Vertrek pure winnaar Conte grote klap voor Juve

Foto: flickr.com/kimmiji2012

Twee werkdagen. Zolang heeft het laatste contractjaar in dienst van Juventus geduurd voor trainer Antonio Conte. Beide partijen gingen dinsdagavond plotseling 'in goed overleg' uit elkaar. Voor de regerend landskampioen is het een aderlating van jewelste. Het verliest niet zomaar een succesvol trainer, maar de man die in alles de bianconeri belichaamde.

Als Andrea Pirlo jou in zijn biografie vergelijkt met Silvio Berlusconi weet je dat je geen gewone jongen bent. Maar stel nu dat hij Berlusconi vergelijkt met jóu. Dan ben je een speciale. "Berlusconi is de Antonio Conte onder de voorzitters." Hij schreef het echt, de bebaarde spelmaker. Pirlo, die na een cyclus van vrijwel oneindig succes bij Milan op een dood spoor was beland, had bij het contiaanse Juventus nieuw sportief geluk hervonden. Na een enthousiast gesprek met de jonge, nieuwe coach was de transfervrije overgang zo gepiept. Nu zijn we drie jaar later en heeft De Oude Dame drie landstitels op rij veroverd, waarvan vooral de laatste twee met ogenschijnlijk gemak.

Temperamentvol boegbeeld

Wie die spectaculaire zegetocht analyseert weet tal van aspecten te benoemen, maar de gemene deler is zonder enige twijfel Antonio Conte. Zuid-Italiaan, maar ondertussen vooral kind van Juventus. Als speler was 'ie aanvoerder en absolute aanjager, met vijf scudetti en ook één Champions League op de erelijst. Na als trainer zowel Bari als Siena naar de Serie A te hebben geloodst, begon hij aan het voorbestemde karwei. Het ultieme boegbeeld van de club was weer thuis. Daar waar winnen niet belangrijk is, maar het enige dat telt. En hij was altijd zichzelf. Niet vies van een gezonde dosis hypocrisie. In de Serie A, en al helemaal rondom Juve, ligt aan elke overwinning of nederlaag wel een arbitraire beslissing ten grondslag. Valt het in zijn voordeel uit, dan praat Conte "niet over de scheidsrechter, daar heb je toch geen invloed op." Maar o wee als hij benadeeld wordt. Dan moest de eigenzinnige oefenmeester al diverse malen zichzelf en de club in bescherming nemen met een mediastilte.

U kunt het zich ongetwijfeld nog voor de geest halen: Milan-Juventus, 25 februari 2012, in San Siro. De thuisploeg, met Zlatan Ibrahimovic en Thiago Silva in de gelederen, lag op titelkoers en stond met 1-0 voor, toen een glaszuiver doelpunt van Sulley Muntari over het hoofd werd gezien door de scheidsrechter en diens assistenten. Doelman Gianluigi Buffon keerde de bal toen deze al tientallen centimeters de doellijn gepasseerd was. Uiteindelijk werd het 1-1 en zag ook Juventus zich bestolen worden van een treffer dankzij een fraai staaltje marchanderen. Drie keer raden wie er na afloop in de broeierige chaos op het veld het hoogste woord had: Antonio Conte. De commentator van Milan-signatuur ging op televisie helemaal uit z'n dak bij het zien van zo'n groot gevalletje 'omgekeerde wereld'.

Maar dat is Conte ten voeten uit. Hij sprak tijdens een persconferentie, na weer eens beticht te zijn van een 'onsympathiek optreden', de treffende woorden "ik hoef niet aardig gevonden te worden, ik wil winnen." Het past in de visie van voorzitter Andrea Agnelli, die zich onlangs liet ontvallen: "Het bevalt me wel dat de antipathie richting ons weer toeneemt. Het betekent dat we weer aan het winnen zijn."

Nieuw elan

Dat winnen mag op het conto van Conte worden geschreven, en niet alleen na het toepassen van zomaar wat scorebordjournalistiek. Juve kwam van twee opeenvolgende zevende plaatsen, speelde niet eens Europees en nam afscheid van het Stadio Olimpico, dat in afwachting van het nieuwe stadion werd gedeeld met stadgenoot Torino. En toen viel er een aantal zaken samen. Het gloednieuwe Juventus Stadium, op de plek van het gesloopte Delle Alpi, werd meteen een bastion van onoverwinnelijkheid. De bravoure van de flamboyante Conte gaf het publiek vleugels. De juventini, de zwartwitte fans die in bijna iedere Italiaanse stad in de meerderheid zijn, kregen weer praatjes. Pirlo verdeelde ondertussen het spel als nooit tevoren, Buffon beleefde z'n derde jeugd en bij gebrek aan echte killers voorin scoorden de middenvelders er gewoon lustig op los.

Conte ving in de tussentijd alle klappen op. Hij incasseerde aan het einde van het succesvolle eerste seizoen een doffe dreun: een schorsing wegens betrokkenheid bij een omkoopschandaal bij Siena, ten tijde van zijn periode als trainer daar. In eerste instantie luidde de uitspraak: tien maanden niet plaatsnemen op de bank. In hoger beroep ging het uiteindelijk naar vier maanden en z'n assistent Angelo Alessio was twee maanden de klos. Het leidde tot een curieuze situatie: Conte was doordeweeks de absolute baas, maar mocht zich in het weekeinde officieel nergens mee bemoeien. Hij zag vanuit een skybox hoe in eerste instantie Massimo Carrera en vervolgens Alessio de ploeg naar de kop van de ranglijst loodsten, om daarna zelf het karwei weer af te maken.

Het afgelopen seizoen moest de kroon op het werk worden. Het Champions League-avontuur strandde echter in de groepsfase en een droomherkansing in de Europa League, met de finale in eigen stadion, werd in de halve finale door Benfica gedwarsboomd. Niettemin werd in eigen land een puntenrecord neergezet. De Serie A lag van begin tot eind aan een zwartwitte ketting, hoewel het Roma van Kevin Strootman nog lang gelijke tred hield. Uiteindelijk waren de 102 behaalde punten ook de Romeinen veel te machtig. Speculaties over een vertrek namen hand over hand toe, maar uiteindelijk leek Conte gewoon nog een seizoen te blijven.

Leek. Want de trainer die het begrip grinta nieuw leven in blies, vergelijkbaar met generatiegenoten als Diego Simeone en Frank de Boer, heeft zijn zelfgebouwde superjacht verlaten. Hoewel de club stevig geleid wordt door Agnelli samen met onder anderen ex-sterspelers Pavel Nedved en Giampiero Boniperti, is Juventus nu behoorlijk stuurloos. Cesare Prandelli, bovendien oud-speler van de club, was als vertrekkende bondscoach ideaal geweest, maar heeft zich net vastgelegd bij Galatasaray. Wat Conte zelf gaat doen is niet bekend. Hoewel wij van Sportpreview.nl wel een idee hebben: hij zal doorgaan met winnen.