Natuurlijk heeft Ajax gegronde redenen om APOEL Nicosia, de tegenstander van dinsdagavond in de Champions League, niet te moeten onderschatten. Het hardnekkige geloof dat de Cypriotische tegenstander gegarandeerd zes punten moet opleveren voor de Amsterdammers is op zichzelf al een riskante bedoening. Maar aan de andere kant: de ene keer ging het beter dan de andere, tegen de vooraf als ‘zwakste broeder’ ingeschaalde groepsgenoten. Sportpreview blikt nog eens terug op deze ontmoetingen tijdens Ajax’ laatste vier Champions League-avonturen.
2010, Auxerre (2-1, 1-2)
Bij het weerzien met het kampioenenbal maakte Ajax in 2010 ook kennis met de nieuwe realiteit van het Europese topvoetbal, zoals we die vandaag ook nog kennen. De loting bracht de hoofdstedelingen in een loodzware groep met grootmachten Real Madrid en AC Milan, terwijl de op papier gemakkelijkste opponent uit de Franse Ligue 1 kwam. Auxerre was echter niet meer de ploeg die het in vroeger tijden nog wel eens wilde zijn – dat bewezen Real en Milan, die beiden zonder veel moeite de volle buit pakten tegen de Fransen.
Ajax trof AJA destijds eerst in de Arena, na een oorwassing in Madrid en een gelijkspel thuis tegen een flets Milan. In eigen huis maakte een onhandige rode kaart van André Ooijer het nog onnodig moeilijk. Een benutte vrije trap van Valter Birsa maakte een einde aan de comfortabele 2-0 voorsprong (doelpunten van Demy de Zeeuw en Luis Suarez) van de gastheren. Billenknijpend werd de zege tegen de toenmalige nummer zeventien van de Franse competitie uiteindelijk veiliggesteld.
Het bezoek aan het Stade de l’Abbé-Deschamps verliep vervolgens desastreus voor de ploeg van Martin Jol. Op papier had de oefenmeester een betere en rijpere ploeg tot zijn beschikking dan Frank de Boer zelfs maar kan dromen, maar met spelers als Luis Suarez, Mounir El Hamdaoui, Urby Emanuelson en de WK-finalisten Maarten Stekelenburg, Gregory van der Wiel en Demy de Zeeuw ging het toch fout. Een vroege treffer van Frédéric Sammaritano werd pas tien minuten voor tijd geneutraliseerd door Toby Alderweireld, op aangeven van Suarez. Vijf minuten later echter zorgde Steeven Langil voor de nieuwe voorsprong, waarmee Auxerre uiteindelijk zijn enige punten in de Champions League behaalde. Ajax kreeg nog een flinke pandoering van Real, waarna voor Johan Cruijff de maat vol was en niet veel later Jol plotseling opstapte. Een verfrist team onder diens opvolger De Boer won nog wel van Milan, dat echter al zeker was van de volgende ronde.
2011, Dinamo Zagreb (2-0, 4-0)
Nooit was Ajax deze laatste seizoenen dichterbij de volgende ronde dan in het beruchte seizoen 2011/2012. Als kersvers kampioen, voor het eerst in zeven lange en frustrerende seizoenen, zag de loting er ook een stuk gunstiger uit dan het jaar voordien. De tegenstander uit pot 1 is altijd een onmogelijke opgave en dat was opnieuw Real Madrid, maar met Olympique Lyonnais en – met name – Dinamo Zagreb hadden Frank de Boer en de zijnen het gewoon getroffen.
Dat bleek wel tijdens de rechtstreekse ontmoetingen met de Kroaten, die in niets meer leken op het elftal dat de Amsterdammers in 2007 nog de weg naar de groepsfase van de UEFA Cup had afgesneden. Ajax zegevierde op bezoek bij de Kroaten, na een – onnodige – 0-0 thuis tegen Lyon en een wederom hard gelag in Madrid, met 0-2. Die uitslag had nog vele malen groter kunnen en moeten zijn, ware het niet dat het rood-witte vizier weer eens niet op scherp stond. Vlak na rust en vlak voor tijd zorgden respectievelijk Derk Boerrigter en Christian Eriksen voor de treffers.
Twee weken later ontving Ajax het praktisch al uitgeschakelde Dinamo thuis. Halverwege de eerste helft stond het al twee nul door fraaie goals van Gregory van der Wiel en Miralem Sulejmani en in het tweede bedrijf kwamen daar nog treffers van Siem de Jong en Nicolas Lodeiro bij. Dit betekende het definitieve afscheid van het Europese toneel voor de Balkan-club, dat echter niet zomaar door de zijdeur afging. Want Ajax had na een nieuwe 0-0 tegen Lyon en een hele goede eerste helft tegen de Koninklijke het bereiken van de achtste finales ineens in eigen hand. Twee loepzuivere treffers werden echter wegens vermeend buitenspel afgevlagd, terwijl zich in het Marakana stadion een Hitchcock-scenario voltrok. De Fransen wonnen De Wedstrijd Van De Knipoog met een ongekende 7-1, terwijl het in Amsterdam geflatteerd 3-0 voor de bezoekers werd. Ajax lag eruit op basis van het doelsaldo…
2012, Manchester City (3-1, 2-2)
Zo’n beetje de zwaarst mogelijke loting, dat was het lot van de zichzelf opgevolgde landskampioen: financieel directeur Jeroen Slop kon zijn lol op. Uit pot 1 werd opnieuw Real Madrid gevist, terwijl de Duitse kampioen Borussia Dortmund uit de tweede laag uit de koker kwam. Maar de echte klap kwam uit de ‘losergroep’: het financieel opgepompte Manchester City was nu niet alleen de schrik van rechtstreekse concurrent Ajax, maar evenzeer van de zich nog lang niet rijk rekenende topploegen uit de poule.
Toch bleek ‘Man City’ opnieuw niet in staat om de achtste finale te halen. Het seizoen ervoor lagen Napoli en Bayern München dwars, maar nu was zelfs Ajax een brug te ver voor de Engelsen die bewezen dat een verzameling goede individuen niet automatisch ook een goed team betekent. De vedettenequipe van Roberto Mancini deed maar wat in de Arena, waar het opnieuw de derde tegenstander was voor Ajax dat uit de ontmoetingen met Real Madrid (wederom) en Borussia nog geen punten had weten te behalen. Na een vroege tegentreffer van Samir Nasri kreeg Ajax op slag van rust waar het al de hele wedstrijd recht op had met de gelijkmaker van Siem de Jong. Na de pauze zorgden doelpunten van Niklas Moisander en Christian Eriksen voor een sensationele overwinning, waarmee het avontuur van de miljoenenploeg (nog slechts één punt) alweer nagenoeg ten einde was.
In het Etihad Stadium kregen de gastheren wellicht te weinig tegen een gelukkig Ajax. Na een snelle 2-0 voorsprong door twee keer De Jong, beide keren uit een hoekschop, speelden de bezoekers een sublieme wedstrijd, waarin de thuisploeg toch langszij kwam via Yaya Touré en Sergio Agüero. De Citizens zagen echter ook twee mogelijke strafschoppen niet gegeven worden en tot overmaat van ramp werd de winnende goal van Agüero om dubieuze redenen afgekeurd. Voor Ajax was het tweeluik met City hoe dan ook niet meer dan een strijd om de derde plaats in de poule, die dankzij de meevallende resultaten glansrijk in Amsterdams voordeel werd beslecht.
2013, Celtic (1-2, 1-0)
Op papier een grootmacht, maar in de veranderde verhoudingen binnen het Europese voetballandschap niet meer dan een tegenstander ‘die je niet moet onderschatten’. Het is niet alleen van toepassing op Ajax zelf, maar ook zeker op de pot 4-tegenstander van vorig seizoen: Celtic. De Schotse traditieclub paste qua naam echter wel heel mooi in een historierijke poule van alleen maar voormalige winnaars van de Cup met de Grote Oren. FC Barcelona en AC Milan waren op papier een maatje te groot voor Ajax, dat zich op voorhand wel zes punten tegen de groenwitten toedichtte.
Met een oorwassing in Camp Nou en een in extremis weggeven overwinning tegen Milan (een dubieuze strafschop betekende in blessuretijd de gelijkmaker van de Italianen, vlak nadat Stefano Denswil uit een corner voor de voorsprong had gezorgd) ging Ajax in Glasgow op zoek naar de eerste overwinning. De zwakke Schotten profiteerden echter van het feit dat de betere bezoekers zowel hun eigen kansen niet benutten alsook zelf ongelukkig twee treffers weggaven. Twee keer was Denswil, de bijna-matchwinner tegen Milan, de schlemiel. De jonge verdediger veroorzaakte vlak voor de pauze een door James Forrest benutte strafschop en in de tweede helft caramboleerde een onschuldig schot van Beram Kayal via zijn knie in het doel. Pas diep in blessuretijd verzorgde Lasse Schöne de aansluitingstreffer.
Op eigen veld ging het veertien dagen later beter. Opnieuw Schöne was trefzeker; de Deen rondde een karakteristieke Ajax-aanval af, vlak nadat Celtic een reuzenkans had laten liggen. Voor de Schotten lagen er daarna nog meer mogelijkheden om iets aan de score te veranderen, al gold dat ook voor Ajax. Met de benauwde zege had Ajax het gevecht om de derde plaats, dat uiteindelijk ingewikkelder bleek dan gedacht, naar zich toe getrokken. Met een overwinning op Barcelona, hoewel al zeker van groepswinst, hadden weinigen rekening gehouden en dan moest je ook nog naar San Siro… Hoe het uiteindelijk afliep is bekend en aan wat-als verhalen heb je weinig, maar als er meerdere momenten waren waar Ajax de achtste finale op is misgelopen, dan lagen daarvan zekere enkele in het Celtic Park.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten