De CONCACAF Gold Cup is een betrekkelijk jong toernooi, de eerste editie vond pas in 1991 plaats. Gastheer van iedere editie zijn de Verenigde Staten geweest. Al deed men dat in 1993 en 2003 in samenwerking met Mexico. Ook voor deze editie is samenwerking gezocht maar dan voor het eerst met Canada dat speelstad Toronto beschikbaar stelt. In dat land is net het wereldkampioenschap voor vrouwen op zijn einde gelopen.
Kanshebbers
De eerste twaalf edities leverden pas drie winnaars op. Zesmaal mocht Mexico de beker omhoog houden, vijfmaal de Verenigde Staten en eenmaal was Canada de beste. De Amerikanen zijn de huidige titelhouder, op de editie van 2013 werd het verrassende Panama in de finale met 1-0 verslagen. Verenigde Staten geldt ook nu als de grote favoriet. Mede omdat het in de aanloop naar dit toernooi wereldkampioen Duitsland en nummer drie van het WK Nederland versloeg.
De Mexicanen hebben eens in de vier jaar last van hun eigen succes. Mexico is vaste gast op de Copa America en speelt daarom altijd in de eerste zomer na een wereldkampioenschap twee continentale toernooien. Mexico heeft zijn selectie deze zomer dan ook in twee stukken gehakt en aangevuld met jongeren en 'net niet' internationals. Op de Copa America bracht hen dat geen succes. Mexico kon net als de gastheren rekenen op een automatische uitnodiging voor het toernooi.
Outsiders
Het enige land dat enigszins gelijke tred met de twee grootmachten weet te houden is Costa Rica. De Costa Ricanen hielden bovendien vorig jaar op het wereldkampioenschap in Brazilië de eer van Noord- en Midden-Amerika hoog door de kwartfinale te bereiken. Costa Rica wordt dan ook het hoogst ingeschat van de landen die zich moesten kwalificeren voor de CONCACAF Gold Cup.
Een andere gevaarlijke outsider lijkt Jamaica te zijn. Het land van de sprinters en bobsleeërs blijkt over een degelijke generatie voetballers te beschikken en werd in 2014 kampioen van de Cariben. Het leverde hen niet alleen kwalificatie voor de Gold Cup op, ze mochten ook voor het eerst in de geschiedenis als gastland aantreden op de Copa America. Daar was het echter na één ronde al gedaan.
Sterspelers
Honduras heeft de pas 22-jarige Andy Najar geselecteerd. Najar is in Europa vooral bekend als speler van Anderlecht. Het oog van de Belgen viel op de vleugelspeler toen hij in 2010 als zeventienjarige debutant de Rookie of the Year award in de Amerikaanse MLS mocht ontvangen. Bij Costa Rica zal alles draaien om Bryan Ruiz en Joel Campbell. Honduras wordt gedragen door oud-SC Heerenveenspeler Marco Pappa en de veteraan Carlos Fgueroa.
Deze eenlingen mogen vooral concurrentie uit de selectie van Jürgen Klinsmann verwachten. De Verenigde Staten leveren veel talent momenteel. De belangrijkste daarvan is misschien wel de nieuwe Tottenham Hotspurster DeAndre Yedlin, de 21-jarige vleugelverdediger maakte het Nederland en Duitsland een kleine maand geleden knap lastig. Daarbij kreeg hij hulp van twee oudgedienden die in de vorm van hun leven lijken te verkeren, Michael Bradley en Clint Dempsey. De Amerikanen hebben met Aron Johannsson een speler in de gelederen die zijn brood in Nederland verdient en ook zijn voorganger bij AZ Jozy Altidore is geselecteerd.
De selectie van Canada herbergt twee opvallende verschijningen. Allereerst hebben de Canadezen een broer van een Oranje-international in de gelederen, Julian De Guzman komt nog altijd voor zijn moederland uit. De Guzman mag dan een Nederlandse broer hebben, Marcel de Jong heeft zelfs een Nederlands paspoort. De door PSV opgeleide De Jong speelt tegenwoordig voor Sporting Kansas City in de MLS.
Het team van Mexico herbergt veel mannen die nu of in het verleden in Europa hoge ogen gooiden. Francesco 'Maza' Rodriguez, Diego Reyes, Hector Herrera, Giovani Dos Santos, Carlos Vela, Jonathan Dos Santos, Javier Hernandez, Guillermo Ochoa en Andres Gaurdado zijn allen van de partij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten