Het beste en het slechtste van Nederland-Spanje

Nederland-Spanje is in de afgelopen vijf jaar uitgegroeid tot één van de meest interessante rivaliteiten van het mondiale interlandvoetbal. Dat was te danken aan een spijkerharde wk-finale in 2010 en een gigantische 'upset' tijdens het wk van 2014. Guus Hiddink zou Guus Hiddink niet zijn als hij totaal het tegenovergestelde deed van wat werd verwacht. Beter gezegd, zijn spelers deden dat. Binnen een kwartier stond het al 2-0 en uiteindelijk bleef het daarbij. We kozen zoals gebruikelijk de beste en de slechtste speler. Puur op gevoel, zonder statistische onderbouwing

Beste Oranjespeler: Davy Klaassen

Het was een close call. Wat stond Kenneth Vermeer lekker te keepen. Wat was Memphis goed met zijn straattrucs en wat lieten die Spanjaarden zich door hem dollen. Toen de Sliedrechter verdedigend ook nog eens vroeg in de tweede helft een duel op de rand van zijn eigen zestien won leek hij de prijs binnen te hebben. Dat was echter buiten Davy Klaassen gerekend. De Ajacied was in zijn tweede interland op geen enkele fout te betrappen, won duels, strooide met schitterende passes en scoorde ook nog eens de 2-0 in de zestiende minuut. De roep om de jongere generatie wordt steeds luider en wanneer types als Memphis en Klaassen op een dergelijke manier invallen is een vaste plek straks onvermijdelijk.

Slechtste Oranjespeler: niet te bepalen

We hebben al een aantal malen de vierde keeper, het publiek en veilige keuze Arjen Robben als beste oranje-speler uitgeroepen bij gebrek aan beter. Vanavond mogen we eens hetzelfde doen bij de slechtste. Natuurlijk, Bruno Martins Indi liet zich een keer kinderlijk eenvoudig opzij zetten. En ja, Jethro Willems was wel eens slordig. Natuurlijk kwam Luciano Narsingh eigenlijk tekort en was Klaas-Jan Huntelaar vrijwel onzichtbaar. Toch verdient een overklassing van grootmacht Spanje het niet om een slechtste speler toegewezen te krijgen. Daarom strijken we onze handen over onze harten en vergeven bovenstaande spelers om genoemde acties.