Is het over met Rafael Nadal?

Sportpreview vierde deze maand zijn eenjarig bestaan. Op de kop af een jaar geleden publiceerden we een kort nieuwsverhaal over de lijdensweg van Rafael Nadal. De nog relatief jonge Spanjaard verloor binnen korte tijd op twee van zijn favoriete toernooien. Een jaar verder bleek dit pas de top van de ijsberg.

Het verhaal van vorig jaar

Op zijn zestiende nam hij het al op tegen de sterren van de ATP. Op zijn negentiende won hij zijn eerste Grand Slamtoernooi. Op zijn achtentwintigste lijkt Rafael Nadal echter al over zijn hoogtepunt heen. Is Rafael Nadal yesterdays's news?

Waar normale, gezonde mannen juist hun menselijke top rond hun achtentwintigste levensjaar beleven is Rafael Nadal in een flinke crisis aan het raken. De Spanjaard werd in april 2014 in twee van zijn toernooien, Monte Carlo en Barcelona, roemloos en genadeloos naar de uitgang verwezen. In Barcelona had hij sinds 2003 44 overwinningen op rij geboekt, tot hij vandaag van zijn landgenoot Nicolas Almagro verloor.

Betekent dit het einde van het tijdperk Nadal? Ja en nee. Het was al langer waarheid dat Nadal niet meer de onschendbare graveltennisser uit de periode 2008-2012 was. Vorig jaar verloor hij in de finale van Monte Carlo op zijn geliefde gravel van zijn grote rivaal Novak Djokovic. Nadal is tegenwoordig te kloppen, ook op de ondergrond van gemalen baksteen. Anderzijds haalde Nadal in januari nog de finale van de Australian Open. Iemand die nog altijd in staat is Grand Slamfinales te bereiken kun je onmogelijk afschrijven. Zeker niet op zijn favoriete ondergrond.

Tennis is bovendien een sport waarbij de toppers een andere levensloop dan sterren uit andere sporten doormaken. Goede tennissers komen vaak snel bovendrijven -denk naast Nadal aan de opmars van bijvoorbeeld Djokovic, Leyton Hewitt, Guillermo Coria, maar ook Boris Becker en Michael Chang- om vervolgens twee tot vier jaar aan de absolute top te staan. Daarna, de tennisser is dan pas midtwintiger, zakt hij langzaam af op de ranglijst maar kan wel tot ver in de dertig, sommigen zelfs tot voorbij de veertig, mee op de ATP Tour.

Het is dus nog te vroeg om afscheid van Rafa te nemen. Het is wel tijd om het oog te richten op de jeugd. Let eens ATP-ranking nummer 71 Bernard Tomic (21) of nummer 79 Jiri Vesely (20) bijvoorbeeld.

Lees ook het origineel.

Sinds Barcelona 2014

Even dachten we te vroeg te hebben gejuicht. Nadal sloeg keihard terug met een toernooizege in Madrid en zijn negende titel op rij op Roland Garros (het tiende jaar achtereen dat hij een Grand Slam won). Het bleek echter zijn laatste stuiptrekking, Nadal staat inmiddels al bijna een jaar droog waar het gaat om grote toernooizeges. Slechts het betrekkelijk kleine (250) toernooi van Buenos Aires wist hij aan zijn palmares toe te voegen.

Wat we eerder nog niet wisten is dat er meer aan de hand is met het voormalig wonderkind. Nadal kwam aan het begin van 2015 met een opvallende verklaring, hij stond met angst op de baan. De gravelspecialist durfde niet langer hetzelfde risico in zijn spel te leggen als voorheen. Dat was ook niet zo vreemd, de laatste jaren sleepte hij zich van blessure naar blessure. De overvolle succesagenda van weleer werd ingeruild voor een dagplanning vol ziekenhuisbezoek.

Het voelt vreemd om over een speler die nog dertig moet worden en de meest bizarre sportrecords op aarde in handen heeft (hij won negen jaar op rij een Grand Slam, won meer ATP 1000-titels dan iedere andere speler) te spreken alsof hij verleden tijd is. Toch is exact een jaar nadat Nicolas Almagro hem in Barcelona in de kwartfinale versloeg de lucht alleen maar bewolkter geworden voor The king of clay. De kans dat hij op eenzelfde manier terug weet te komen als hij deed in 2013, toen hij ook een zware blessure overwon en eens te meer 's werelds nummer 1 speler werd, lijkt met de dag kleiner te worden.

Nadal moet steeds vroeger in de toernooien het hoofd buigen voor steeds minder begaafde spelers. Dit jaar was in Barcelona de achtste finale het eindstation en werd hij in twee sets gedeclasseerd door Fabio Fognini. Het was zijn tweede nederlaag op rij tegen de Italiaan, op zijn geliefde gravel nota bene. Bovendien dacht Nadal door Almagro een ronde eerder te verslaan dat hij op de goede weg was.

Herstelde hij zich in 2014 door vervolgens in Madrid Kei Nishikori in de finale te verslaan, vandaag werd hij juist door de Japanner gepasseerd op de wereldranglijst. De Big Four zijn eens te meer uit elkaar gehaald en dit keer lijkt het wel eens voorgoed te kunnen zijn.