maandag 29 juni 2015

MLB All-starkeuzes: Moneyball versus de X-Factor

Welke achttien spelers mogen over een kleine twee weken hun opwachting maken in The Great American Ballpark in Cincinnati? Het is de vraag die iedere honkballiefhebber wereldwijd bezighoudt. Niet in het minst omdat ze er zelf invloed op kunnen uitoefenen. Hoe bepaal je wie er wel en niet in jouw line-ups mogen staan? en is dit wel de juiste methode?

De sportfanaat bij wie honkbal niet op de eerste plaats staat denkt de laatste jaren maar aan één ding als het over America’s favorite pastime gaat: Moneyball. Het is een term die te pas en te onpas gebezigd wordt in deze tijden van fanatieke data-analyse in de sport. Moneyball is namelijk de naam voor het project van Billy Beane en zijn nauwkeurig samengestelde selectie van de Oakland Athletics die de afgelopen decennia vriend en vijand verrasten met hun prestaties.

Maar wat is Moneyball nu eigenlijk precies? De waarheid is dat het systeem slechts door hen die ervoor gestudeerd hebben duidelijk uitgelegd kan worden. Als we het dan toch moeten proberen komt het ongeveer hierop neer: het samenstellen van een zoveel mogelijk complementaire selectie zonder dat subjectiviteit daarbij een drijfveer mag zijn. Of te wel, alleen cijfers tellen en meningen van de manager of coaches hebben geen invloed. Is een speler een paar kilo's te zwaar maar slaat hij wel keer op keer op het beslissende moment de bal uit het park, geen probleem. Dit betekent echter niet dat elke speler die in een nevenklassement uitblinkt ook maar direct tot ‘Moneyball-speler’ gebombardeerd kan worden. Slechts wanneer het uitblinken in het betreffende klassement in dienst staat van het grotere geheel, een succesvolle ploeg, is dit van invloed.

All-star selecties



Haaks op de filosofie van Moneyball staat het samenstellen van de selecties voor de jaarlijkse All-star game. Een duel tussen de ‘beste’ spelers van de American League tegen hun evenknieën uit de National League. Dat gaat als volgt; fans kiezen hun negen favorieten voor de startende veldposities. De speler die per positie de meeste stemmen heeft gekregen mag starten. Alle andere stemmen voor diezelfde positie gaan vervolgens verloren. Want, naast de pitchers, worden ook de reserves door de coaches en medespelers in de MLB gekozen. Men kan niet anders dan concluderen dat dit het exact tegenovergestelde is van wat Billy Beane predikt, de enige factor lijkt subjectiviteit.

De vraag is dus of nog langer gesproken mag worden over een duel tussen de beste spelers die de sport te bieden heeft. Al moet wel gezegd worden dat statistieken nimmer in de geschiedenis van de Midsummer Classic leidend zijn geweest. Waren het niet de fans, dan was het wel de aangewezen coach die bepaalde welke spelers de diamond op mochten. Dit is vooral opvallend omdat er bijna geen andere sport bestaat die zich zo leent voor het gebruik van statistieken, door de opgebroken natuur (in innings; slag en veld) van de wedstrijden en de nadruk op individuele prestaties binnen teamverband. Het verzamelen van prestatiegegevens wordt bovendien veelvuldig op allerlei andere vlakken van het honkbal wel toegepast.

En dan is er nog het lekke systeem. Iedereen mag meedoen aan de stemronde als het aan de organisatie ligt. Dat nemen ze zelfs iets te letterlijk, zo bleek onlangs. Een fanatieke blogger van het Amerikaanse SB Nation besloot eens te kijken hoe vaak hij kon stemmen en wat daarvoor nodig was. Heel vaak en niet zoveel, bleek na kort onderzoek. Het invullen van 35 willekeurige, waarschijnlijk niet bestaande, e-mailadressen leverde zijn helden 34 extra stemmen op, allen van de hand van diezelfde blogger. Clubs voeren bovendien fanatiek campagne voor hun spelers op social media. Een greep uit het aanbod op Twitter:


Gastheer Cincinnati Reds


New York Yankees


Houston Astros

Al met al komt het erop neer dat de Mid-summer classic niet meer dan een gezellig samenkomen tussen spelers die graag gezien worden is. Het idee om de beste spelers in de competitie tegen elkaar uit te laten komen is allang achterhaald. Dit neemt niet weg dat all-starwedstrijden altijd een plek op de kalender zullen houden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten