Dat Team Sky het momentum heeft en de strijd om de maillot jaune zich daarmee bevindt in wat je een impasse kunt noemen is geen nieuws meer. Bovendien geldt dat met zekerheid slechts voor de dagen die achter ons liggen - wat nog komen gaat weet alleen het opperwezen. De collectieve goede benen van de Britse sterrenploeg zijn ook geen bron van ergernis, maar de top vijf-positie van Geraint Thomas is dat des te meer.
Eigenlijk zou het slechts bewondering moeten opwekken: een 71 kilo zware Welshman, in een vorig leven een grote meneer in het baanwielrennen, die in het hooggebergte wereldtoppers als Quintana en Contador weet te bedwingen. Vooral in de wetenschap dat hij al vanaf februari in de voorposten van het peloton te vinden is, van de Ronde van de Algarve via Parijs-Nice tot aan de (Vlaamse) voorjaarsklassiekers en de Ronde van Zwitserland, uitslagen noterend waarvoor bijna iedere renner blind zou tekenen.
Maar zijn goede prestaties ten spijt is het om agressief van te worden hoe hij, onderwijl druk doende zijn taken als knecht zo goed mogelijk te vervullen, nog steeds op die wonderbaarlijke vijfde plaats in het klassement staat. Terwijl Bauke Mollema, een getalenteerd klimmer die zich specifiek heeft ingesteld op de Ronde van Frankrijk, geen antwoord had op de snelle opeenvolging van versnellingen in de groep der favorieten, zagen we die Thomas ineens doodleuk weer op kop sleuren nadat hijzelf al medeverantwoordelijk was voor het moordende tempo waarin al die demarrages vroegtijdig doofden.
Ook vandaag in Mende zal hij wel weer geen moment van de zijde van Froome wijken, hoe hard de anderen ook zullen proberen om de gele trui onder druk te zetten. Alsof hij immuun is voor stijgingspercentages en ongevoelig is voor de adembenemende wattages waarmee de betere klimmers hun pedalen martelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten