Kanshebbers
Zelden kan een wedstrijdorganisatie zoveel oud-winnaars in het startveld verwelkomen. De winnaars van maar liefst negen van de laatste elf edities trekken morgen door de Limburgse heuvels. Onder hen Philippe Gilbert winnaar van vorig jaar en in 2010 en 2011, tussendoor won hij op nagenoeg hetzelfde parcours in 2012 het wereldkampioenschap. Gilbert moet slechts Jan Raas voor zich dulden op de eeuwige ranglijst van de Gold Race, de Zeeuw won er vijfmaal. Phil toonde afgelopen woensdag in de Brabantse Pijl over goede vorm te beschikken. Hij werd er derde, mede omdat hij geen jacht wilde maken op zijn ploeggenoot (en uiteindelijke winnaar) Ben Hermans.
Twee renners die al een leven lang op winst in Valkenburg azen zijn Alejandro Valverde en Simon Gerrans. Op de imposante erelijsten van de twee specialisten in de Waalse klassiekers valt namelijk direct de hoeveelheid podiumplaatsen die zij in Limburg verzamelden zonder dat één van beide ooit eens op de hoogste trede stond. Gezamenlijk bevolkten zij vijf keer het ereschavot. Het is even zo onopvallend dat Jelle Vanendert sinds 2011 de Race in deze volgorde besloot: dertiende, tweede, dertiende, tweede. Kan de kopman van Lotto-Soudal die reeks dit jaar, op een positieve manier, doorbreken?
Tot slot wereldkampioen Michal Kwiatkowski, driemaal deelgenomen, tweemaal in de top vijf geëindigd. Slechts zijn eerste deelname, als piepjonge espoir, eindigde voortijdig. De man in de Regenboogtrui toonde aan weinig last te hebben van de 'Vloek van de wereldkampioen'. Hij fietste al een tweede plaats in de Ronde van de Algarve, een tweede plaats in Parijs-Nice, een vierde stek in Dwars door Vlaanderen en een achtste plek in de Ronde van het Baskenland bijeen. Kwiatkowski is bovendien rijp voor een grote klassiekerzege, het komt immers zelden voor dat een renner eerst wereldkampioen wordt en dan pas de grote wedstrijden gaat winnen.
Dark horses
De eerder genoemde Ben Hermans toonde zijn goede vorm in de Brabantse Pijl, afgelopen woensdag. Voor zijn ploeg BMC een opsteker aangezien Greg Van Avermaet opnieuw niet tot winst kwam in Vlaanderen en Philippe Gilbert op de grens van zijn topjaren leeft. De Amerikanen stellen waarschijnlijk om die reden ook toekomstige toppers Sylvain Dillier en Dylan Theuns op.
Vincenzo Nibali is het waarschijnlijk niet meer gewend om niet bij de topfavorieten te staan. Toch moet hij, gezien zijn seizoensverloop tot nu toe, een kleine pas op de plaats maken. Vormen de heuvels rondom Valkenburg voor hem de kickstart van zijn seizoen? Of zet zijn ploeg Astana vol in op de aanstormende nieuweling Diego Rosa?
Spraken we eerder al over Kwiatkowski als wereldkampioen zonder grote eendagszege, zijn voorganger Rui Costa staat er precies gelijk voor. De Portugees won weliswaar de GP Montreál in 2011 maar die wedstrijd wordt alom niet beschouwd als één van de grote klassiekers. De Portugees is bovendien door een handigheidje van zijn ploeg bevrijd van het juk van startnummer 1 (in het geval van Lampre nummer 61). De ploeg stelt zijn renners in alfabetische volgorde op. Een psychologisch trucje dat misschien dat kleine duwtje in de goede richting kan geven.
Wie ook niet met het nummer 1 van zijn ploeg start is Lotto-Soudalrenner Tim Wellens. De hoop van de Vlaamse liefhebbers van het rondewerk kende vorig seizoen zijn doorbraak met twee etappezeges in de Giro d'Italia, winst in het eindklassement van de Eneco Tour en een vierde plek in de Ronde van Lombardije. Dit jaar deed hij van zich spreken in de in Nederland weinig bekende, maar daarom niet minder lastige, klimkoers Trofeo Serra de Tramuntana. Hij werd in die wedstrijd tweede achter Alejandro Valverde maar bijvoorbeeld voor Leopold König en José Joaquin Rojas. Wellens legde bovendien beslag op de tiende plek in het eindklassement van Parijs-Nice.
José Joaquin Rojas is de laatste in het lijstje gevaarlijke outsiders. De Spanjaard maakte ooit furore als sprinter maar blijkt toch vooral geschikt voor wedstrijden in het middengebergte. Als er een klassieker op zijn lijf geschreven is, dan is het de Amstel Gold Race wel. ROjas heeft de pech dat zijn ploeg Movistar is geformeerd rondom kopstukken Valverde en Nairo Quintana. Hoewel die laatste in Limburg niet aan de start verschijnt
Nederlanders in de Amstel Gold Race
De Amstel Gold Race 2015 mag dan de Nederlandse wielerklassieker zijn, de laatste jaren wil het maar niet lukken met onze landgenoten. De laatste podiumplekken dateren alweer van 2009 toen Karsten Kroon en Robert Gesink als tweede en derde eindigden. De laatste winst dateert zelfs uit 2001 toen Erik Dekker de wedstrijd won. Om aan te geven hoe lang dat geleden is, volgend seizoen viert Dekker zijn eerste decennium als pensionado.
Toch gloort er voor de editie van 2015 enige hoop. Om te beginnen starten maar liefst vijf ploegen met een Nederlandse kopman. Dat Team LottoNL-Jumbo dat met Wilco Kelderman doet en Team Roompot met Johnny Hoogerland als Nederlandse ploegen lijkt voor de hand te liggen. Zelfs Tom Dumoulin als aanvoerder van het nu onder Duitse, maar vorig jaar nog onder Nederlandse licentie opererende Team Giant-Alpecin lijkt ook logisch. Team Roompot start met acht Nederlanders, LottoNL-Jumbo met zeven en Giant-Alpecin met vier landgenoten.
Opvallender is de keuze voor Sebastian Langeveld bij Team Garmin-Cannondale. Langeveld reed de wedstrijd in 2014 immers niet uit terwijl zijn ploeggenoot Tom-Jelte Slagter tot de slotklim om de prijzen streed en uiteindelijk op plek 21 eindigde. Slagter is ook dit seizoen een outsider. Evenals Bauke Mollema die als kopman van Trek Factory Racing start. Mollema werd vorig jaar zevende. Het is afwachten of de Groninger nog veel hinder ondervindt van zijn fikse valpartij in de Ronde van het Baskenland.
Tot slot zijn er de buitenbeentjes Pim Ligthart (Lotto-Soudal), Lars Boom, Lieuwe Westra (beide Astana), Pieter Weening (Orica-GreenEdge), Wout Poels (Team Sky) en Marco Minnaard (Wanty-Groupe Gobert) die ieder op zijn eigen manier een stempel op de koers zullen willen drukken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten