Het zijn fijne tijden voor aspirerende sportjournalisten. Wie een goede basis wil leggen hoeft het wiel niet zelf uit te vinden. Hij die twee weken de tijd wil nemen om de boeken van Mart Smeets en Kees Jansma tot zich te nemen is min of meer klaar voor de strijd. Waar de verzameling werken van Smeets eerder liet zien wat goede schrijfvaardigheid eigenlijk inhoudt, laat Terug naar Hilversum de lezer vooral zien welke wissel het vak van sportjournalist op iemands leven trekt.
Weinig nieuwe feiten, veel nieuwe inzichten
De doorgewinterde sportliefhebber leert weinig nieuws uit de kronieken van Jansma. De afloop van de wedstrijden en evenementen die hij de revu laat passeren zijn zonder uitzondering bekend. Wat wel nieuw is, is de schaduwzijde van het bestaan van sportjournalist. Vele jongeren, waaronder de redactie van Sportpreview.nl voelt zich aangetrokken tot de voorkant van het verhaal. De hele dag met sport bezig zijn, overal bij zijn en alles meemaken. Het klinkt niet alleen als een droom, het is er ook een.
Want wat blijkt, Jansma heeft wel heel veel moeten toegeven op andere vlakken van zijn leven. Zijn gezinsleven bijvoorbeeld. Zelfs zijn vader gaf bij het derde huwelijk van zijn jongste zoon aan er nu wel eentje te willen overslaan omdat hij wel een beetje klaar was met die poppenkast. Ook de onderlinge strijd in de mediawereld lijkt Jansma zo nu en dan zwaar te zijn gevallen. Het zijn werkelijkheden die je eerder aan Hollywood dan aan Studio Sport koppelt.
Door de opzet van Terug naar Hilversum, met korte hoofdstukken per jaartal verdeeld over twee onderwerpen die op columnachtige manier zijn opgetekend, leest het boek vlot weg. Het maakt het de ideale bundel om de tijd tussen de wedstrijden van het Ek voetbal, de etappes in de Tour de France of de evenementen van de Olympische Spelen te doden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten