Het beste en het slechtste van het NK Wielrennen

Lang leek het erop dat de kleine ploegen de topteams van het land voor schut gingen zetten. Met nog dertig kilometer te gaan leek het NK Wielrennen namelijk in een beslissende plooi te liggen. Het liep anders, met Niki Terpstra als verrassende sprintkampioen. We kozen zoals gebruikelijk de beste en de slechtste ploeg. Puur op gevoel, zonder statistische onderbouwing.

Beste ploeg: Cannondale-Garmin

Een buitenlandse ploeg die het best voor de dag komt op een nationaal kampioenschap is altijd een slecht teken. Het kan echter niet ontkend worden dat Cannondale-Garmin met twee man deed wat alle andere ploegen met hun machtsblokken niet konden bewerkstelligen, een groep vluchters van gemiddeld niveau tot een halt brengen. Dylan van Baarle en, vooral, uittredend kampioen Sebastian Langeveld lieten zien wat het verschil is tussen de top van de World Tour en een gemiddelde Continentale renner uit Nederland. Het leverde een ander buitenbeentje de titel op.

Slechtste ploeg: Team LottoNL-Jmbo

Team LottoNL-Jumbo hoort ieder jaar de titel te pakken. Dat is het als grootste ploeg van Nederland immers aan zijn stand verplicht. De realiteit is echter dat het de mannen van de loterijploeg al jaren niet wil lukken het het Rood-wit-blauw te grijpen. Vaak door toedoen van een veel slimmere minderheid. Zelfs met het verdwijnen van Vacansoleil en het verduitsen van Giant-Alpecin kan LottoNL nog altijd geen vuist maken. Dit parcours in Emmen was gemaakt voor Moreno Hofland, 's lands beste sprinter, hij stond geeneens op het podium bij de eindafrekening. Geen van de LottoNL'ers stond op het ereschavot. Ieder jaar luidt de conclusie dat dat nooit meer mag gebeuren. Langzaam kruipt wielrennend Nederland naar een decennium zonder LottoNL-zege op het NK Wielrennen.