Short Note: is de 1.000 meter schaatsen een sprintafstand?

De schaatssport zit in een kleine identiteitscrisis. De internationale schaatsunie (ISU) is dan ook al langere tijd bezig de sport te vernieuwen. Nieuwe onderdelen als de ploegenachtervolging en de mass start werden toegevoegd, de kalender opgeschud en ook aan toernooi-opzet wordt gesleuteld. Hoe past de 1.000 meter hierin?

Op het moment van schrijven van deze Short Note is de 1.000 meter voor mannen op het wk Sprint in Seoul aan de gang. Voor de doorgewinterde schaatsvolger is dit precies zoals het hoort te zijn. Een sprintvierkamp bestaat uit twee keer een 500 meter en twee keer een 1.000 meter. Toch is de ISU van mening dat de 1.000 meter ook een plek moet krijgen in de kleine vierkamp op het Ek allround en misschien ook wel op het wk allround. Toernooien waar ook al plaats is voor de 500 meter en de 1.500 meter.

Nieuw sprinttoernooi?

Met een 500 meter en 1.000 meter op een allroundtoernooi wordt een sprintvierkamp eigenlijk overbodig. De tijd om het toernooi opnieuw uit te vinden is daarom aangebroken. Wie een definitie van een sprint zoekt komt tot de ontdekking dat de woorden 'snel' en 'kort' hierin altijd een rol spelen. Twee-en-een-half rondje van 400 meter past misschien niet echt meer in dat beeld. Zeker niet wanneer dit een onderdeel van het allrounden wordt.

Een sprint toernooi zou zich in dat opzicht misschien wel moeten spiegelen aan sprintnummers in de atletiek. Met 100 meter, 200 meter en 400 meter als sprint afstanden. Een recht eind, een bocht en een recht eind, en een hele ronde. Dat in de schaatssport de 500 meter een traditionele afstand is zou dan in achte genomen kunnen worden en de plek kunnen in nemen van de 400 meter. Een toernooi over zes races, iedere afstand twee keer, in twee dagen moet dan net als momenteel het geval is met de vierkamp de beslissing brengen over wie de wereldkampioen sprint moet worden.

Weliswaar zijn in het verleden tests met 100 meter wedstrijden mislukt maar dat betekent niet dat een afstand daarom voor eeuwig uitgebannen moet worden. In deze tijd van korte, snel en dynamisch (met bijvoorbeeld ook de opmars van het shorttracken) zijn 100-meter- en 200-meterwedstrijden misschien wel kansrijker dan ooit.

Short Note: Een alternatief voor de Champions League Wildcard

Vandaag pleitte FC Barcelona-preses Josep Maria Bartomeu voor het invoeren van de wildcard in de Champions League. Zo kunnen de sterke ploegen ook na een minder seizoen een jaar later aan het miljoenenbal meedoen. Een nobel streven, maar misschien niet heel erg fair. Sportpreview heeft een alternatief.

Het nadeel van het invoeren van de wildcard is dat het een definitieve scheiding tussen groot en klein (of arm en rijk, zo u wilt) in de hand werkt. Prestaties zijn niet langer leidend, clubomvang neemt zijn plaats in. Dit betekent dus ook dat 'de kleintjes' definitief niet meer dan tijdelijk onderkomen voor talenten en competitievulling worden.

Europa League poulewinnaars

Afgelopen jaar zag FC Sevilla zich als eerste Europa Leaguewinnaar ooit beloond met een ticket voor de volgende editie van de Champions League. Het is in dat gegeven waar de sleutel ligt voor de betere oplossing van het 'probleem' dat Bartomeu schetst. Want stel nou, dat meer Europa Leaguedeelnemers een toegangsbewijs tot de grote broer zouden kunnen veroveren.

Het idee zou als volgt: De Europa League play-offronde voorafgaand aan de poulefase wordt afgeschaft. Het toernooi gaat daarmee van twaalf naar zestien poules. De groepswinnaars, met daarbij dus als het goed is ook de grote ploegen die zich het jaar ervoor niet wisten te plaatsen, mogen na de winter deelnemen aan de tweede ronde van de Champions League. Dit betekent dus ook dat het toernooi na de winter één extra ronde krijgt, een round of 32. De acht nummers drie uit de Champions Leaguepoules nemen met de nummers twee en de acht beste nummers drie deel aan de Round of 32 van de Europa League.

Met dit plan krijgen de kleinere clubs die zich in het voorgaande seizoen goed presenteerden loon naar werken, krijgen de grote clubs die dat niet deden een reële herkansing en krijgen de kleinste clubs iets meer kans om in de Europa League te overwinteren. Een plan dat het voetbal over bredere linie dan alleen de top ten goede zou komen. Dit geldt niet voor het plan van de Champions League wildcard.

Short Note: Hoe de ISU de ploegenachtervolging kan redden

De ploegenachtervolging, nog niet zo lang geleden 'de toekomst van de schaatssport', nu alweer bijna afgeschreven. Hoe kan de ISU het kwakkelende onderdeel waardevoller maken?

Altijd knock-out

De ploegenachtervolging kent vreemd genoeg geen eenduidige vorm. Zo wordt op Olympische toernooien gekozen voor een knock-outvorm terwijl tijdens World Cups en op de WK Afstanden de tijdsnelste zich winnaar mag noemen. Dat moet anders. Voortaan zou altijd dezelfde vorm moeten worden gekozen waarbij knock-out de voorkeur geniet. De sterkste landen moeten de zwakkeren tegenkomen zodat de beste ploegen in de finale echte strijd kunnen voeren.

Aparte kalender

Uit organisatorisch oogpunt is het te begrijpen dat de Team Pursuit gelijktijdig met individuele afstanden wordt georganiseerd. Het nadeel hiervan is dat het ploegenspel enigszins wordt weggedrukt in een hoekje van het programma. Dat moet anders, bijvoorbeeld door een aparte tour, met andere moderne onderdelen als de mass-start, op te zetten.

Specialisten opleiden

Tijdrijders uit de traditionele schaatssport doen de duelerende vormen nu vaak 'erbij', in vrijwel alle schaatslanden. Door de wedstrijd-evenementen van elkaar te scheiden kunnen specifieke achtervolgingsschaatsers of mass-startschaatsers worden opgeleid. Hierin kan een rol voor de ervaren marathoncoaches weggelegd zijn.

Sportpreview keert terug als slow-blog

Na een korte rustperiode keert Sportpreview.nl per heden terug. De drie maanden van vrijwel complete blogstilte hebben een nieuw format opgeleverd. Lees verder om te ontdekken hoe de toekomst eruit zal zien.

Sportpreview.nl gaat verder als slow-blog. Dat betekent dat alle 'regels' overboord worden gegooid. Geen vaste tijdstippen van publiceren, geen geschreeuw op de verschillende sociale-mediakanalen en vrije onderwerpkeuze. Kortom, we publiceren wat we willen, wanneer we willen.

Dit betekent bijvoorbeeld dat er geregeld korte notities zullen verschijnen van misschien niet meer dan driehonderd woorden over een onderwerp. Vaak gebaseerd op een mening, filosofie of inzicht van de auteur. We hopen hiermee het plezier voorop te kunnen zetten.