Als Champions League van de autosport probeert de Formule 1 nog altijd voorop te lopen in ontwikkeling. De voorbeelden van technische snufjes in personenauto's die hun oorsprong vonden in de Formule 1 zijn ontelbaar. Ook in de huidige tijden van economische moeilijkheden zoeken zowel de teams als de overkoepelende bond FIA voortdurend naar nieuwe wegen om goedkoper maar ook duurzamer te racen.
Wie tegenwoordig meer dan zes motorblokken in een seizoen verslijt krijgt strafpunten. De huidige wereldkampioen Sebastian Vettel zit bijvoorbeeld in de hoek waar de klappen vallen. De Duitser heeft zijn laatste blok al in zijn Red Bull zitten en loopt het risico om strafpunten en gridplekken kwijt te raken. Maatregelen als deze zijn bittere noodzaak om de kosten in de hand te houden. De sport, die vele miljoenen kost op jaarbasis, houdt er zijn geloofwaardigheid mee hoog. Daarnaast is het dreigende gevaar van de Formule E, de elektrische raceklasse die veel aandacht trekt, zeer reëel. Vorige week stonden de volledige elektrische bolides voor de allereerste keer in de geschiedenis op de grid en vanaf hier zal racen op elektriciteit alleen maar groter en belangrijker worden.
Vreemd sentiment
In recente jaren stond elke wijziging in het teken van kostenbesparing. Het is ontzettend vreemd dat midden in het seizoen een regelwijziging wordt doorgevoerd die de sport op het gebied van kostenbesparing zeer kan schaden. Per heden, ingaande bij de komende grote prijs van Singapore, mogen teambazen en technici geen gegevens over het presteren van de auto meer doorgeven aan de coureurs.
In deze video wordt het belang van de communicatie uitgelegd.
Deze video toont hoe het er in een race uitziet. Niet al deze berichten bevatten technische informatie.
Per heden, maar in sommige gevallen pas vanaf na de Grote Prijs van Japan, mogen teams geen informatie meer doorgeven aan coureurs over welke aanpassingen zij aan bijvoorbeeld de instelling van de versnellingsbak zij moeten doen. Ook mogen zij geen informatie meer geven over de brandstoftoevoer. De instelling van de koppeling en aanpassingen daaraan doorgeven is ook taboe.
De redenering hierachter is dat coureurs zelf moeten denken. Races moeten uitgevochten worden door coureurs, niet aan de pitmuur. Een nobele gedachte, sport door atleten, maar vooral gebaseerd op verkeerd sentiment.
De oortjes in het wielrennen
De discussie doet denken aan die in het wielrennen waar de spanning volgens velen uit de koers is genomen sinds de intrede van de zogenaamde 'oortjes'. Sinds renners met communicatiemiddelen rijden bepalen de ploegleiders vanuit de auto hoe de koers gereden moet worden. Het gevolg is dat ontsnappingen nauwelijks nog kans van slagen hebben en dat de beslissende momenten vaak voorspelbaar zijn.
Hier zit direct het grote verschil. Het doorgeven van technische instructies hebben veel minder invloed op het wedstrijdverloop dan bijvoorbeeld het letterlijk aangeven van het tempo zoals wielerbazen doen. Sterker nog, aanwijzingen als: "nu aanvallen (Push hard) of, je moet nu deze concurrent inhalen (you're racing ...)" blijven gewoon toegestaan.
Juist de opmerkingen aanwijzingen die in lijn zijn met het beleid van recente jaren worden nu verboden. Als coureurs meer aandacht aan instellingen moeten gaan besteden wordt de race onveiliger. Bovendien is de kans op missers vele malen groter. Hetgeen op termijn de kosten alleen maar zal doen opvoeren. Het aantal uitvallers in de race is flink teruggedrongen sinds de eeuwwisseling. Juist omdat de technische informatie steeds accurater werd en problemen voorkwam. De FIA doet al deze vooruitgang in één regelwijziging teniet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten