Tekst: Lionel Stute, Tim de Ruiter en Wouter PenningsDe Ronde van Spanje staat op het punt van beginnen. De laatste grote krachtmeting van het wielerjaar staat al sinds de jaren zestig op de kalender. Zat er tussen al die edities een ideaal parcours? Is de perfecte Vuelta a España al eens gereden? Wij meenden van niet en bouwden zelf de perfecte Vuelta. Gebaseerd op zowel resultaten uit het verleden als eigen ervaring, opgedaan in Spanje.De eerste Vueltaweek
Proloog: Vigo (6,2KM)De afgelopen jaren was het gebruikelijk om de Ronde van Spanje te openen met een ploegentijdrit. Ook dit jaar opent het bal met een negenmansmissie tegen de klok. Zoals we eerder al lieten blijken bij onze ideale etappeschema's van de Giro d'Italia en Tour de France geniet een proloog echter onze voorkeur. Onze korte tijdrit vindt plaats in Vigo. Deze stad benaderen we van buiten, bij de stranden, naar binnen. Simpelweg omdat deze stad op een heuvel ligt. De top van Parque Monte del Castro is niet te bereiken met de Vueltakaravaan, maar het is op zijn minst de moeite zo ver mogelijk te komen.
Etappe 1: Vigo- A Coruna (160KM)Deze rit is al direct verraderlijk. Van Vigo tot Pontevedra gaat het vrijwel geheel direct langs de kust, wat bijna per definitie rijden in de wind betekent. Daarna buigt het peloton af richting Santiago de Compostela, wel vlak maar niet gemakkelijk, zeker naar mate de finishplaats dichterbij komt. De finishlijn is getrokken in A Coruña, alwaar men in de havens een duel tussen de sprinters mag verwachten. Vorig jaar, toen men vanaf de andere kant kwam, eindigde het in A Coruña in een strijd tussen John Degenkolb, Michael Matthews en Fabian Cancellara, hetgeen één en ander zegt over de moeilijkheidsfactor.
Etappe 2: Lugo-Ponferrada (150KM)Immer glooiend maar nimmer echt moeilijk, min of meer een typische omschrijving van een etappe in de Ronde van Spanje. Deze specifieke rit kan aan het einde opgeluisterd worden met een kleine verrassing uit de hoge hoed. Eenmaal in Ponferrada aangekomen kan men namelijk finishen met een ronde over het wk-parcours waarop de Pool Michal Kwiatkowski eind 2014 de regenboogtrui greep. Op een dag als deze is de kans echter groter dat het peloton gaat sprinten om de dagwinst.
Etappe 3: Astorga-Palencia (180KM)De laatste grote kans voor de sprinters in de eerste week. De opening van de Vuelta lijkt veel op die uit 1965. Destijds was Palencia de finsihplaats van etappe 4b, gewonnen door Carlos Echevarria, de Spanjaard die in de jaren zestig vier keer in de top tien van het eindklassement eindigde. Raymond Poulidor nam er de leiderstrui over van Rik van Looy. De Fransman zou uiteindelijk als tweede eindigen, de Belg als derde. Echevarria werd vijfde.
Etappe 4: Ubierna-Bilbao (140KM)Finishen in Bilbao heeft iets magisch. De winnaar van de eerste Vuelta, die van 1935, sloeg hier zijn slag. Gustaaf Deloor pakte de leiding in etappe 3 en stond die niet meer af. In 1948 gebeurde hetzelfde, Bernardo Ruiz sloeg zijn slag in Bilbao en men zag hem nooit meer terug. Ook Jean Stablinski greep er in 1958 de leiding die zou leiden tot de eindzege. Tussen 1955 en 1957, 1959 en 1962 en 1965 en 1970 was Bilbao gastheer van de slotetappe. Tot slot wisten ook verschillende Nederlanders, bijvoorbeeld Gerben Karstens, hun wiel als eerste over de meet te drukken in Spaans Baskenland. Tot 1979 was een Vuelta zonder Bilbao ondenkbaar, daarna liet men Baskenland om politieke redenen vier decennia links liggen. In 2011 keerde men terug.
Etappe 5: Bilbao-Castro Urdiales (TT, 53KM)Een legendarische rit in de Vueltageschiedenis. In 1942 zat deze tijdrit er in de lange versie, zoals wij hem hanteren, in. Het geval is echter dat het destijds geen tijdrit maar een rit in lijn betrof. Destijds vond men dat de renners na een 'korte' etappe (zo dacht men over ritten van 160 kilometer) best nog een rit konden rijden. Delio Rodriguez was de etappekoning van dat jaar, hij won vijf ritten waaronder deze etappe 8b. In 1958 was Bilbao-Castro Urdiales ook onderdeel van een gesplitste etappe. De tijdrit over 35 kilometer werd gewonnen door een Italiaan, Guido Carlesi.
Etappe 6: Santander-Alto d'Angliru (222KM)Omdat De Sportpreview Vuelta 'hoog' in Spanje begint is er geen ontkomen aan dat de bergen vroeg opdoemen, al aan het einde van de eerste week. Heeft men in Frankrijk de Alpe d'Huez en de Tourmalet en heeft men in Italië de Stelvio en de Gavia, in Spanje heeft men Andorra en de Alto de El Angliru. Die laatste is in recente jaren niet weg te denken uit het parcours en is al vaak een heuse scherprechter gebleken. In 2013 moest deze klim de ultieme afsluiter worden, echter bleek Vincenzo Nibali toen al dermate verzwakt dat Chris Horner er zijn eindzege veiligstelde.
Etappe 7: Soria-Zaragoza (180KM)Na een kleine zijsprong gaat het peloton verder richting het oosten. Ook Zaragoza is vaak gastheer van de Vuelta geweest. In 1968, 1989 en 1995 bijvoorbeeld. In 1968 werden hier twee etappes gereden, rit 1a en 1b, twee keer was een Nederlander de winnaar. Twee keer was zijn naam Jan Janssen. De uitredend kampioen behield de leiderstrui vier dagen, won het puntenklassement en werd later dat jaar de allereerste Nederlandse winnaar van de Tour de France. Ook in 1989 was de winnaar een Nederlander, Mathieu Hermans.
Etappe 8: Lleida-Andorra (160KM)Andorra wordt dit jaar in de Vuelta a España aangedaan Volgend jaar is de dwergstaat ook weer gastheer van de Tour. Andorra zit bovendien in beide ideale etappeschema's van Sportpreview. Als je richting Andorra gaat vanuit Spanje kun je bovendien over Arcalis, geen onbelangrijk gegeven. Na Angliru is dit al de tweede grote krachtmeting vroeg in de ronde. Op Collada De La Gallina won Alejandro Valverde in 2012 een spetterende etappe. Hij won uiteindelijk in de sprint van Joaquim Rodriguez en Alberto Contador, Chris Froome gaf vijftien seconden toe, Robert Gesink kreeg 39 tellen aan de broek.
RustdagEen tijdrit, een etappe door het middengebergte en twee serieuze bergritten, het is tijd om te rusten. Al zal rusten relatief blijken, buiten een verplaatsing naar de oostkust in het midden van Spanje zal een groot deel van het peloton kiezen voor een training van licht tot redelijk niveau.
De tweede Vueltaweek
Etappe 9: Peñiscola-Valencia (260KM)Valencia komt dit jaar ook aan bod in de 'echte' Vuelta a España maar dan een dag later, als startplaats van etappe 10. Leuk weetje, in 1961 won Angelino Soler de zesde etappe in Valencia, zijn enige etappezege in zijn carrière. Niemand kon toen nog weten dat hij tien dagen later, een dag voor het einde, de leiderstrui zou pakken en de Vuelta van 1961 zou winnen.
Etappe 10: Valencia-Murcia (229KM)Valencia is in 2015 startplaats en Murcia finishplaats. Alleen zit er een etappe tussen. Dat komt mogelijk door de fikse lengte, iets wat men in Spanje al langer verafschuwt en tegenwoordig in de gehele wielerwereld navolging vindt. Wij willen wel een rit over grote afstand in het schema zien. In 1941 won hier Delio Rodriguez. De koning van de dagzege pakte destijds in zijn eerste Vuelta twaalf etappes. Zijn carrièretotaal zou op 39 etappes uitkomen, meer dan ieder ander. Hij won de Vuelta eenmaal en eindigde in al zijn andere deelnames bij de eerste zeven. Ook won hij twee keer het puntenklassement.
Etappe 11: Murcia-Cartagena (TTT, 50KM)Wie strikt de regels van de UCI volgt weet dat in het moderne wielrennen een ploegentijdrit in de tweede week niet meer is toegestaan. De kans op te ongelijke omstandigheden (vooral met het oog op vroege uitvallers) is te groot. De Sportpreviewredactie streeft weliswaar een zo realistisch mogelijk parcours na, maar wel eentje die in de fantasie is ontstaan. Een tijdrit in rechte lijn naar de kust lijkt daarom aantrekkelijk. Vol wind op de kop op de hele route.
Etappe 12: Baza-Linares (160KM)Baza is meestal het vertrekpunt richting de bergen in het zuiden van Spanje. Na al dat geweld tussen de klassementsmannen is het fijn om de sprinters weer eens een kans te geven, zoals het een goede parcoursdirecteur van een grote ronde betaamt. Daarom gaan we van Baza naar Linares. Verder is er daarom weinig historie aan deze rit te hangen.
Etappe 13: Linares-Ventillas (135KM)Als het peloton voor een noordelijke lus kiest kan een mooi bergrit door de Sierra Morena worden gemaakt. Dit gebergte van de buitencategorie is een beetje een ondergeschoven kindje in de Vuelta, dat komt vooral door een ander nabij gelegen hooggebergte waar ook het parcours van Sportpreview is uitgezet, in de derde week.
Etappe 14: Ventillas-Granada (185KM)Kansje voor de sprinters. Bovendien is het na de bergen van de afgelopen dage en al het klimwerk dat nog komen gaat niet meer dan menselijk om het peloton een dag over rechte wegen te sturen. Granada is een graag geziene gastheer van sprintetappes.
RustdagMet Andorra, Alto de El Angliru en Sierra Morena al achter de rug lijkt het ergste al voorbij. Niets is echter minder waar. De renners krijgen daarom op de derde maandag opnieuw de kans een dagje de spanning van de benen te halen.
De derde Vueltaweek
Etappe 15: Benalmadena- La Zubia(157KM)Dit is de rit die Alejandro Valverde won in 2014, de eerste bergetappe van die Vuelta. De uitslag die dag? Valverde, Froome, Contador, Rodriguez, Quintana, Aru. Het zegt iets over moeilijkheidsgraad van de klim, zeker omdat het in 2014 de allereerste meters bergop betrof. In deze ultieme Vuelta is al het nodige aan duels uitgevochten dus op La Zubia kan een uitputtingsslag verwacht worden.
Etappe 15: Granada-Sierra Nevada (TT, 40KM)Als Andorra en Angliru de Alpe d'Huez en de Tourmalet van Spanje zijn, dan is Sierra Nevada toch op zijn minst de Mont Ventoux. Dat maakt het daarmee ook een net iets geschiktere plek om de mannen die nog altijd strijden om het rode tricot het tegen elkaar op te laten nemen in een klimtijdrit. In 2009, de Vuelta die in Drenthe startte, ontspon zich een strijd tussen Alejandro Valverde en Robert Gesink. In de rit naar Sierra Nevada kwam deze het duidelijkst naar boven. De twee kemphanen probeerden elkaar kwijt te raken maar kwamen in elkaars wil als derde en vierde over de meet.
etappe 16: Cordoba-Ciudad Real (195KM) Van een echte overgangsetappe zoals de liefhebbers die in de Ronde van Frankrijk of de Ronde van Italië krijgen voorgeschoteld is in Spanje eigenlijk nauwelijks sprake. De bergen liggen in clusters binnen een gebied van enkele vierkante kilometers en daarbuiten zijn vlakke wegen te vinden. Zo kan het dus dat een dag na de klimtijdrit alweer kansen voor de sprinters opdoemen. Ciudad Real is vaker startplaats dan aankomstplaats in de Vuelta, desondanks verdient het een plekje in de ideale Vuelta a España. Wie hier kan winnen? Denk aan de Duitse machtssprinters.
Etappe 17: Toledo- Avila (150KM)Zodra men in de buurt van Madrid komt is het haast niet mogelijk om Avila te negeren. Ook dit jaar is de stad een, voor types als Valverde, Rodriguez, Gilbert en misschien ook Matthews op het lijf geschreven, finishplaats. Avila zal op 11 september de gastheer zijn van de aankomst van etappe 19. Eerdere aankomsten waren er bijvoorbeeld in 2009, toen de Ier Philip Deignan de sterkste was van een groep vluchters met onder andere Roman Kreuziger, Jakob Fuglsang en Philippe Gilbert, en in 1983 toen de machtige Bernard Hinault niet alleen de etappe won maar ook de leiderstrui greep. Hij zou dat jaar de Vuelta winnen.
Etappe 18: San Martin de Valdeiglesias-Bola del Mundo (169KM)Vincenzo Nibali komt in 2015 naar de Vuelta om zijn toch ietwat mislukte Tourmissie goed te maken. Of dat wel of niet op aandringen gebeurt van zijn ploegmanager Alexandre Vinokourov laten we in het midden. Nibali heeft echter alles behalve slechte herinneringen aan de Vuelta. Zijn allereerste eindzege in een grote ronde boekte hij namelijk in Spanje, in 2010. Heel even kwam zijn leidende positie in gevaar. Op de Bola del Mundo koos de knuffelbeer van die Vuelta, Ezequiel Mosquera, de aanval. Nibali leek te breken maar knokte zich terug tot een banddikte verschil. Daarna mocht hij zich eindelijk een grote meneer noemen.
Etappe 19: Segovia-Madrid (150KM)Wacht even, etappe 19 is toch altijd op een zaterdag? Dat klopt. Sprinten op de boulevard van de grote stad hoort echter bij een grote ronde, de mannen van de rappe benen verdienen die ambiance. Daarom kiest de Sportpreviewredactie ervoor om de rit in lijn naar Madrid niet te laten verdwijnen maar hem al op zaterdag door te voeren. Max van Heeswijk won hier ooit.
Etappe 20: Madrid (TT, 21KM)Een van de meest fabelachtige ontknopingen van een grote ronde ooit was die van 2002. Het is in ieder geval het meest fascinerende einde van een drieweekse wielerkoers in de eenentwintigste eeuw tot op heden. Deze ronde had dan ook de ultieme sluiter, een tijdrit van het Warner Bros pretpark naar Madrid. Aitor Gonzalez was die ronde van begin tot eind een luis in de pels van titelfavorieten als Roberto Heras, Joeba Beloki, Iban Mayo en vooral ook zijn kopman Oscar Sevilla. Heeft de Tour het duel tussen Lemond en Fignon, dit is het Spaanse equivalent.
