorige optreden, Bellator 125, leverde een keiharde knock-out klap op. Kenners menen zelfs sinds die klap, die Doug Marshall vloerde, dat Manhoef de hardste knock-outslag van de hele MMA-wereld in huis heeft. Het was tevens zijn debuut voor Bellator.
Het leverde hem direct de nominatie op om een titelgevecht in het middengewicht aan te gaan. Voor het zover is staat hij eerst vanavond op de main fight card in San Diego. Manhoef ontmoet namelijk een andere voormalig kickbokser Joe Schilling als opwarmer voor een tweetal titelgevechten die vanavond in Californië worden beslist.
Het is vooral het gevecht tussen Manhoef en Schilling waar naar uitgekeken wordt door de liefhebbers. Juist omdat de twee hun sporen verdienden in de kickbokssport wordt een rechtopstaand gevecht verwacht waarbij het eerder om uitdelen gaat dan om kracht op de grond. Het is immers Manhoef die in het bezit is van het hoogste winstgemiddelde op knock-outs. Van zijn negenentwintig zeges voerde hij zijn tegenstander slechts twee keer niet en moest de jury hem aanwijzen als overwinnaar.
De kans dat Manhoef zijn carrière eindigt bij Bellator lijkt steeds groter te worden. Een overstap naar de grotere UFC is gezien zijn leeftijd niet meer aannemelijk. Manhoef heeft daarvoor te weinig power op de grond. Zijn eerder genoemde voordeel is daarmee dus een nadeel. Anderzijds is de relatief jonge wereld van Glory en andere kickboksevenementen ook niet langer echt de zijne. Als Manhoef vanavond Schilling ontmoet doet hij dat met slechts één doel in het achterhoofd: nog één titel voor zijn veertigste pakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten